Rauðuhnúkar upp og niður

Síðasta æfingin á sumartímabili var þriðjudaginn 25. september í dúndurmætingu með hvorki meira né minna en 53 manns mættum í friðsælu veðri og fögru umhverfi... en það var skuggi yfir þessari göngu því þjálfari tilkynnti hópnum þá sorgarfrétt að Jóna (Katrín Jónína), Toppfari og góð vinkona Siggu Rósu missti eiginmann sinn á mánudeginum. Þau hjónin, Einar Rafn og Jóna voru bæði áður í Toppförum og komu í hópinn fyrir tilstilli Siggu Rósu og Rikka, vinahjóna sinna en Jóna hélt svo ein áfram í klúbbnum þetta árið.

Við vottum Jónu og fjölskyldu hennar okkar dýpstu samúð og lítum með þakklæti og virðingu til þeirra ljúfu samverustunda sem við áttum með þeim hjónum á fjöllum.

Þrætt var um Rauðuhnúka við Bláfjöll sem ekki hafa verið gengnir áður í þessum klúbbi en eru vel þess virði að heimsækja
enda höfum við mænt á þá gegnum árin á leið upp í Bláfjöll og á Drottningu og Stóra Kóngsfell..

Þetta var kyngimagnað landslag þar sem gersemar leyndust á hverju strái eins og gullfallegar myndir Ástu Henriks
og fleiri félaga sýna á fésbók...

Hver hnúkur með sínu lagi, lit, áferð og lögun...

Fullt af klöngri þar sem móbergið var með besta móti, hald á öllum stöðum og hvergi hálka...

Leynistigur og torsóttar leiðir...

... þar sem síðustu menn voru fljótir að afvegaleiðast ef þeir misstu af næsta manni fyrir framan...

Jarðarlitirnir aldrei fegurri en á þessum árstíma... jörðin búin að fylla sig... birgja sig... hlýju, vökva og næringu sumarsins
áður en harður veturinn læsir klónum sínum um allt...

Bláfjöllin sjálf... Bláfjallahryggurinn sem væri óskaplega gaman að klára einhvurn daginn alla leið út á Vífilsfell... voru meira að segja gul og rauð nánast alla leið upp á bláa toppa...

Eldborg, Drottning og Stóra Kóngsfell  í baksýn hér hinum megin Bláfjallaafleggjarans...

Vífilsfellið í skýjunum ásamt Vestur-Bláfjöllum sem bíða og bíða eftir Toppförum ;-)

Mættir voru:

Efst: Óskar, Helga, Lilja Sesselja, Valla, Rósa?, Guðmundur Jón, Katrín og Vallý.
Í miðið: Berglind, Ósk, Ólafur, Örn, Hildur Vals., Roar, Sylvía, Björn Matt., Jóhannes, Ísleifur, Þóra, Hildur R., Steinunn TH., Ágúst, Gunnar, Rannveig, Jóhanna Fríða, Jakob, Sæmundur, Arnar, Guðrún Helga, Steinunn, Þórunn, Willi og Dagbjört.
Neðst: Jóhanna Karlotta, Ásta H., Aðalheiður, Lilja Bj., Áslaug, Halldóra Þ., Elsa Þóris, Linda Lea, ,Ágústa, Gylfi, Gerður, Guðlaug, Björgvin og Steinunn en Bára tók mynd og í hvarfi eru Kjartan, María E., Súsanna og Svala - fleiri?

Þar af voru nokkrir sjaldséðir hrafnar sem var dásamlegt að fagna og knúsa og þá var Linda Lea að mæta í sína fyrstu göngu eftir barneignafrí en Linda á barn númer tvö í þessum hópi, Irma eignaðist fyrsta Toppfarabarnið (og hefur aldeilis snúið aftur á fjöll!) og Herdís og Hermann eignuðust það þriðja fyrr í mánuðinum... og Valdís og Einar bíða eftir því fórða... jebb, við erum að telja þau börn sem "gengið hafa í maganum" með Toppförum ;-)

Myrkrið tók við í bakaleiðinni þar sem sneitt var framhjá illfæru hrauninu sem lá meðfram hnúkunum... og við náðum að "teyga" þetta upp í alls 5 km á 2:20 klst. upp í 455 m hæð hæst með alls hækkun upp á 322 m miðað við 384 m upphafshæð.

-------

Það lá skuggi af sorgarfrétt yfir þessari göngu sem minnir okkur enn og aftur á hve dýrmætt það er að fanga lífið núna, vera góð hvort við annað og hlúa að því sem er okkur dýrmætt... velja sér meðvitað félagsskap sem gerir mann að betri manni, njóta augnabliksins hvern dag og vera þakklátur fyrir allt það góða sem á vegi manns verður...

Þjálfarar viðruðu tvö umdeild mál í byrjun æfingarinnar eftir að hafa flutt sorgarfréttina og menn komu með góða punkta varðandi vangaveltur um lokaða fésbók Toppfara eður ei og eins með haustfagnaðinn sem dagskrá yfir heilan dag eða eingöngu kvöldstund. Það eru alltaf skiptar skoðanir með svona mál, annað væri óeðlilegt í 120 manna hópi. Við reynum ávalt að gera okkar besta og vera á púlsinum á hópnum enda bregðumst við stöðugt við athugasemdum og óskum klúbbfélaga - en um leið og á endanum - verðum við að fylgja eigin sannfæringu því annars gætum við ekki haldið þessu úti árum saman...

Sú sannfæring hefur t. d. alltaf verið sú að fara óhefðbundnar leiðir og gera eitthvað annað en vaninn er, vera glaður, forvitinn, áræðinn, uppátækjasamur, jákvæður, þakklátur... sérkenni fjallgönguklúbbsins í öll þessi fimm ár...  sbr. haustfagnaðurinn ;-)

 Það er mikilvægt fyrir okkur öll að varðveita þann góða anda sem einkennt hefur þennan klúbb frá upphafi... við munum alltaf verja hann eins og ljón... og vera ævinlega þakklát þeim einstaklingum sem markvisst hafa lagt sína hönd a plóginn til að gæða klúbbinn gleði, samstöðu og vináttu sama hvað. Lífið er einfaldlega allt of hverfult til að vera annars staðar en jákvæður, glaður og þakklátur öllum stundum... og nýta hvert tækifæri til að krydda tilveruna með óhefðbundinni aðferð eins og fimmu-þemu-helgi að hætti klúbbsins á afmælisárinu ;-)

Við þökkum hjartanlega fyrir öll þau fallegu símtöl og bréf sem okkur hafa borist.
Nákvæmlega þessi vinsemd, vinátta og þakklæti eru okkar laun fyrir þá vinnu sem liggur að baki Toppförum
og veldur því að fjallgönguklúbburinn er sá félagsskapur sem hann er - varðveitum það öll.

Hugur okkar er hjá Jónu og fjölskyldu.
Einar Rafn Ingvaldsson verður jarðsunginn frá Vídalínskirkju í Garðabæ mánudaginn 8. október kl. 13:00.
 

Snókurinn hans Inga

Þriðjudaginn 18. september fetuðum við í fótspor Inga Skagamanns sem þekkir nánast hverja þúfu á svæði Hafnarfjalls og Skarðsheiðar... og gengum á Snóksfjall og gostappann Snók sem rís þarna mitt í fögrum fjallasalnum... og var á dagskrá í janúar 2010 undir fararstjórn Inga meðan þjálfarar stungu af í brúðkaupsferð... en fjallið skartar mögnuðum gostappa úr stuðlabergi sem sjaldan sést í viðlíka formi á fjallgöngunum okkar... nema þá helzt í grjóthrúgunni Baulu ;-)

Veðrið með dásamlegasta móti... heiðskírt og logn... svo brakandi heitt til að byrja með að menn voru komnir úr helmingi spjara sinna upp brekkurnar... en það átti eftir að breytast hratt með genginni sól síðar um kvöldið...

Haustlitirnir hástemmdir um allan Hvalfjörðurinn sem var skreyttur Botnssúlum með hvíta kolla í dalsbotni... eins og fleiri fjöll innar og ofar á landinu þessa dagana en þess skal getið að Skjaldbreið var hvít nánast niður allar fjallsrætur fyrr þennan dag og Hlöðufellið alhvítt efst...

Þéttar voru brekkurnar alla leið upp... svo jafnvel dugmiklustu menn máttu vel við una...

... enda voru þeir í spólandi banastuði og fóru opnu geilina sem hér sést í stuðlaberginu upp á tindinn með tilhneyrandi grjóthruni... á meðan Örninn leiddi hópinn upp norðan megin aðeins rólegri leið...

... sem flestir fóru á síðustu geislum sólarinnar sem settist yfir sjónum í vestri og gæddi kvöldið töfrum...

Litið til baka með Akrafjallið í fjarska fyrir miðri mynd...

Ansi Baulu-legt síðasta sprettinn upp á efst tind í norðri...

Sannarlega listfengin grjóthrúga af náttúrunnar hendi...

Skarðsheiðin veifaði að norðan... oddað Heiðarhornið og hyrnuð Skarðshyrnan bak við roðasleginn Rauðahnúk... sem er óskaplega litfagur og kominn á dagskrá á þriðjudegi á næsta ári... ;-)

Sólin sest og farið að skyggja efst uppi á gostappanum... en hæsti tindur Snóksfjalls aðeins innar og lengra inni á fjalli... við slepptum honum auðvitað ekki... enda var þetta varla tíu mínútna viðbótargangur aðra leið ;-)

Útsýnið afskaplega tignarlegt til Blákolls og félaga í Hafnardal og við syrgðum það að hafa ekki meiri dagsbirtu til að geta rifjað upp ævintýralegu tindferðina frá því í mars á Blákoll og sjö aðra tinda baksviðs milli Hafnarfjalls og Skarðsheiða ...

Og þjálfari dreif í hópmyndatöku í rökkrinu af 50 manns mættum... þó fyrr hefði verið! ;-)
... með Heiðarhorn og Skarðshyrnu í baksýn...

Efri: Gerður Bj., Lilja Bj., Kristján, Aðalheiður, Ísleifur, Björn Matt, Jónan Ísfeld, Steinunn, Guðmundur Jón, Valla, Irma, Ingi, Arnar, Anton, Gunnar, Ástríður, Hjölli, Örn, Guðlaug, Björn E., Ásta Guðrún, Halldóra Á., Jóhannes, Berglind og Ólafur.

Neðri: Steinunn, Jóhanna Karlotta, Þórunn með Flóka, Ósk, Óskar Wild, Kjartan, Sylvía, Jóhanna Fríða, Guðmundur V., María E., Súsanna, Soffía Jóna, Sofía Rósa, Ágústa, Katrín Kj., Guðrún Helga, Lilja Sesselja, Áslaug, Sigga Ríósa, Willi, Dagbjört, Gylfi, Rósa og Kristín Gunda með Gotta að skottast fyrir framan hópinn, en Dimma, Día og Moli sjást ekki og Bára tók mynd.

Blákollur vinstra megin - Hafnarfjallsöxl syðri hægra megin og Snæfellsjökull að gægjast í fjarska á milli... þar sem spor Toppfara marka minningar sem aldrei gleymast...

Niðurleiðin var svo farin í rökkri og myrkri... með höfuðljós á enni sem nú eru nauðsynlegur búnaður allra á þriðjudögum...
og endað í 5,8 km á 2:47 - 2:52 klst. upp í 678 m á gostappanum og 587 m hæð hæst með 662 m hækkun alls
miðað við 66f m upphafshæð.

Prestahnúkur því miður ekki fær vegna veðurspár um helgina en við stefnum á Hafursfellið á Snæfellsnesið sem hefur lokkað okkur árum saman þar sem við höfum ekið framhjá því á leið á önnur fögur fjöll á Snæfellsnesi... loksins komumst við á þessa flottu tinda - ekkert svekk með Prestahúk ;-)

Haustar að á Ingólfsfjalli

Þriðjudaginn 28. ágúst kom fyrsta rokið... og fyrsti kuldinn í nokkra mánuði á göngu klúbbsins... ef frá er talinn svalinn sem var á Jarlhettum helgina á undan...

Berjalyngið um allt... í forgrunni hér... bláber eru klárlega ber þessa hausts...

Gengið var á Ingólfsfjall frá Alviðru við Þrastarlund í Grímsnesi í spor Gylfa og Lilju Sesselju sem mæltu með þessari leið við þjálfara en þeir höfðu ekki farið áður á fjallið og höfðu ætlað sér norðvestan megin upp um Æðagil við Lyngbrekkur... en gangan var til heiðurs Jóni Inga sem fór með félagana þarna upp á hringleið sumarið 2009 í félagi við Bjarna Harðar sem fór á kostum svo hlegið var vikum saman eftir gönguna: http://www.fjallgongur.is/aukagongur_klubbmedlima.htm ;-)

Farið var um gönguslóða sem varðaður var stikum alla leið á tindinn en brattinn var þéttur upp hlíðina
og leiðin fremur illkleif að sjá úr fjarska en reyndist fínasta uppgönguleið þegar nær kom eins og oft hefur áður sannast...

Fínasta undirlendi... mosateppalagaðar tröppur langleiðina upp...

Áning í miðri hlíð í meira en 50% halla eins og í finasta leikhúsi... og gróskumikið Suðurlandið allt á sviðinu fyrir framan okkur...

Berjandandið gaf ekkert eftir í hallanum og áfjáðustu berjatínslumenn fóru upp um allar þúfur
í leit að ferskum ávöxtum jarðarinnar...

Útsýnið fallegt og ljúft... m. a. til Búrfells, sumarhúsabyggðarinnar í Grímsnes- og Grafningshreppi, um Sogið og samruna Hvítár og Ölfusár (út af mynd) o. m.fl. .. þetta minnti óneitanlega á skógivaxið landslagið í Evrópu sem nítján Toppfarar munu heimsækja um komandi helgi á för sinni um Júlíönsku alpana í Slóveníu þar sem farið verður upp úr skóglendi og á hæsta tind fyrrum Júgóslavíu og núverandi Slóveníu...

http://www.exodus.co.uk/holidays/tvj/overview

Efst breyttust teppalöguðu tröppurnar í steinilagðar... enn greiðfærar og lítið um lausagrjót og grjóthrun... allavega í samanburði við Jarlhetturnar um nýafstaðna helgi...

Góð keðja var til stuðnings allra efst sem kemur sér eflaust vel þegar bleyta eða frost er á gönguslóðinni...

... og kom að góðum notum til að fikra sig síðasta spölinn upp á brún...

Það var ekkert annað í boði en láta sig fjúka upp á tindinn sem rís hógvær uppi á heiðinni á þessu víðfeðma fjalli...
eða "hömrum girtu heiði" sem væri kannski sannari lýsing...

Þar var vindurinn í mesta hamnum og komst í 24 m/sek skv vindmæli Arnarins... og hitinn rétt um 2-3°C...
enda sáust hettur og lúffur í fyrsta sinn í laaaaaaangan tíma... en þetta var ekkert miðað við snjómugguna í veðurkortunum á hálendisvegum og heiðum og hvítu efstu tindana fyrir norðan og austan þessa dagana...

Hvergi hægt að staldra við nema skjólmegin þar sem við fengum okkur nesti og Örn tók óhefðbundna hópmynd...
með Gylfa að segja ferðasöguna af seinni Jarlhettudegi hinna fjögur fræknu síðustu helgi ;-)

Mættir voru 34 manns:

Aðalheiður, Arnar, Ágústa, Ásta H., Ásta Guðrún, Ástríður, Bára, Berglind, Brynja, Dagbjört, Gerður J., Guðlaug Ósk, Guðmundur Jón, Guðmundur V., Guðrún Helga, Gunnar, Gylfi, Irma, Jóhann Ísfeld, Jóhanna Karlotta, Katrín, Kristján, Lilja Sesselja, María E., Ólafur, Ósk, Sirrý, Soffía Jóna, Soffía Rósa, Stefán, Steinunn S., Steinunn, Sylvía og Örn

Niður var haldið sömu leið með norðangarrann meira í fangið...
... og vaxandi sólargyllingu á suðurlandsundirlendinu...

...beinustu leið að brúninni þar sem komið var upp... klippt og skorið var það þetta kvöld...

Glimrandi vel gekk að fóta sig aftur niður en fótvissustu menn... þeir sem létu skriðurnar vinna með sér og gengu mjúklega í mestu vinsemd og trausti gagnvart undirlaginu niður hlíðina en ekki í stöðugri andstöðu... já bardaga við jörð og grjót... voru snöggir niður á láglendið ;-)

... á meðan síðustu menn yljuðu sér við ævintýri sumarsins og reyndu eitthvað að reita fram grjót ofan á undanfarana þegar þeim leiddist en með litlum árangri... ;-)

Tunglið komið hátt á loft í lok göngunnar... með rökkrinu sem var farið að síga inn með kvöldinu... og minnti notalega á komu haustsins... það er kominn HÖFUÐLJÓSATÍMI... og ráð að allir séu með ljós í bakpokanum hér með þar sem það dimmir hratt þessa dagana!

Falleg útsýnis- og klöngurganga
...upp á alls 5,6 km á 2:33 klst. upp í 583 m hæð með 484 m hækkun miðað við 119 m upphafshæð...

Til hamingju með í Reykjavíkurmaraþon !

Roar tók þessa frábæru mynd af Hugrúnu sem lýsir sæluvímunni vel hjá þeim sem taka þátt...  -  takk Roar fyrir lánið!

Toppfarar stóðu sig frábærlega í Reykjavíkurmaraþoni þann 18. ágúst...

Ein fór heilt maraþon; Halldóra Gyða Matthíasdóttir.

Sjö fóru hálft maraþon; Bestla, Björn H., Björn Matt., Hermann?, Kristján, Lilja Kr. og Rósa - fleiri?

Og sex? fóru tíu kílómetra; Ágústa, Hugrún, Jóhanna Fríða, Ketill, Valgerður Lísa, Þóra - vantar fleiri?

Þar af voru nokkrir að taka þátt í fyrsta sinn í Reykjavíkurmaraþoni eða fara lengri vegalengd en áður
og eru eflaust komnir á bragðið hér með ;-)

Takið eftir að höfðingjar Toppfara voru báðir með, þeir Björn Matt og Ketill sem segir sitthvað um ástæðuna fyrir því að þessir menn eru í formi til þess að ganga á krefjandi fjöll á áttræðisaldri með sér langtum yngra fólki!

Því miður voru ekki skráðar Toppfarasveitir í ár þar sem flestir kenndu sig við sinn hlaupahóp (að sjálfsögðu) eða sendu mér ekki númerið sitt og við náðum ekki þriggja manna sveitum í hvorugri vegalengd - við pössum að það gerist ekki aftur... og þjálfarar ætla aldrei að missa af Reykjavíkurmaraþoni aftur... þetta er einfaldlega með skemmtilegustu dögum sem maður upplifir óháð árangri hverju sinni enda alltaf magnþrungin stemmning í Lækjargötunni ;-)

Sendið mér nöfn hlaupara sem vantar í þessa upptalningu og ég lagfæri það !
 

Hrafnabjörg á hraunaslóð

Þriðjudaginn 21. ágúst var gengið á eitt af virðulegu fjöllunum sem varða Þingvelli...

... og þrætt með fornum gígum, hraundrýlum og hrauntröðum...

Með gönguveðrum bestum... lygnt, hlýtt og skýjað... ekki rigningardropi fyrr en jú einn eða tveir þegar komið var bílana... sem var vel sloppið eftir úrhellið sem dundi yfir okkur í Ártúninu við upphafi ferðar... og eins þegar ekið var inn í regnvota borgina að loknum kvöldverkunum á Þingvöllum...

Sjá dökka blettinn fyrir miðri mynd... hrauntröðin sem við gengum framhjá og er hluti af gígaröð sem þarna liggur um hraunið í sömu átt og allar hinar sex tinda/gígaraðirnar sem skreyta þetta svæði og nefnast Hrútafjöll, Kálfstindar, Skefilstjöll, Klukkutindar, Skriðutindar og Tindaskagi... algerlega magnað landslag þegar á það er horft í stærra samhengi...

Hrútafjöll í baksýn og Flosatindur í Kálfstindum bak við þau en Kálfstindar liggja hinum megin - austan megin Hrútafjalla.

Gönguland kvöldsins var mosi, melar og grjót... móbergsskriða, hraun og berjalyng.. þar sem sumir náðu að fylla heilu boxin... en aðrir létu sér nægja að fylla lúkur og munn á köflum...

Stílistarnir voru alveg með þetta... Lilja scarpa Bjarnþórs alveg í harmoníu við lyng og fjallagrös... og stelpurnar létu jafn illa yfir þessu og þegar Óskar mætti í appelsínugulu scarpa skónum sínum síðasta vetur ;-)

Síðasti spölurinn upp á tind... með Þingvallavatn í baksýn og lóðrétta strókana á Nesjavallasvæðinu til marks um veðurblíðuna...

Kristín Gunda, Soffía Rósa, Rósa, Irma, Gylfi, Sylvía, Anna Sigga, Gerður og Anton... þrautreyndir Toppfarar inn að beini... með unga hundinn Gotta fremst á mynd sem var að koma í sína fyrstu göngu með hópnum og reyndi allt til að koma sér í mjúkinn hjá foringjanum Dimmu...

...meira að segja elta hana afvegaleiddur upp á Þjófahnúk í framhjáhlaupi Antons og Jóhannesar í lok göngunnar... í algerri óþökk við eiganda sinn, Dagbjörtu sem hér snæðir ásamt vinum sínum Berglindi, Ólafi, Steinunni S. og Jóhanni Ísfeld... ásamt Mola þarna einhvers staðar í nágrenninu...

Ármannsfell og Botnssúlur í baksýn og Kvígindisfell hægra megin smá breiða.

...þar sem hraunhellar, -holur, -gjótur, - hellar, -drýlar, -traðir urðu á leið okkar áður en í bílana var komið...
http://www.ismennt.is/not/sisi/hugtakg-k.html

Alls 5,6 km löng kvöldstund á 2:30 klst. upp í 774 m hæð með 438 m hækkun miðað við 535 m upphafshæð...

Jarlhettur á laugardaginn... flottasta tindaröðin á öllu suðvesturhorni landsins... og þessar hér bara smá innsýn inn í dýrðina...
... og veðurspáin orðin frábær... þetta svæði á náttúrulega ekkert annað skilið sakir ægifegurðar sinnar...