Gunnunes
Sveit í borg 7 af 12

Yndisganga var þriðjudaginn 24. september...
einum degi eftir heimkomu Sikileyjafara og var það vel þegið af þeim sem mættu
enda frábær mæting í þesa alsaklausu göngu... alls 15 manns...

Þetta var sísta gangan til þessa í "Sveit í borg" - þemanu... en engu að síður algert yndi...
og margt gerðist á þessari stuttu leið... Guðmundur fann flöskuskeyti í vesturfjörunum...

... sem í var bréf frá Bjarka nokkrum frá því 27. júlí 2016 í Viðey... :-)

Gullfallegt veður og kvöldsólargeislarnir vermdu okkur í sumarlegu veðri sem virðist ætla að ríkja fram yfir næstu helgi
svo þjálfarar eru að færa Jarlhettuferðina fram um eina helgi eis og varaplanið var alltaf...

Í vesturfjörunum gengum við fram á flokk manna að tína sjávargrjót upo í tvær kerrur...
en grjótið fer í keltneska kirkju sem verið er að reisa við Esjurætur...
og voru viðkomandi menn augljóslega uppveðraðir af verkefninu svo smitandi var á að heyra...

Stóri-fótur eða "Big-foot"... Björn fann einn á Miðfelli í Ókunna slóða áskoruninni.... og hér var annar...

"Sveit í borg þema" þessa árs er búið að festa í sessi eina yndisgöngu í mánuði í klúbbnum...
ágætis mótvægi við þjótandi fjallgöngurnar (tímamæling upp og niður án þess að stoppa nema uppi á toppnum)...
sem líka eru komnar til að vera einu sinni í mánuði í Toppförum...

Heilmikið brölt í grjóti, þúfum og drasli... við reyndum að plokka... en gáfumst strax upp....
hér þarf að hreinsa vel til... en Sorpa er á svæðinu Álfsnesmegin
og fyrirtækið Björgun er að koma flytja hingað úr Bryggjuhverfi Grafarvogs...

Konfekt frá Ástu Henriks í yndisgöngu um Gunnunes 240919... í tilefni af 10 árum hennar í klúbbnum...
Ásta kenndi okkur að líta okkur nær og sjá fegurðina í hinu smáa allt í kring...
og koma auga á öll hjörtun sem leynast í náttúrunni...
hér með Hörpu sem einnig byrjaði í Toppförum árið 2009...
en hún er á leið í gönguferð til Bhutan...
tvær af ofurkonum Toppfara sem heiður er að hafa kynnst og fá að ganga með

Örn, Lilja Sesselja, Ásta H., Njáll, Kolbeinn, Björgólfur, Guðmundur Jón, Katrín Kj., Berglind, Ágústa, Bjarni, Harpa, Arna
og Jóhanna Fríða en Bára tók mynd og Skuggi og Batman nutu útiverunnar með okkur.

Hinum megin sjávarinsblasti strandlengjan öll frá ósum Leirvogsár um Mosó, Grafarvog og Gufunes við okkur...
en lengja þessi alla leið upp í Grjótháls 5 ásamt Geldinganesi verða "Sveit í borg göngurnar" út árið 2019

Sökum lúpínunnar fórum við ekki móana upp að mastri og þaðan niður í bílana....
heldur um veginn og vorum því ekki lengi síðasta kaflann...
allir þakklátir fyrir notalega og léta útiveru að sinni...
Laugavegsfarar á fullu að æfa þjótandi upp fjölin sín og þá er nú bara gott að hittast
og ganga rólega og spjalla á svona þriðjudegi :-)

Alls 4,5 km á 1:32 klst. upp í 40 m hæð mest frá sjávarmáli þar sem lægst var gengið...

Guli hringuinn ganga kvöldsins, rauði um Vesturey í Viðey í sumar og græni byrjunin á Leirvogsárgöngunum
sem tóku allan fyrra hluta ársins... framundan blasa hér við gönguleiðirnar í Sveit í borg þemanu fram í desember...
Leiruvogurinn í Mosó yfir í Grafarvog, um Gufunes alla leið upp í Grjótháls og svo Geldinganesið...
þetta verður bara gaman :-)
 

Helgafell í Hafnarfirði
með Olgeiri

Þriðjudaginn 17. september bauð Olgeir klúbbmeðlimum upp á Helgafell í Hafnarfirði
meðan þjálfarar fóru með Toppfara til Sikileyjar í eldfjallaferð sem heppnaðist sérlega vel...

Nýliðarnir eru þónokkrir þetta haustið og tvö af þeim mættu í sína fyrstu göngu þetta kvöld...
þau Þuríður Elísa og Kolbeinn, velkomin í klúbbinn :-)

Veðrið var með besta móti og skyggni gott... alls 8 mættir + Sigríður Arna sem fór fyrr af stað.

Mættir á mynd:
Björgólfur, Olgeir, Magga Páls., Ágústa H., Kolbeinn, Þuríður, Linda og Gylfi á myndavélinni :-)

Takk elsku Olgeir fyrir hjálpsemina :-)
 

Við skorum á alla Toppfara að vera með...

...og taka þjótandi æfingu einu sinni í mánuði á fjöllin í borginni til skiptis...

Ekkert væl... engar afsakanir... hugsa jákvætt... ekki í úrtölum...
stelpur geta þetta alveg eins og strákarnir... eldri geta þetta alveg eins og yngri...

Þetta er besta leiðin til að auka fjallgönguþolið... prófið áður en þið dæmið...
frelsið og náttúrukikkið sem fæst með röskri göngu upp og niður fjallið sitt
er einstök upplifun og önnur en hefðbundnar fjallgöngur...

Þjótandi æfing er komin til að vera einu sinni í mánuði hjá Toppförum hér með...
Esjan... Helgafell Hf... Úlfarsfell... verða fastir liðir
og svo alls kyns önnur til tilbreytingar eins og Ásfjall, Búrfellsgjá, Akrafjall...
hollt, gott og bara gaman :-)

Guðmundur Jón höfðingi...
einn af klúbbmeðlimum sem komnir eru yfir sjötugt en mæta sama hvað og eru alltaf til í allt...
og standa framar mörgum langtum yngri en þeir á fjöllum...

Einhvern veginn var víman svo lengi að renna af mönnum að við komum okkur ekki heim
þó skjálfandi værum niðri á bílastæðinu og enduðum við á að ná að hittast öll sem komum niður á gamla bílastæðið...
misstum því miður af Hörpu og Sigrúnu Lindu sem fóru líklega niður að Esjustofu...

En Sikileyjafarar réðu ráðum sínum fyrir sjöttu Toppfaraferðina erlendis... þessi er allt öðruvísi en hinar... þessi er lúxusferð... dagsferðir með dagpoka... alltaf góð gisting með sér baðherbergi... sól og blíða í veðurspánni alla dagana... sólarvörn, sólgleraugu, sundföt og baðhandklæði eitt af skyldubúnaði ferðarinnar... en samt ætlum við að ganga á tvö af virkustu eldfjöllum heims... Etnu og Stromboli sem bæði hafa gosið oftar en einu sinni frá því við keyptum ferðina okkar...
og fara þannig upp í 3.400 m hæð sem verða vonandi krefjandi göngur...
enn ein tegundin af ævintýrum erlendis sem bætast í safnið með einstökum ferðafélögum :-)
 

Blákollur Hafnarfjalli
í kristaltæru sólsetri

Tveimur dögum eftir afreksgöngu um Friðlandið að Fjallabaki
þar sem 43 manns gengu á Hábarm sem gnæfir yfir Friðlandinu, bröltu um endilangan Hrygginn milli gilja
og luku göngunni út Jökulgilið í ljósaskiptunum...
á sunnudegi þar sem komið var í bæinn hálft tvö um nóttina...
mættu tíu manns á æfingu, þriðjudaginn 3. september...

Sex af þessum tíu voru í þessari krefjandi göngu helgarinnar...
þeir Bjarni, Björgólfur, Guðnundur Jón, Gylfi, Maggi og Örn...
og verður það að teljast ansi vel af sér vikið eftir það sem á undan var gengið...

Nú var farin ný leið upp á Blákoll...
kominn góður stígur sunnan megin upp hlíðarnar svo menn sluppu við þvæling gegnum Ölverssvæðið...

Frábært að fá þennan slóða og þurfa ekki að fara með samviskubiti í gegnum einkalóðirnar
þarna við fjallsræturnar...

Heiðskírt veður þetta kvöld og kristaltært útsýni í allar áttir...

Þétt hækkun er upp Blákoll og því var þessi ganga eingöngu fyrir sterkari hluta hópsins
sem gátu notið þess að fara á sínum hraða og þurftu ekki að bíða lengi eftir síðustu mönnum...

Leiðin brattnar þegar ofar er komið og í raun er þetta fjall ekki vetrargöngufjall þó við eigum  sögu af því í janúar...  og tvisvar í mars...  á þriðjudagskveldi í janúar svartamyrkri og hálku... á laugardegi í mars sem hluti af tindferð þar sem farið var upp austan megin... og á þriðjudegi í mars í snjó og dagsbirtu en rökkri á niðurleið niður brekkurnar að sunnan í boði Hönnu fyrrum Toppfara sem þá bauð félögum sínum á fjallið meðan á Perúferðinni stóð árið 2011...

Þetta var því önnur sumarkvöldgangan á fjallið... og ekki síðri en hér um árið 2012...
og hey, það vantar gönguna hennar Hönnu inn á þennan lista...
fór nefnilega ekki að setja inn klúbbgöngurnar í tölfræðina fyrr en hin síðari ár...

Fuglalífið uppi í fjöllunum er eitt af mörgu sem göngur í óbyggðunum gefa manni
og verður hvergi fangað á myndum né lýsingum... 

Tindurinn á Blákolli er þverhníptur hryggur þar sem bratt er niður beggja vegna...

... og ekkert um sléttlendi þarna uppi...

Strákarnir brugðu á leik á tindinum...

Hér höfum við setið og borðað nesti þrisvar sinnum áður...

... aldrei í sama veðrinu, færinu, birtunni... magnaður nestisstaður... 

Bestla var eina konan sem mætti þetta kvöld... ofurkonur Toppfara hafa verið kyngimagnaðar í gegnum tíðiðna...
stelpur við megum ekki gefa eftir... við getum þetta rétt eins og strákarnir...

Björn H., Maggi, Guðmundur Jón, Agnar, Gylfi, Björgólfur, Bjarni, Ólafur Vignir og Bestla
með Batman fyrir framan hópinn og Örn tók mynd þar sem Bára var í vinnuferð úti á landi.

Niðurgönguleiðin hófst með sólina enn á lofti... beint í fangið sem er dásamlegt...

Reynir mikið á hnén á svona þéttri niðurleið... eins gott að halda sér í formi fyrir slíkt sama hvað...

Mjög flott leið... minnir svolítið á Háahnúk á Akrafjalli...
dýrmætt að geta haldið vel áfram hér niður sem einn maður og þurfa ekki að bíða lengi...

Menn eru jafn glaðir með léttari göngurnar á þriðjudögum og þær erfiðari...
þannig fá báðir hópar göngur við hæfi og geta notið sín... við gerum þetta áfram svona...

Klöngrið neðst en á góðum stíg allan tímann...

Sólin sest og húmið tekið við... hér var allt baðað í kvöldsólinni fyrr um kvöldið...

Alls 6,1 km á 3:02 klst. upp í 734 m með alls 671 m hækkun úr 68 m.

Það er kominn höfuðljósatími...
mætum öll með höfuðljós á æfingu hér með,
skiptum um rafhlöður og verum alltaf með vararafhlöður í bakpokanum...
 

Djúpavatnseggjar og Sogin
upphitun fyrir Friðlandið að Fjallabaki helgina á eftir

Þriðjudaginn 27. ágúst fórum við í fyrsta sinn um Sogin frá Vigdísarvallavega frekar en um Keilisveg...

... og var það ágætis nálgun á svæðinu þar sem gengið að Djúpavatni
og farið um hálsinn vestan megin þar sem Sogin blasa við...

Næst þurfum við að muna að það er afleggjari stuttu áður en komið er að Djúpavatni
þar sem hægt er að keyra að vatninu... ekki þessi sem liggur að veiðikofanum að sunnan heldur norðan megin...

Sogin eru undurfögur náttúrusmíð... smækkuð útgáfa af Landmannalaugasvæðinu...

... litirnir þeir sömu... gilin... kambarnir...

... í margfalt minni sniðum en sama ægifegurðin sem gerir mann alltaf jafn andaktugan við að ganga þarna um...

Leirinn var blautur og þykkur...

... klesstist við skóna og það var aldeilis nauðsynlegt að vera í alvöru gönguskóm í þesari göngu...
enda alger óþarfi að veraí öðru almennt... nema menn séu að skokka sem við erum ekki að gera á þriðjudögum...

Því miður var rigning þetta kvöld og þoka yfir svo svæðið naut sín ekki sem skyldi...

Njáll, Guðmundur Jón, Arna, Katrín Kj., Njóla, Gylfi, Lilja Sesselja, Ólafur Vignir, Magga,
Ólöf, Örn, Georg, Agnar, Björn matt., Dalene.
Ágústa, Helga Björk, Biggi, Jóhanna Fríða, Karern og Batman og Skuggi bestu vinir voru með...

Við þræddum okkur um Sogin eins og hægt er en misstum þó af neðstu giljunum
sem eru appelsínugul og liggja undir Grænudyngju...

Gangan var ekki bara fínasta upphitun fyrir Hábarm og Jökulgil í litadýrð heldur og landslagsgerð...

... þar sem okkar bíður að þræða okkur langan veg upp gil þar sem grjót í læknum verður eina festan...

Mjög falleg leið hér um og algerir töfrar...

Þessir litir...

Um helgina ætlum við að ganga allt Jökulgilið og vaða mörgum sinnum yfir jökulkvíslirnar...

Efst í Sogunum gengum við upp á eggjar sem við köllum Djúpavatnseggjar... en eru merktar Grænavatnseggjar... en vestan þeirra er annar hryggur sem er nafnlaus... og hlýtur að vera grænavatnseggjar... og þessi þá Djúpavatnseggjar...

Djúpavatn hér neðan okkar... já, þetta ættu að heita Djúpavatnseggjar...
og hinar sem liggja við Grænavatn heiti þá Grænavatnseggjar ?

Stundum lyftist þokan og við sáum ágætlega yfir...

... en þess á milli sást ekkert nema nærumhverfið..

Ætlunin var að þræða okkur eftir báðum eggjum þessara vatna og líta Spákonuvatn einnig augum en það liggur enn vestar...

En þar sem þokan skreið um allt og löng krefjandi ganga framundan um helgina
ákváðum við að láta þessar eggjar nægja...

Biggi er besti vinur hundanna... mætir með beinafganga af lambalæri... betra getur maður ekki gefið hundum..

Þeir námuðu þetta í sig...

... og nutu hvers bita...

Fallegur nestisstaður...
og hefði aldeilis verið gullinn í kvöldsólinni sem auðvitað var stefnt að eins og alltaf :-)

Agnar náði okkur á hlaupum... og hljóp á undan eftir eggjunum...
enda hraðskeiður og sjálfstæður göngumaður sem lendir í nýjum ævintýrum á hverju sumri...

Við ákváðum að klára eggjarnar og fara svo niður að Djúpavatni...

Kvöddum Grænavatn með sínar eggjar honum megin... jú....
þetta eru auðvitað Grænavatnseggjar þarna hinum megin... og við stödd á Djúpavatnseggjum...
annað passar ekki...

Austan megin blasti Sveifluhálsinn við í allri sinni vegalengd... og Krýsuvíkurmælifell í suðri eins og Keila...

Djúpavatn hér fyrir neðan...

Yndislegt að ganga þarna um enda milt veður þó dumbungur væri...

Hópmynd við þennan fagra klett takk :-)

Við enduðum við veiðikofann við Djúpavatn þar sem fólk dvaldi og var við veiðar...
vonandi trufluðum við ekki of mikið...

Alls 6,3 km á 2:27 klst. upp í 364 m hæð með 280 m hækkun úr 195 m upphafshæð.

Sjötta ferðin inn á Fjallabak að safna fjöllum í Friðlandinu...
nú er það Hábarmur sem gnæfir yfir Sveinsgili og Jökulgili og gefur allt annað sjónarhorn en Bláhnúkur, Skalli, Háskerðingur og Barmarnir... sól og blíða á sunnudeginum og enduðum á að stíla inn á þann dag...

Dýjadalshnúkur hinn fagri
um brúnir Tindstaðafjalls
og stórbrotið kerlingargil Miðdals

Þriðjudaginn 20. ágúst fór Örn með 16 Toppfara á Dýjadalshnúk í fjórða sinn í sögu klúbbsins
... þar af í þriðja sinn á þriðjudagskveldi...

Gengið var upp með Kerlingargili sem svo heitir stórbrotið og umfangsmikið
en þegar við sáum það fyrst í Blikdalshringferðinni hér um árið 2010 tók það loforð af okkur að heimsækja sig
 sem við og gerðum ári síðar á þriðjudegi árið 2011 og svo aftur 2015 svo það var kominn tími á innlit árið 2019...

Leiðin upp með gilinu er krefjandi á fótinn allan tímann en þeim mun fallegri fyrir vikið...

Stórskorið og hyldjúpt...

... og mjög gaman að upplifa það frá brúnunum...

Þessi ganga tók vel á og var fínasta æfing fyrir Hábarm sem er á dagskrá eftir eina og hálfa viku
en þá er óvenju góð mæting klúbbmeðlima í tindferð þar sem lang flestir eru Toppfarar og fáir gestir sem er frábært :-)

Berjamó... og haustlitir farnir að skreyta sveitina... við örvæntum eigi...
svo gott sumar að baki að við erum full orku fyrir hvernig vetur sem er...

Fallegt var það og bratt með eindæmum...

Gljúfrið er litríkt og leynir verulega á sér eins og oft þegar nær dregur...

Nýliðar klúbbsins sem hafa skráð sig í sumar í tengslum við löngu tindferðirnar skila sér illa
í þriðjudagsgöngurnar sem er ekki gott... þær eru svo mikil veisla...
sérstaklega núna síðsumars í ágúst og september...
sólin að setjast, ennþá bjart á kvöldin og allt í blóma og haustlitirnir farnir að slá enn meiri fegurð á allt saman... 

Ofan úr gljúfrinu er farið upp Tindstaðafjall fram á brúnir þess...

... og svo eftir þeim í áttina að Dýjadalshnúk sem rís litlu neðar en hæsti punktur á Tindstaðafjalli...

Dýjadalshnúkur... gengið niður á hann ofan af Tindstaðafjalli... hann mældist 738 m hár...

... en brúnir Tindstaðafjalls voru 766 m en eru hæstar um 790 m...

Kerlingargilið séð ofan frá... engin smá smíði... dæmigert að hafa ekki nafn á einhverjum kvenskörungi um það...
í stað "kerlingar".. en þó er Þórnýjartindur aðeins innar í Miðdalnum og sá glæsilegasti á staðnum svo það er sárabót...

Batman og Skuggi voru hundar kvöldsins...

Litið til baka að brúnum Tindstaðafjalls þar sem síðustu menn skila sér inn á Dýjadalshnúk...

Mjög falleg leið og tignarleg allan tímann...

Tilvalinn myndatökustaður... hér hefði verið gaman að fá hópmynd...
en það er meira en að segja það að vera eini fararstjórinn og þurfa að rata og passa hópinn...
þá mæta myndatökur afgangi... kvenþjálfarinn getur ekkert sagt...
henni var nær að mæta ekki og vera á Akureyri að vinna...

Hópmyndin var því tekin í matarpásunni sem var líka flottur staður...
brattinn á Dýjadalshnúk sést vel hér...

Guðmundur Jón, Katrín Kj., Súsanna, Björn Matt., Dalene, Davíð, Karen Rut, Njóla.
Ágústa, Lilja Sesselja, Gylfi, Ólafur Vignir, Maggi og Arna...

Allt leiðangursmenn Hábarms eftir eina og hálfa viku... það verður veisla sú ferð...

En margir fengu mynd af sér á þessum stað og það var þess virði :-)

Kuldi uppi og vindur... þá er gott að koma sér aftur af stað eftir nestið...

Niðurgönguleiðin er brött niður í mót og vel þegin eftir allt bröltið upp á við...

Gljúfrið blasir við ofan af brúnunum í brekkunum... ansi glæsilegt...

Bjarni, Davíð, Ingi og Maggi klöngruðust niður um það meðan Örn tók hópinn hefðbundna leið meðfram gljúfrinu
og var frábært að strákarnir fengju smá áskorun í göngunni...

Ansi flott og hrikalegt að sjá...

Töfrandi landslag á þessum slóðum og allt of fáir sem fara hér um
en Dýjadalshnúkur togar menn úr minni Blikdals sem er mun lengri aðkoma þó sjálfur hnúkurinn njóti sín betur þaðan...

Alls 6,0 km á 3:18 klst. upp í 766 m hæð hæst með alls 676 m hækkun.

Sjá hér tölfræðina okkar á Dýjadalshnúk....
ansi vorum við fljót þarna árið 2011...
minnir að þá hafi verið mjög kalt í veðri og stutt matarpása þá ?
 

Sogin og eggjarnar kringum Djúpavatn, Grænavatn og Spákonuvatn á dagskrá eftir viku
og er ekki ofsögum sagt að það svæði sé smækkuð mynd af Friðlandinu við Landmannalaugar...
ótrúlega fallegt, formfagurt og litríkt... og skínandi upphitun fyrir Hábarm, Grænahrygg og Jökulgilið...
 

Katlagil
Grímmannsfelli
um þornaða fossa og læki

Þriðjudaginn 13. ágúst var ætlunin að ganga á Molddalahnúka og Ölkelduhnúk
sem gnæfa yfir Reykjadalnum sem iðar þessi árin af erlendum ferðamönnum allt árið um kring þökk sé samfélagsmiðlum sem engu eira lengur þessa dagana... en þar sem verið var að malbika Hellisheiðina nákvæmlega þennan þriðjudag þá var ekkert annað í stöðunni en færa þá göngu til og í staðinn komst Grímmannsfell að eftir fjögurra ára hlé frá Toppförum...

Þjálfarar völdu fegurstu leiðina sem gefst á þetta víðfeðma klofna fjall... nefnilega um katlagil sem sker fjallið í tvennt og endar í ægifögru gljúfri vestan megin þangað sem leiðin var einmitt farin...

Svo óheppilega vildi til að Guðmundur Jón skarst illa á höfði þegar klöngrast var inn með ánni þar sem gaddavír sem strengur er þvert yfir gilið neðarlega sást illa og rak hann höfuðið í en fleiri höfðu víst rekið sig í hann en voru með höfuðfat og varð því ekki meint af... bert holdið gegn gaddavírnum er hins vegar ansi ójafn leikur og því var tók það gaddana eina sekúndu að skera heila sjö sentimetra af kollinum á Guðmundi svo vel blæddi... en Guðmundur fékk góða aðhlynningu frá Jórunni lækni og Báru hjúkrunarfræðingi sem voru með allar græjur og fór hann vel pakkaður inn til baka og beint á slysadeildina eftir að hafa þrábeðið sig frá fylgd enda engin höfuðáverki heldur eingöngu skurður... þar var hann saumaður fimm sporum og var kominn heim áður en þjálfarar skutluðu Katrínu heim til hans síðar um kvöldið eftir gönguna.

Lexían eftir þetta sú að bert hold er viðkvæmt gagnvart náttúruöflunum sbr. ótal skurðir og sár á fótum í gegnum tíðina...

... og að þegar fyrsti maður varar menn við hlutum eins og vír eða öðru þá þurfa aftari menn að halda kallainu áfram til þeirra sem enn aftar koma svo það skili sér til allra að einhvers ber að varast... þegar Örn kallaði á hópinn fremst að vara sig á gaddavírnum litu hins vegar flestir niður á við enda vanir að gaddavírinn sé til trafala við jörðu en ekki í 1,5 metra hæð og því rak t. d. Arnar sig líka uppundir þar sem hann var skimandi eftir vírnum við jörðina en var svo heppinn að vera með derhúfu sem varði höfuðleðrið vel...

... riðja lexían sú að hafa alltaf augun hjá sér þó aðrir fari á undan, aldrei að vita hvað leynist framundan enda er enginn til að vara þá við sem fara fremst og eins fengu þeir sem á eftrir okkur komu, Heiða, Gunnar Már og Aðalheiður enga aðvörun...

... og fjórða lexían sú að það borgar sig greinilega að vera með ágætis sjúkrabúnað því það blæddi vel úr sárinu sem þurfti þéttar umbúðir og vafning kringum höfuðið þar sem engin leið var fyrir Guðrmund að halda við sárið alla leið niður á slysadeild keyrandi einn í bílnum...

Hann var hinn hressasti þegar hann tók á móti þjálfurum í Viðarrimanum eftir gönguna
og grær vonandi fljótt sára sinna enda ofurmaður á ferð sem lætur ekkert slá sig út af laginu :-) 

Gljúfrið inn með Katlagili er stórbrotið og alltaf jafn fallegt að ganga hér inn eftir
en fara þurfti varlega þar sem brattinn var talsverður og fallið hátt...
mönnum tíðrætt um ástandið að fjallabaki þar sem menn hafa víst lent í vandræðum á hryggjunum þar vegna þurrka í jarðveginum en við stefnum þangað í lok mánaðarins og þjálfarar fara könnunarleiðangur inn eftir næstu helgi til að kanna aðstæður...

Alls mættir 26 manns og dásamlegt andrúmsloft í hópnum..

Gamlir og nýjir félagar... meðal annars Hildur Vals sem býr fyrir vestan og kom nú í heimsókn...
en hún verður alltaf órjúfanlegur hluti af Toppförum... og Harpa...
sem er komin aftur í hópinn eftir nokkurra ára dvöl í Noregi... já... einu sinni Toppfari... alltaf Toppfari...

Upp með gilinu ofan gljúfursins tók við ljúf ganga þar sem enn var svolítið vatn í læknum...

En svo var allt þurrt... grunnvatnsstaðan greinilega lág og ekkert í efti hluta jarðvegarins í fjallinu...

Við gengum eftir árfarveginum eins langt upp eftir og hann gaf færi á og nutum náttúrunnar í botn...

... þangað til við komum að fyrsta fossinum... þar sem ekkert vatn rann...

Sérlega fallegur staður og við vorum dolfallin... hér skyldi sko tekin hópmynd...

Með glæsilegri hópmyndum í sögunni... flottur hópur rammaður inn í náttúruna...

Í stafrófsröð:
Aðalheiður (kom á eftir og fór upp brúnirnar svo hún missti af hópnum því miður), Arna, Bára, Biggi, Bjarni, Guðmundur Jón, Guðrún Jóna, Guðrún Helga, Gunnhildur Heiða, Harpa, Herdís, Ingi, Jóhanna Fríða, Jórunn Atla., Katrínf Kj., Kolbrún Ýr, Njáll, Njóla, Pálín Ósk, Sigga Sig., Sigríður Klemens gestur, Steingrímur, Súsanna og Örn...

Þar af nokkrir að koma eftir langt hlé og yndislegt að hitta þetta glaða og gefandi fólk aftur :-)

Aldrei áður höfum við gengið upp þornaðan fossfarveg... þetta var sérstakt...

Ótrúlega fallegt... dúnmjúkur mosinn og grjótið eins og tröppur...

Ofar hélt farvegurinn áfram... og við með...

Undraheimur undir vatninnu nú berskjaldaður og hálf umkomulaus að sjá...

Smám saman þrengdist aftur gilið...

Hér komin í meira gljúfur... Ingi að knúsa Hildi Vals... elsku Hildur... þú ert alltaf velkomin í Toppfaragöngu ef þú ert í bænum... yndislegt að hitta þig... finnst einhvern veginn að þú munir koma fljótt aftur í göngu... vonandi reynist sú tilfinning rétt...

Lengra komumst við ekki en það var þess virði að skoða þetta gljúfur vel...

Ingi sá leið upp... en hún reyndist erfiðari þegar ofar var komið...

... og Örn lóðsaði hann upp ofar...

Mögnuð mynd... ekta Toppfarar... bestir í heimi...

Sjá Inga kominn upp - tekin frá bröttu brekkunni þar sem við hin bröltum upp úr gilinu...

Nestispása í kvöldsólinni með útsýni til vesturs úr Katlagili...

Ofar var enn farvegurinn skorinn gegnum landið uppþornaður og umkomulaus að sjá...

N'u var tekin stefna á vestari tindinn sunnan í Grímmannsfelli... ekki á eiginlegan Hjálm sem er austar... heldur þann sem er vestar og er jafnhár ef marka má mælingar þjálfara árið 2015 þegar við gengum á báða tindana svipaða leið og nú...

Sjá Stórhól sem er hæsti tindur Grímmannsfells en þangað er drjúgur gangur
og við ætlum að ganga á hann á næsta ári frá Helgafossi sem er ný leið í klúbbnum ...
löngu kominn tími á að fara þessa leið takk :-)

Uppi á tindinum blasti skyndilega borgin við í kvöldsólinni...

Kyngimögnuð sýn og eitt af kostunum við síðsumarsgöngurnar...

... og við nutum útsýnisins vel þrátt fyrir hífandi rok og kulda...
þetta kvöld var nefnilega 10 m/selk en við vorum búin að vera í skjóli allan tímann ofan í gilinu...

Gönguleið Jóhönnu Fríðu meðan þjálfarar voru í sumarfríi blasti nú við um Hulduhól, Torfdalshrygg og Hjálm
sem var virkilega flott leið og ný í klúbbnum sem þjálfarar voru sérlega ánægðir með að hún skyldi bjóða upp á :-)

Niðurleiðin bar greið og fljótfarin um þéttar grasi grónar brekkurnar og vindurinn hvarf aftur neðar...
en hann var greinilega í miklum látum á Esjunni sem virtist gjörsamlega á valdi hans þegar þangað var litið...

Dásemdarkvöldsólin naut sín í skjólinu neðar og við gengum í gullnu landinu til baka í bílana..

Alls 5,8 km á 2:41 klst. upp í 474 m hæð með 421 m hækkun miðað við 106 m upphafshæð.

Sjá myndband þjálfara af kvöldinu:
https://www.youtube.com/watch?v=umctsV1DPFc

... eina myndbandið sem til er af því á youtube... ótrúlegt :-)

Næsta þriðjudag 20/8 er breyting á dagskránni sem og þri 3. september þar sem Bára þjálfara verður úti á landi að vinna báða þessa þriðjudaga og Örn mætir einn; Dýjadalshnúkur hinn glæsilegi í Blikdal Esjunnar eftir viku og svo Blákollur í Hafnarfjalli í byrjun septemer en þar á milli er Gunnunes 27/8 sem er Sveit í borg ganga nr. 8 á árinu og þá verður Báran með í för... bara veisla framundan... bara veisla... :-)

Bestu kveðjur til Guðmundar höfðingja... veit ekki hvar við værum án hans og Katrínar :-)
 

Vesturey
óbyggði hlutinn af Viðey
Sveit í borg 7 af 12 á árinu

Gangan um Viðey í júní í fyrra heppnaðist svo vel að þjálfarar ákváðu að fara aðra ferð út í eyjuna þriðjudaginn 6. ágúst
og ganga nú um óbyggða hlutann af henni... Vestureyjuna svokölluðu sem tengist Heimaey eins og byggði hlutinn kallast í Viðey en eyjurnar tengjast með eiði á milli sem reynt var að tryggja á sínum tíma að færi aldrei alveg undir sjó nema á háfjöru...

Þrettán manns mættir og flestir í sumarfríi og nákvæmlega engu stressi með tímasetningu æfingarinnar kl. 16:15
frá Skarfabakka enda var tímasetning beggja æfinganna út í Viðey sérstaklega stíluð á sumarfrístímann
svo það myndi nú ein hver ná að mæta :-)

Siglingin frá Skarfabakka út í Viðey tekur um fimm mínútur eða minna og okkur var tíðrætt um sjósundsfólkið
sem synt hefur þarna yfir þennan rúma kílómetra sem vegalengdin er stystu leið...
en Bjarnþóra sem var mætt eftir sumarlanga veru á Vestfjörðum í vinnu
hefur synt þarna yfir tvisvar og fleiri Toppfarar hafa afrekað þetta, m. a. Jóhanna Fríða...

Það var gaman að fara nú til vinstri og skoða óbyggðirnar í Viðey langt frá byggingum og öðrum minjum manna...
og skoða hina hlutana í "Sveit í borg" - þemanu
þar sem m. a. Gunnunes og Geldinganes blasa við norðaustan megin og verða gengin á næstu vikum...

... en færið var eftir því óbyggðakennt og illfært... djúpþýft á köflum og tók vel í...

Sjá eiðið hér sem tengir Heimaey við Vesturey Viðeyjar... þarna flæðir sjórinn yfir á háfjöru...

Fjörurnar í Vesturey voru fjölbreyttar þar sem hægt var að fara um þær eða ef við gáfum okkur tóm til þess..

Grjótið var grænhært af sjávargróðrinum svo óskaplega fallegt var á að líta...

Hamrarnir glæsilegir hér á norðurhlutanum, sjá Geldinganes lengst til vinstri og Úlfarsfell fjær...

Fegurðin í fjörunni var heillandi...

... og við gleymdum okkur í töfrunum...

Það er eitthvað við það að ganga í fjöru.... eða skokka meðfram sjónum...
orka, ferskleiki og friður sem hvergi fæst annars staðar...

Veðrið lék við okkur þetta kvöld þó spáin væri mun verri...
og sumir komust upp með að vera í stuttbuxum og stuttermabol allan tímann...

Eftir barning við að þræða okkur í mjög þýftu grasinu meðfram brúnunum
til að sjá fjöruna allan hringinn gáfumst við fljótlega upp
og leituðum uppi stíg sem búið var að slá stuttu ofar og vorum dauðfegin að komast á hann...

Það er Hornstrandafílingur úti í Vesturey... eins og í Geldinganesi...
ómetanlegt að ná í svona útiveru steinsnar frá steingeldu og hugardeyfandi malbiki borgarinnar...

Sagan drýpur af hverju strái úti í Viðey eins og við komumst að í fyrri göngu um eyjuna í fyrra...

Nú lásum við um sjóslys í seinni heimsstyrjöldinni við Viðey þar sem 15 Kanadamenn fórust í illviðri...

... og fjölskyldan að Mógilsá við Esjurætur átti stóran þátt í björgunaraðgerðum á slysstað...

Mjög gaman að lesa og skoða...

Áhrifamikil lesning...

Mikils virði að hafa svona skilti sem segja söguna...

Hópmynd í fjöru Vestureyjar...

Gylfi, Biggi, Guðmundur Jón, Katrín Kj., Arnar, Guðrún helga, Dalene, Björn Matt.
Batman, Örn, Lilja Sesselja, Bjarnþóra, Súsanna og Bára tók mynd.

Friðurinn... slökunin... ferskleikinn... orkan... víðáttan... náttúran...
botnlaus ávinningur af því að setjast svona niður mót sjónum, anda og njóta...

Við reyndum að fara eins stóran hring og unnt var...
en héldum okkur samt á stígunum eftir volkið í þúfunum þar sem var næstum því hægt að verða sjóveikur
af að reyna að giska á hvar fóturinn lenti niður í grasinu... :-) :-) :-)

... og komumst að því að þetta væri Kattarnefið sem alltaf væri verið að koma mönnum fyrir...
en að sögn Guðmundar er annað Kattarnef undir Eyjafjöllum eða hvar aftur ?

Þornaður krabbi liggjandi í grasinu... eftir sjófuglinn líklega... eða bara skolast á háfjöru þarna yfir eiðið...

Sumarið á Íslandi er einstakt... þökk sé löngum og stundum hörðum vetrinum
þá kunnum við svo óskaplega vel að meta þennan fallega, bjartari og hlýrri tíma ársins...

Nú var sko tími til að skoða húsakost og veitingastað Viðeyjar að lokinni göngu...

... og nokkri fengu sér einn kaldan eða heitan drykk enda í sumarfríi
og þá er um að gera að slaka og njóta hverrar stundar...

Alls 4,8 km á 1:32 klst. upp í 35 m hæst með alls 94 m hækkun miðað við 0 m upphafshæð :-)

Gula slóðin nú árið 2019 og rauða slóðin í fyrra 2018.

Yndislegt takk fyrir !

Brekkukambur
Hvalfjarðarfjallið litríka
í funhita sumarsins

Þriðjudaginn 30. júlí var eitt af Hvalfjarðarfjöllunum tólf á æfingu...

Lagt var af stað við Hvalstöðina og farið beint upp brekkurnar að sunnan...

Mjög heitt í veðri eða 18 gráður og við vorum fljótlega að stikna úr hita og allt of mikið klædd...

Einmuna blíða þetta sumar árið 2019... minnir á sumarið 2012...
og hálf flókið að klæðast í þessu veðri þar sem við erum ekki vön þessum hita
og kuldinn og vindurinn er aldrei langt undan eins og reyndist svo vera þegar upp var komið...

Brekkukambur er sérstaklega fallegt fjall og það litríkasta í Hvalfirði...

Þjálfarar ætluðu sér að fara styttri vegalengd en síðast
og stefndu því stystu leið upp með þessu fallega gili hér...

...  frekar en að fara öxlina austan megin...
en þetta reyndist svipað langt og síðast og við skildum ekkert í því eftir á :-)

Team Orange á Brekkukambi... vinsælasti liturinn á fjöllum líklega :-)

Ofar lentum við á stíg sem var líklega eftir menn frekar en kindur og við nutum góðs af honum á köflum...

Jebb... þetta var alvöru fjallganga á Brekkukamb og við nutum þess öll að fá loksins svoleiðis eftir langt hlé þjálfara
þó menn hafi jú flestir verið mjög duglegir að ganga í sumarfríinu og göngur klúbbmeðlima frábærar...

Hópmynd kvöldsins:

Guðmundur Jón, Helga Björk, Þóranna, Biggi, Örn, Guðrún Helga, Arnar, Bjarni og Sigga Sig.
Bára tók mynd og Batman og Awena voru hundar kvöldsins...

Leiðin á Brekkukamb er fjölbreytt og mjög skemmtileg...

Alls kyns bergmyndanir... litir... form... og áferð... sjá steininn hér með hundunum...

Awena kann að sitja fyrir :-)

Rákir í berginu... ekki af manna völdum heldur náttúrunnar...

Uppi á brúninni blasti Hvalfjörðurinn við í allri sinni fegurð...

Fjallasýnin var kyngimögnuð ofan af brúnunum... Þyrill, Múlafjall, Reynivallaháls nær
og fjær voru Hvalfell, Botnssúlur og Búrfell í Þingvallasveit...

Og efst uppi blöstu fjöllin við uppi á hálendi Langjökuls
og í norðri upp á Holtavörðuheiði...

Eiríksjökull, Okið, Fanntófell, Prestahnúkur, Geitlandsjökull, Langjökull, Hafrafell, Stóra og Litla Björnsfell, Þórisjökull,
Hlöðufell, Skjaldbreið og nær voru Þverfell við Reyðarvatn, Kvígindisfell og Hvalfell...

Sólstafir í vestri ofan af hæsta tindi sem við töldum vera þarna á vesturbrúnum en skv. gps er óverulegur munur á tindinum sem við vorum með merktan inn hér vestan megin og vörðunum sem dreifðust uppi á heiði Brekkukambs mun austar og nær uppgöngustaðnum okkar... munurinn var þá 1 - 2 metri en var misjafnt eftir gps-tækjum þeirra sem voru með þau þetta kvöld...
Eftir á að hyggja má því spyrja sig hvort sé hæsti "tindur" Brekkukambs þessi punktur þjálfara vestan megin eða einfaldlega vörðurnar fyrir miðju fjallsins eins og tindurinn er merktur á mapsource og hjá Arna Trausta og Pétri Þorleifs...

En útsýnið var stórfenglegt og við blasti Svínadalur sunnan Skarðsheiðarinnar, Akrafjall og félagar...

Nestisstund í þessu heilandi útsýni og spjallað um allt...
Baula hér í fjarska til norðurs...

Hundarnir elska fjallgönguklúbbinn... ekki nóg með að þeir fái frelsi, útiveru og hreyfingu að vild...
með fólki sem kann að meta það og elskar það jafn mikið og þeir....
heldur eru alltaf nestistímar sem bjóða upp á matarbita, strokur og samveru sem þeir kunna sannarlega vel að meta...

Niðurgönguleiðin var svipuð og uppgönguleiðin...
það var heldur napurt uppi þrátt fyrir steikjandi hitann neðar
og gangan löng svo það var óþarfi að skreyta kvöldið enn frekar með útúrdúrum..

Desembertindferðin verður óhefðbundna leið á Þyril þar sem við ætlum hinum megin upp á hann
og ganga upp á Skyrhlíðarhorn og um gilin að Þyrli og helst niður Litla Sandsdal :-)

Alls 8,7 km á 3.20 klst. upp í 633 m hæð með alls 652 m hækkun úr 5 m hæð.

Rauða slóðin árið 2011 = 7,6 km
og gula slóðin 2019 = 7,8 km - úrið segir 8,7 km...
eða skv. stóra gps þá á þetta að vera svipað langt sem passar samt ekki...

Glæsilegt kvöld á fallegt fjall í dásamlegu sumarveðri og áhrifamiklu útsýni takk fyrir !