Allar þriðjudagsæfingar frá apríl út júní 2016
í öfugri tímaröð

Helgafell í Hafnarfirði 28. júní með Jóhönnu Fríðu.
Esjan Fjallorka til Frakklands fyrir landsliðið á EM 21. júní.
Fjallorkuganga á Ingólfsfjall 16. júní.
Hestaferð að Skógum 7. júní.
Sjósund frá Klébergslaug á Kjalarnesi 31. maí.
Ármannsfell frá Sandkluftavatni 24 maí.
Háihnúkur Akrafjalli - fjallatími 5 af 12 - 17. maí.
Gráu hnúkar og Stóri Meitill 10. maí.
Móskarðahnúkar 3. maí.
Súlur og Þorbjörn Reykjanesi 26. apríl.
Geirmundartindur 19. apríl.
Stóra og Litla Sauðafell 12. apríl.
Níphóll Esju 5. apríl.

Helgafell í Hafnarfirði
Áfram ísland !

Jóhanna Fríða bauð félögum sínum upp á öðruvísi göngu á fjallið sitt, Helgafell í Hafnarfirði
þriðjudaginn 28. júní meðan þjálfarar voru í sumarfríi
og að sjálfsögðu var gengið með íslenska fánann til að senda Fjallorku til Frakklands...
íslenska karlalandsliðsins í fótbolta sem þá var að keppa á EM í æsispennandi keppni :-)
 

 

Áfram Ísland Toppfarar
á Esjunni !

Þriðjudaginn 21. júní í sumarfríi þjálfara fjölmenntu Toppfarar á Esjuna til heiðurs og hvatningar íslenska landsliðinu í fótbolta sem keppti sinn síðasta leik í undanriðlum gegn Austurríki degi seinna... og sigraði og komst þannig í 8 liða úrslit...

Dimma var með í för en hún var ansi dugleg að mæta í fjallgöngur þetta síðasta vor og sumar í hennar lífi elsku litla skinnið...

Menn mættu á mismunandi tímum þetta kvöld eins og hentaði...

... og sumir gengu tvisvar upp Esjuna eins og Jóhanna Fríða... allt til að senda aukaorku til landsliðsins :-)
 

 

Áfram Ísland !
 á fjalli landnámsmannsins Ingólfs
 með gönguhópunum Áfram Gakk og Grenjað úr Hlátri

Gönguhóparnir Áfram Gakk og Grenjað úr Hlátri hafa tekið þátt í Fjallorku-áskorun Toppfara af miklum móð
og staðið sig betur en fjallgönguklúbburinn sjálfur...

... svo það var vel við hæfi að við gengjum með þeim á Ingólfsfjall þriðjudaginn 16. júní...
áður en þjálfarar fara í sumarfrí og stinga af til Frakklands á síðasta leik Íslands gegn Austurríki á EM í fótbolta karla...

... en báðir þessir gönguhópar hafa með miklli lífsgleði og skemmtilegheitum tekið þetta alla leið...
meira að segja prjónað stuttbuxur úr léttlopa í íslensku fánalitunum sem er alger snilld hjá Leu :-)

Farið var Selfoss-leiðina upp eða um slóðann sem farinn er líklega á hverjum degi af einhverjum heimamanninum
en Selfyssingar og Sunnlendingar eru mjög duglegir að skella sér þarna upp að vörðu
og oft eins hratt og þeir komast... besti tíminn er sagður í kringum 15 mínútur...

Heldur færri fari alla leið um heiðina upp á hæsta tind en samt var góður slóði alla þá leið
og erfitt að villast nema jú á melunum á stöku stað enda vorum með gps-punkt á Inghól til öryggis...

Því miður var þoka uppi á fjallli sem var synd í allri þessari veðurblíðu sem ríkt hefur meira og minna
þar sem af er sumri, allt vorið og meira að segja allan síðasta vetur...

... en það spillti ekki fyrir gleðinni á tindinum og við heiðruðum landsliðið með fánum um allt
og Magnús Birkir tók þetta enn lengra og burðaðist með fótbolta alla leið á tindinn...

... en boltinn sá fór í fleiri fjallgöngur í tengslum við Fjallorku-áskorunina
með þeim mæðginum Magnúsi Birki og Önnu Jóhönnu:-)
https://www.facebook.com/events/170383796698133/

Áfram Gakk hópurinn hefur sömuleiðis gengið á ótal fjöll síðustu daga
með þennan stóra fána hans Ólafs Níels...

Fjórir meðlimir Áfram Gakk voru með í för að sinni.. og gleðin var slík í þessari göngu að þjálfarar hafa ákveðið að stofna til fleiri svona "vinagangna" með því að bjóða Veseni og Vergangi og Fjallagörpum og Gyðjum o.fl. hópum
í þriðjudagsgöngur Toppfara í haust :-)

Mæðginin Anna Jóhanna fyrrum Toppfari og Magnús Birkir sonur hennar hafa bætt ansi flottum fjöllum í Fjallorkusafnið...
Þríhyrningi og Drangshlíðarfjalli í sveitinni sinni...

Anna Björk var fulltrúi gönguhópsins Grenjað úr Hlátri en þær hafa gengið á lang flest fjöllin af öllum sem á anað borð hafa tekið þátt í Fjallorku-áskoruninni, og hún smitaðist í pælingar með göngu á Snæfellsjökul á Jónsmessu að kveldi 21. júní
undir forystu Ara og Jóns Inga Dardi þar sem toppa á jökulinn á miðnætti...
og Áfram gakk hópurinn er að smita menn í að vera með íslenska fánann með í för að sjálfsögðu !

Sextán manns, einn fótboltastrákur og ofurhundurinn Batman á Ingólfsfjalli fyrir íslenska landsliðið í fótbolta :-)
Magnús Birkir, Guðmundur J'on, Katrín Kj., Svala, Anna Björk, Ólafur Níels, J'ohanna Fríða, Lea, Örn, Andri, Olgeir.
Gerður jens., Vallý, Hilmir og Bára tók mynd.

Söngurinn á tindinum:
https://www.youtube.com/watch?v=LD7duMzH-Q0

Hafnfirsku Toppfarakonurnar eru í sérflokki í klúbbnum...
það er einfaldlega aldrei leiðinlegt þar sem þær eru :-)

Þjálfarar og fleiri voru í EM-2016- bolum Tólfunnar... sem er merktur í bak og fyrir...
landfræðilegir leikir Íslands í Frakklandi...

Leikirnir þar sem hægt er að setja úrslitin inn á bolinn... þetta verða sögulegir bolir...

EM í Frakklandi 2016 verður inngreypt í íslensku þjóðarsálina um aldur og ævi...

Tólfan er félagsskapur sem skapað hefur ótrúlega flotta stemingu í kringum landsliðið og er klárlega tólfri maðurinn :-)

Ungverska lagið "Ég er kominn heim"...
er bundið órjúfanlegum tengslum nú orðið við landsliðsleiki í fótbolta, handbolta og körfubolta...
og hefur gefið stuðningsrmönnum magnaða þjóðhátíðar-upplifun sem hvergi fæst viðlíka nema á vellinum...

Já, auðvitað merkir maður bolinn sinn ! Þetta verður dýrmæt eign eftir því sem árin líða...

Þjálfarar tóku 11 ára Fjölnis fótboltastrákinn sinn með í þessa göngu en drengurinn sá hefur farið í nokkra könnunarleiðangra með foreldrum sínum í gegnum árin og eiginlega verið bólusettur gegn fjallgöngum í kjölfarið... en hann gekk alltaf fremstur og átti auðvelt með þessa göngu þó löng væri og krefjandi á köflum... eins og unga fólkið gerir einmitt svo oft... þau eru þindarlaus...
og hundurinn Batman sætti sig við íslenska fánatrefilinn í smá stund...

Eftir nestisstund í skjóli af Inghól var strunsað til baka í þokunni og niður stíginn...
 en Hilmir datt illa á leiðinni niður af skaflinum og slasaðist á höku, bringu og á hægri hliðinni
og verður vonandi fljótur að jafna sig...
en við ákváðum að þetta fall væri fararheill fyrir Frakkland og landsliðið á EM :-)

Við vorum ekkert að flýta okkur...
þjóðhátíðardagur Íslendinga 17. júní daginn eftir og nægur tími á bjartri sumarnóttu...

Spjallað og spáð í sumarið eftir göngu...

... þar sem Áfram Gakk reyndi meira að segja yfirtöku á Grenjað úr Hlátri...
en það eru allir vinir á fjöllum og nú er bara að bjóða öðrum gönguhópurm í heimsókn í haust :-)

Ingólfsfjall var 28. gangan í Fjallorku-áskorun Toppfara...
og þegar þessi ferðasaga er skrifuð korter í leik Íslands og Ungverjalands þann 18. júní
þá eru þær orðnar tæplega 40 talsins... :-)
https://www.facebook.com/events/170383796698133/

Alls 9,4 km á 3:50 klsts. upp í 560 m hæð með alls hækkun upp á 542 fm miðað við 79 m upphafshæð.

Þjálfarar fara nú í sumarfrí og snúa aftur til leiks þriðjudaginn 26. júlí en Gylfi, Hjölli og Jóhanna Fríða bjóða öll upp á spennanndi göngur þessa þriðjudaga sem eru þjálfaralausir en þriðjudaginn 21. júní verður sérstök Fjallorku-æfing og svo er það Kerhólakambur í júlí en endilega breytið því og stofnið viðburð á Toppfarahópnum ef menn vilja fara eitthvað annað...
og svo eru margar aðrar spennandi göngur sem klúbbmeðlimir eru að fara í bæði erlendis og hérlendis
sem verður mjög gaman að fá fréttir af ! :-)

Hafið það sem best elskurnar, njótið sumarsins, verið góð hvert við annað og fyrst og fremst þakklát fyrir að hafa heilsu og ráðrúm til þess að geta notið íslenskar náttúru á hennar besta tíma yfir hásumarið :-)

Þjálfarar munu senda kveðju frá París á EM í næstu viku !

ÁFRAM ÍSLAND !
 

 

Fryssandi flott hestaferð
um náttúrufegurð Skóga
þar sem
fuglarnir, fossarnir, gilin, túnið, lækirnir, melarnar, fjörurnar, sjórinn, skógurinn, jökullinn
 skreyttu ferðina hreinum íslenskum töfrum

Hestaferð var jaðaríþrótt númer sex af tólf á árinu... og í stað þess að fara upp Reykjadalinn eins og ætlunin var upphaflega... þar til þjálfari ákvað að það væri ekki nógu spennandi þar sem núorðið er alltaf hrúga af bílum við upphafssstað hvern einasta dag vikunnar... sama hvað klukkan er... og spurði Ágúst hvort honum dytti eitthvað sniðugra í hug... og þá eitthvað annað en að fara stuttan reiðtúr frá Reykjavík sem var hinn kosturinn... þá var hann ekki lengi að græja spennandi hestaferð fyrir okkur við Skóga... hann hafði farið þarna með ferðamenn í fyrra og þá komið honum mikið á óvart hversu fallegt landslagið þarna er...

... og við sáum ekki eftir því að grípa þetta á lofti...
fjórtán Toppfara mættu og það var yfirbókað í ferðinni en það bjargaðist auðvitað
þar sem sumir voru með eigin hnakk og beisli...

Riðið var frá bænum Ytri-Skógar sem leigðu okkur hestana
og sendu þrjú ljúf ungmenni með til að leiða og gæta hjarðarinnar...

Nokkrir vanir hestamenn voru í hópnum..
þ. á. m. Ósk sem fékk of villtan hest í byrjun og sneri fljótlega við og fékk annan betri...

Farið var til austurs að skoða leyndan foss í eigu ábúenda...
en þar sem við vorum svona mörg þá var hópnum skipt upp í tvennt til að komast upp í gilið...

Ágúst var kabboji kvöldsins og gætti hjarðarinnar með staðarhöldurum...

Farið var inn með gilinu...

... og yfir lækinn en þeir voru nokkrir þveraðir í þessari ferð...

... og uppi rann þessi... yfirvegaður og fagur...
með erlend brúðhjón að ljúka við myndatöku þegar við komum...

Hér voru hestarnir skildir eftir og við fórum í smá göngu...

Þorsteinn foringi hópsins gætti hestanna á meðan...

Friður og enginn átroðningur... vonandi sem lengst á þessum fallega stað...

Ef sumarið hafði farið framhjá einhverjum þá var það komið í þessari ferð...

Ísland er fallegast í heimi á svona dögum...

Ágúst var vopnaður myndavélinni...

... og stillti okkur auðvitað upp við fossinn...

Þarna rennur hann... hverja einustu sekúndu ársins... án þess að gefa eftir...

Það er eitthvað við það að fara bak við foss...

Orkan er sérstök og maður gat ekki annað en bara staðið og horft og notið...

Getur verið að allir þessir staðir sem maður heimsótti sem barn...
 og hefur ekki nægan tíma til að heimsækja nægilega mikið núna...
verði farnir, ónýtir, skemmdir eftir þessa miklu sprengju ferðamanna síðustu ár?

... það er eins gott að njóta svona staðar meðan hægt er...
 án þess að vera með fjöldann allan í kringum sig...

Ágúst, Súsanna, Sigga Sig., Arna, Jóhanna Fríða og María... fyrri hópurinn...

Það var erfitt að yfirgefa þennan stað...

... hefði viljað bara sitja og njóta...

... drekka inn litina og tærleikann... yfirvegunina og friðinn...

Ísland er einfaldlega best í heimi... ef einhver skyldi ekki vita það :-)

Að sögn heimamanna féllu björg úr fossinum fyrir nokkru og þau eru hér enn
að tærast smám saman upp undan fallandi vatninu...
áður var þarna hylur og fossinn var fegurri en nú að sögn þeirra...

... jæja við urðum að fara...

... það þurfti að leyfa hinum að komast að...

Ágúst fór með þeim líka og tók myndir...
Ósk, Alda, Kolbrún Ýr, Guðmundur Víðir, Ástríður, irma og dóttir hennar Írena...

Við hin fórum í góðan hring á meðan út úr gilinu...

...og um sveitina undir forystu Þorsteins...

... með fuglana, grasið, melarnar, fjöllin, jökulinn, sjóinn, himininn og hestana...

... til að minna okkur á hversu lánsöm við erum
að hafa yfirleitt svigrúm og heilsu til þess að njóta svona kvölds...
þessarar náttúru, friðar og frelsis sem er ekki sjálfgefið í firrtu borgarsamfélagi nútímans
hvað þá í ógæfunni allri saman sem er þarna handan við hornið annars staðar í heiminum...

Stundum var erfitt að taka myndir og halda sér um leið á baki... :-)

Fyrsta ferð yfir ánna var smá ógnvekjandi... svo fórum við yfir læki og sprænur endalaust...
og yfir sjálfa Skógá er það ekki annars?... og þetta var ekkert mál eftir fyrsta skiptið...
 enda ekki mikill straumur né dýpt...

Íslenskt bjart sumarkvöld... þar sem allt verður svo friðsælt og tært... gæti aldrei lifað án þess...

Hóparnir sameinuðust eftir að seinni hópurinn hafði skoðað fossinn...

... og við tókum góðan hring um melarnar á leið að skóginum...

Alls fjórtán Toppfarar og þrír fylgdarmenn eða sautján manns...

...allir einhvern tíma farið á bak þó mörg ár væru síðan síðast og enginn í vandræðum...

Skógurinn tók svo við í bakaleiðinni og var dásemdin ein... gaf aðra upplifun en gilin, lækirnir, túnin og melarnar...
... en þarna varð myndavélin rafmagnslaus og það tók tíma að virkja símann...
en reiðin um lúpínuna og skóginn var mögnuð upplifun...

Eftri skóginn riðum við upp með Skógá að Skógafossi...

Mynd frá Ágústi - vantar

... þar sem Ágúst tók magnaða hópmynd af hópnum..

... og svo var farið um ferðamannasvæðið, tjaldstæðið og veitingastaðina sem risið hafa á svæðinu
og breytt því frá því sem áður var þegar maður mætti til göngu á Fimmvörðuhálsi
með einn einmana timburskála við bílastæðið sem þá var mikil bylting...
... og loks tóku fallegu lömbin á móti okkur aftur inn að hlaði...

... að Ytri Skógum þar sem hestarnir og leiðsögumennirnir komust loksins heim
eftri að hafa verið með okkur tæpum klukkutíma lengur en við áætluðum...

Takk fyrir mig Stígandi... þú varst traustur og flottur... mig langar strax aftur...

Það var svolítið erfitt að stíga af baki fyrir suma... öðrum vannst erfitt að ganga fyrst á eftir... en ritari var ekki með einar einustu harðsperrur... og leið sérstaklega vel daginn eftir þrátt fyrir stuttan svefn (við komum heim kl. 00:30!) en það var einhver framandi mýkt komin í mjaðmirnar og bakið eftir reiðtúrinn... það er eitthvað öðruvísi hollt og gott að fara á hestbak... þessi mjúka hreyfing upp eftir öllum hryggnum frá mjöðmum að hálsi...
fyrir utan hollustuna sem kemur af róandi samverunni með þessum mögnuðu dýrum
að ekki sé talað um orkuna sem af útiverunni sjálfri hlýst...
Það er ekki skrítið hve margir heillast af þessari íþrótt :-)

Tímaleysið var algjört hjá þjálfara í þessari ferð.. sem skipaði mönnum að "setjast í græna lautu og borða nesti" eftir ferðina...
ekkert að átta sig á að klukkan var að ganga tólf... og Ósk kom auðvitað með Nóa-nammi... :-)
en það var gott að spjalla aðeins áður en sest var upp í bílinn þó það væri nú ráð að drífa sig heim því klulkkan var orðin ansi margt og okkar beið rúmlega 1,5 klst. akstur til borgarinnar... hey, þetta er nú ekkert... muniði þegar við vorum komi niður af gosstöðvunum á Fimmvörðuhálsi í apríl 2010 klukkan rúmlega tvö um nótt og heim um fimm
og vorum öll komin á snjáldru (skræðu - betra nafn !) daginn eftir ósofin að deila og skoða myndir af ferðinni ? :-) 

Kærar þakkir Þorsteinn, Sunna, "finnska stúlkan" og Ágúst fyrir að gefa okkur svona flotta ferð !

Alls 12,5 km á 2:55 klst. upp í 105 m hæð með alls hækkun upp á 95 m.

Mergjuð ferð í alla staði... framar vonum eins og sjósundið og gönguskíðin og klifurhúsið
og aðrar jaðaríþróttir ársins...
við förum pottþétt aftur í hestaferð og þá stærri og lengri ferð ekki spurning :-)

Þetta var eiginlega kveðjuganga Irmu... en Játi var ekki með því miður...
við gengum með þeim síðast á Vestur- og Norðursúlu í mars...
það er mikill missir af þessum tryggu hjónum sem okkur þykir mjög vænt um
 en þau verða alltaf hluti af hópnum um ókomna tíð og komast vonandi í göngu með okkur þegar þau heimsækja landið...
og við bíðum eftir þeim því þau koma vonandi heim aftur eftir þrjú ár !

Þjálfarar fara nú í sumarfrí og klúbbmeðlimir sjá um þriðjudagsgöngurnar fram yfir miðjan júlí.
Nema við náum að stofna til einnar Fjallorku-göngu í EM-vikunni miklu í næstu viku ! ! !

Njótið sumarsins, verið góð hvort við annað og munum að vera þakklát fyrir allt það sem við höfum
að geta notið íslenskrar náttúru í allri hennar björtu og ólýsanlega fallegri sumardýrð er ómetanleg forrréttindi
sama hvað annað gengur á í lífinu !

... Hey, og æfið vel fyrir
ofurgönguna um Laugaveginn á einum degi um verslunarmannahelgina !
Það verður eitthvað... fjallahlaup er jaðaríþrótt júlímánaðar.. en við ætlum ekki að hlaupa...
bara svífa gangandi glöð alla leið
... af því þegar maður gengur á fjöll allt árið um kring... þá getur maður gert svoleiðis lagaða vitleysu ! :-)

 https://www.facebook.com/events/525584944267274/
 

 

Kalt
en geggjað
svalt
gaman !

Sjósund var jaðaríþrótt maí-mánaðar... númer fimm af tólf á árinu...
... og það mættu tólf manns til leiks...
og fjögur til andlegs stuðnings, myndatöku og skýrslutöku í heita pottinum...

Jóhanna Fríða gaf okkur góðar leiðbeiningar um öryggisráðstafanir í sjónum eftir að hafa gefið góð ráð á snjáldru fyrir ferðina sem kom sér mjög vel því annars hefði maður t. d. farið ofan í í ullarfötum og ekkert grætt á því nema þyngsli og vesen...

Ganga þurfti smá spöl frá lauginni niður að sjó... og já, maður fer ekki í heita pottinn á undan... heldur eingöngu á eftir...

Við vorum ein í lauginni... áttum staðinn... og stundina út af fyrir okkur...
sem var mikils virði og hentaði  mjög vel frekar en Nauthólsvíkin eða Akranes... sem við verðum að prófa næst !

Hópmynd tólfmenninganna fyrir sjóinn...

Gerður Jens., Svavar, Björn Matt, Hjálmar, Maggi, Sarah, Bára, Þór, Steingrímur, Jóhanna Fríða, Súsanna og Kolbrún.

Þetta var ekki eins kalt og ritari hélt í byrjun... en svo læstist kuldinn utan um mann...
og þá var annað hvort að láta sig hafa það eða láta þetta nægja...

Það kom ritara mest á óvart hversu kalt það var að hafa hendurnar ofan í....
enda má sá hvernig flestir hafa þær upp úr... það er ráð að fá sér blautvettlinga ef maður stundar sjósund..
ullarvettlingar gerðu ekkert fyrir mann...

Guðmundur Víðir, Katrín Kj., Guðmundur Jón og Örn sáum um landið á meðan við hin sáum um miðin...

... og við tíndumst smátt og smátt upp úr eftir því hver kuldastuðullinn var hjá hverjum og einum...

Steingrímur, Þór, Kolbrún, Gerður og Bára voru fyrst upp úr...

... hvernig fara þau eiginlega að þessu að þola þetta hugsaði maður...

Harðger hópur varð eftir og fór hvergi... Svavar, Súsanna, Hjálmar, Maggi, Björn Matt., Sarah og Jóhanna Fríða
voru lengst ofan í og sum langtum lengur en þau sem fyrst fóru upp úr...

Og þau voru ekki búin að fá nóg þegar þau komu upp úr aftur... og fóru aftur ofan í... það fannst ritara svolítið forvitnilegt... skyldi þetta vera eitthvað skárra þegar maður fer ofan í aftur... og ákvað að skella sér aftur ofan í með ofurmennunum... já það var auðveldara... og þannig tókst Báru að troða sér á mynd með harðgera hópnum þó hún hefði ekkert efni á því enda gat hún varla talað fyrir tannglamri :-)

Loks fengu menn nóg... og þá er ráð að vera ekki of lengi að koma sér upp úr... ofkæling getur læðst aftan að mönnum enda brýndu Jóhanna Fríða og Súsanna fyrir okkur að vera vakandi fyrir slíku, fræddu okkur um einkennin
og þær vöktuðu félaga sína vel...

Vá hvað heiti pottuinn var góður eftir ævintýrið...
þetta var geggjað gaman... og léttara og erfiðara í senn en maður átti von á..

Takk öll fyrir að mæta og láta ykkur hafa það... og þið sem mættuð til andlegs stuðnings...

...og síðast en ekki síst Jóhanna Fríða og Súsanna fyrir að gefa okkur svona flotta innsýn í íþróttina ykkar...
sem var ekki hægt annað en smitast pínulítið af... við förum pottþétt aftur ! :-)

Jaðaríþrótt júní-mánaðar er í næstu viku... hestaferð um ævintýralegar slóðir að Skógum...
raðast heldur óheppilega, en veðurspá með ágætum og ekki sjálfgefið að fá pláss fyrir hóp í ferð innan um alla ferðamennina...
en við bætum okkur það upp með mergjaðri tindferð á Högnhöfða í staðinn helgina þarna á milli
... og menn taka auðvitað tólftindatíma-fjöllin grimmt þessa dagana á eigin vegum í staðinn
til að ná þeim öllum á árinu... aldeilis veðriuð og færið til þess þessa dagana :-)

Hey, tölfræðin fer á skrá... í fyrsta sinn undir sjávamáli...
alls um 300 m ganga niður í -1,5 m undir sjávarmáli með alls hækkun/lækkun um 5 m eða svo
á um 20 mín en um 2 klst. með öllu :-)
 

Sem betur fer...
  létum við slaginn við Ármannsfell standa
 því allt var með okkur... nema smá vindur þarna uppi :-)


 Jóhanna Fríða, Steingrímur, Örn, Maggi, Arna, Sigríður Arna, Njáll, Ester, Jakob súper-gestur,
Guðmundur Jón, Katrín Kj., Ágúst og Bára tók mynd og Batman hljóp upp á undan.

Við vorum þrettán manns sem létum okkur hafa það að taka þriðjudagsfjallgöngu þann 24. maí þrátt fyrir hávaðarok
og hugsanlega úrkomu er liði á kvöldið...


 Mosi... grjót... snjór... ekta blanda :-)

... og þó freistandi hefði verið að færa gönguna frá Ármannsfelli sem er alla leið á Þingvöllum... þar sem spáð var 18 m/sek þetta kvöld... þá höfðu þjálfara bitið það í sig að láta sig bara hafa það... því það er búin að vera þessa blessaða blíða vikum og mánuðum saman í vor og vetur og ekki gott að gefa strax eftir um leið og veðrið er ekki fullkomið... úr því það var ekki lengur úrkoma í þessu roki sem spáð var... en við vorum ekki viss hvort þetta væri rétt ákvörðun, frekar en þeir sem mættu og höfðu sömu áhyggjur... en við ákváðum að sjá til og meta aðstæður á staðnum...

Þjálfarar höfðu ákveðið að fara aðra leið upp en ráðgert var um Svartagil... nefnilega hinum megin við Sandkluftavatn... norðaustan megin í þeirri von að við fengjum þar meira skjól en í suðurhlíðum... enda mun styttri leið þar sem okkur grunaði að veðrið yrði alltaf til þess að við myndum ekki vilja vera mjög lengi á göngu...

... og það rættist úr... þarna var fínasta veður...
upp þessa óralöngu brekku sem virtist svo ósköp saklaus að sjá neðan frá...

... en var óendanlega löng og brött
svo teknir voru "þrír metrar upp á við fyrir hvern metra áfram" skv. gps-spekúlöntunum...

Lausgrýtt og bratt svo lúnir snjóskaflar komu í góðar þarfir og voru nýttir til hins ítrasta á leið upp
... og reyndar líka á leið niður :-)

... og það var snöggtum betra að ganga í þeim frekar en í þessu úfna grjóti hér...

Veðrið líka úfið og himinin eftir því... sem þýddi magnaðar ljósmyndir af þessu kvöldi... þessi erfiðu veður gefa oft eitthvað allt annað en góðu veðrin... og því var mikilvægasta lexía þessa kvölds sú að það er vissara að láta bara slag standa og meta aðstæður á staðnum... það rætist ótrúlega oft úr veðri... enda sýndi veðurmælir Þingvalla að það voru 9 m/sek þetta kvöld kl. 18:00 en ekki 18 m/sek... sum sé helmingi rólegra...

Batman gætti síðasta manns og fór nokkrar ferðir upp og niður að smala...

Þegar upp á brún var komið tók þéttur vindurinn við... og það var á köflum svo að maður þurfti að fóta sig vel í rokinu... en aldrei svo að við þyrftum að setjast niður og bíða... eins og svo oft áður í verstu veðrum... og það var hlýtt... og gott skyggni... og úrkomulaust... og öruggt færi... það var ekki hægt að kvarta því áhættustuðullinn var eingöngu tveir (mikill vindur og langt frá byggð)...

Já, þetta var hallinn... gps-tækið hans Guðmundar... rýnið aðeins í skjáinn...

Uppi var glatt á hjala í smá skjóli við tindinn... þar sem við fórum út að borða...
 og svo ákvað Örninn að fara aðra leið niður... 

... í meira skjóli en óviss með hvað biði okkar niður brekkurnar...
vonuðum að það yrði bara aflíðandi og í versta/besta falli langar snjóbrekkur til að renna sér niður um...

... og það reyndist rétt... þetta var geggjuð buna alla leið niður !
https://www.facebook.com/baraagnes.ketilsdottir/videos/vb.1376913439/10206472514316436/?type=2&theater

Sumir blautir í afturendann eftir ferðina... en hvað gerir maður ekki fyrir eina skríkjandi góða bunu ?

Snjórinn náði lengra niður norðan megin sem hentaði okkur vel því síðasti kaflinn var tekinn í hliðarhalla í lausagrjóti ofan á móberginu... eins og öll leiðin er upp Ármannsfellið hinum megin á hinni hefðbundnu leið... sem er eitt af því sem hefur gert okkur fráhverft þessu fjalli... og við höfum margsinnis mænt á þessa leið frá Sandkluftavatni... nú erum við búin að prófa hana... og þar stendur tvímælalaust upp úr að hún er jú styttri en hin, en krefjandi í bratta og líklega er sama lausgrýtið þegar snjóinn sleppir... en kannski meiri mosi samt... verðum að prófa síðar síðsumars þegar allur snjnór er farinn :-)

Við horfðum á bílveginn upp að Skjaldbreið... og sáum snjófargið þarna upp frá...
kannski sleppur aksturinn en það er alls ekki víst...
og kannski er gönguleiðin of mikið í snjó svona upp á sumarstemninguna einfaldlega...
þjálfarar eru farnir að velta fyrir sér fallegu varafjalli ef ske kynni... spáum í þetta saman!

Alls 3,8 km á 2:03 klst. upp í 778 m hæð (eingöngu farið á nyrðri tindinn) með alls hækkun upp á 488 m miðað við 292 m upphafshæð. Sjá gulu slóðina okkar þetta kvöld og þá bleiku árið 2008 síðsumars en hún er hefðbundin leið rúmir 7 km löng.

Alveg frábært að ná þessu og fá svona flotta göngu úr kvöldi sem lofaði ekki góðu veðurfarslega séð !
Já, það er oftar en ekki best að láta bara slag standa... :-)

Takk öll fyrir að mæta og vera svona glöð og jákvæð alltaf hreint !

Sjósund...jaðaríþrótt nr. 5 af 12 á árinu næsta þriðjudag og spáð rjómablíðu... já, það verður sko stuð !!!
 

 

Leynda perlan í Akrafjalli
 góð verðlaun eftir frábæra tíma upp á tind !
 í boði Inga og Heiðrúnar

Fjallatíma - að njóta eða þjóta - æfingin upp á Háahnúk á Akrafjalli var dásamleg kvöldstund í alla staði
í góðu veðri og fallegu landslagi þar sem farið var um Ingaslóðir undir suðurhömrum fjallsins
þar sem leynast fjársjóðir...

Við lögðum upp með að besti tími Inga Skagamanns er nákvæmlega 30:00 mín upp á tind
og gaman væri að naga eitthvað í hann... Bára tók hlauparann á þetta léttklædd í hlaupaskóm ekki með bakpoka á 29:10 mín við bestu aðstæður hvað færð varðar, þurrt og autt, talsverðan mótvind en hlýtt og bjart.

Ingi kom stuttu síðar á 31:49 mín á utanvegaskóm og léttklæddur...

... og Þór, nýjasti meðlimur Toppfara var þriðji upp á tind á frábærum tíma 35:51
og er staðráðinn í að bæta hann í sumar :-)
...en hann var í utanvegaskóm og með bakpokann sem er ekki sambærilegt við Báru og Inga
sem fóru léttklædd og með engar byrðar.

Sarah var fjórða á 37:21 og önnur konan upp... einnig í fjallgöngubúnaði en ekki hlaupabúnaði NB...

Steini Skagamaður var fimmti á 38:30 í fjallgöngubúnaði...

...svo komu Jóhann Rúnar á 41:59, Jóhanna Fríða á 42:50, Gylfi á 44:30, Arnar á 44:59 og Anna Elín á 49:10...

Örn fylgdi síðustu mönnum upp sem fóru rösklega á tímamælingu og nokkrir komu á eftir þeim - endilega sendi mér tímana ykkar ef þið viljið hafa þá skráða ! ... þá er nefnilega hægt að bæta tímann sem er mjög gefandi að gera :-)

Heiðrún og Sigríður Arna nutu svo lífsins alla leiðina á meðan hinir kyngdu blóðinu í hálsinum... :-)

Ha?... var ekkert blóðbragð ?... þá hefur maður ekki tekið nægilega vel á því ! :-)

Sautján manns á þessari æfingu og allir alsælir með uppgönguna...
og Batman og Dimma á hraðferð að njóta út af mynd eins og þeim einum er lagið :-)

Eftir hamaganginn upp beið okkar veisla á leið niður...

... þar sem Ingi fékk leyfi hjá þingmanninum að fara um lendur hans að sunnan...

... hérna beygðum við niður undir hamrana...

... um góðan slóða sem er orðinn vel troðinn og vel fær en ekki mjög spennandi í bleytu...

Töfrandi falleg leið sem minnti á Kirkjufellið og Hornstrandir...

Já, hann er tignarlegur þingmaðurinn sem þessi klettur heitir réttilega :-)

"Lítið þið við"... en þetta var of stórt landslag fyrir venjulega hópmynd !

Sjófulginn kurraði yfir okkur og forvitnaðist um ferðir okkar... Steini fór í eggjatínslu á leið til baka inn Berjadalinn...
sagði sögur af fullum fötum úr æsku þar sem vel gaf, ólíkt því sem nú er þar sem minkurinn hefur tekið yfir dalinn að mestu...

Undir hömrunum er þessi fallega klettanös...

... þar sem við borðuðum nestið og nutum blíðunnar...

Hvílík fegurð...
það var ómetanlegt að anda að sér sumrinu sem er svo stutt og dýrmætt að nýta vel á svona stundum...

Þetta minnti á Lambatangann neðan við Hælavíkurbjarg í Hornvík á Hornströndum í magnaðri ferð 2013...
þennan hérna nema hann endaði úti í sjó...

...  og var göldróttur staður til að vera á...
þar sem nístandi grátur fuglanna nagaði mann inn á beini svo að sumum sló óhug á meðan aðrir voru ölvaðir af fegurðinni
hvílík ferð ! Við VERÐURM að fara Hornstrandaferð árið 2018 !

Gott að fóta sig niður á nösina....

Hey, lítið þið við... jú, þetta var of stórt fyrir hópmynd...

Nærmynd :-)

Ingi sagði sögur í nestispásunni... og á örugglega eftir að fara seinna með okkur lengra út eftir hömrunum
og koma upp í gilinu austar... eins og hann hefur gert í einum af mörgum könnunarleiðöngrum sínum um fjallið...

Og svo hafa þjálfarar mænt ánrum samaná uppgönguleið suðaustan megin... verðum að fara hana einn daginn :-)
Þetta Akrafjall er heill heimur út af fyrir sig...

Hópmynd á Ingakambi:

Hlöðver, Hjölli, Steini, Gylfi, Anna Elín, Jóhann Rúnar, Sarah, Arnar, Guðný Ester, Þór, Örn,m Sigríður Arna, Kolbrún Ýr, Jóhanna Fríða, Heiðrún, Ingi og Bára tók mynd með Batman og Dimmu sem vildu ekkert endilega vera með á myndinni og flæktust samt þarna í fótunum á fólkinu :-)

Við héldum heimá leið full af orku eftir náttúrufegurð sem hleður mann betur en nokkuð annað...

Svona dagar... á svona stöðum... í svona veðri... hafa án efa haldið lífinu í fólki hér áður fyrr
við bágar aðstæður á löngum hörðum vetrum...

Bakaleiðin um hamrana með sólina að villa um fyrir myndavélinni...

Við söknum þín Lilja Sesselja... og Súsanna og... allir þeir sem ekkert hafa verið með okkur í allan vetur og vor... af ýmsum orsökum... svona göngur vill maður uplifa með ykkur sem gengið hafa með okkur gegnum súrt og sætt árum saman...

Takk Heiðrún og Ingi fyrir gestrisnina á fjallinu ykkar :-)

Maður nánast flýgur niður á sælunni einni saman eftir svona stundir í fjöllunum...
og við Heiðrún og Ingi fórum Tæpigötuna síðasta kaflann til að stytta niðurgönguna en hinir fóru stíginn hefðbundna...

Dásamleg æfing í fínu veðri, góðu færi, flottri frammistöðu og kyngimögnuðu landslagi...

Alls 5,3 km á 2:25 klst. upp í 566 m hæð með alls hækkun upp á 543 m mðiað við 67 m upphafshæð.
 

 

Gráu hnúkar og Stóri Meitill kosin áfram
 en Lakahnúkar og Stóra Sandféll féllu úr keppni

Tuttugu Toppfara kusu frekar að ganga um marghnúkaða Hellisheiðina
en horfa á Söngvakeppni evrópskra sjónvarpsstöðva
þriðjudaginn 10. maí þar sem Gréta Salmome keppti fyrir hönd Íslands...

Hafnfirsku gleðigjafarnir okkar, Jóhanna Fríða, Svala og Vallý mættu loksins til leiks eftir talsvert hlé
og var vel fagnað af félögum sínum sem hafa saknað þeirra ómælt í vetur...

Gráu hnúkarnir eru talsvert margir... fagurlagaðir og meira krefjandi en ætla má sakir mýktarinnar... og var þrætt eftir nokkrum þeirra til að byrja með... og svo hafði verið lagt upp með að ganga suðaustur að hinum mjög svo hógværu Lakahnúkum sem lúra þarna í hrauninu í áttina að Skálafelli... og þaðan átti að ganga yfir á Stóra Sandfell (sem á litla bróður sinn rétt hjá Geitafelli og við höfum gengið marg sinnis á)... en af því Bára skrópaði þetta kvöld, þá réð Örninn ekkert við sig og flaug ósjálfrátt að hæsta tindi á vestri hluta Hellisheiðarinnar...

En Stóri Meitill höfðaði ekki til allra og því létu Svala, Vallý og Njóla Gráu hnúkana nægja
enda nægur skammtur það kvöldið eftir langt hlé hjá stöllunum tveimur
og Njólu sem farið hafði 28 km ofurgönguna á Sveinstind í Öræfajökli þremur dögum áður...

Hinir voru hæstánægðir með stefnubreytingu Arnarins...

... á þennan meitlaða klett sem trónir yfir svæðinu...

... og létu sig hafa það að brölta upp móbergsklettana...

... á fínni leið þó bratt væri...

... og það var sannarlega þess virði...

... að komast upp í 530 m hæð þar sem sjá mátti Suðurlandið og Litla Meitil þarna niðri...

Hjölli, Jóhannes, Þór, Ester, Jóhann Rúnar, Anna Elín, Njáll, Sarah, Arna, Arnar, Guðrún Helga.
Ágúst, Gerður Jens., Jóhanna Fríða, Heiða og Matti en Örn tók mynd og Njóla, Svala og Vallý sneru fyrr við
og svo nutu Batman, Dimma, Gotti, Moli og Tinni óbyggðanna af einskærri gleði ferfætlinganna...
og jú, hmmm... Bára var heima að horfa á söngvakeppnina og jú undirbúa sig fyrir krefjandi vinnuferð norður í land :-)

Stóri Meitill er flottur gígur...

... sem þræddur var allan hringinn...

... með flottu útsýni yfir þrengslin til sjávar í suðri, borgar í vestri, Hengilsins í norðri og Hellisheiðar í austri...
eða svo :-)

Niður var farið sömu leið og upp um fremur brattar brekkurnar þar sem gæta þurfti aðeina að grjóthruni...

... og svo um mjúkan mosann og oddhvasst hraunið aftur meðfram þeim gráu í bílana á gasprandi spjallinu og þakklátri vellíðaninni sem líkaminn gefur alltaf eftir krefjandi átök...

Alls 7,7 km á 3:01 klst. upp í 530 m hæð með alls hækkun upp á 446 m miðað við 325 m upphafshæð.

Ísland féll úr keppninni þetta kvöld en þeir sem mættu máttu vera ánægðir með afrakstur kvöldsins
og vá, hvað það er gaman að sjá þá sem lítið hafa verið í vetur... komiði sem oftast elskurar !
 

 

Gullin fegurð Móskarðahnúka

Ein allra fegursta gönguleiðin sem gefst við höfuðborgina
er á hina gullnu Móskarðahnúka austan megin við Esjuna þar sem alltaf virðist vera sólin...

... og þriðjudaginn 3. maí mættu 26 Toppfarar til göngu á þá í fallegri  kvöldsól en svölu veðri...

... þar sem sumarið er byrjað að ljóma við fjallsrætur
þó veturinn sé ekki alveg búinn að sleppa klónum í efstu tindum...

Haukafjöll hér mosagræn neðar og Grímmannsfell fjær ásamt Æsustaðafjalli í Mosó...

Sólin skein í heiði og allir í rjómaskapi þetta kvöld...

Brátt tóku skaflarnir við þegar ofar dró...

... og fjallshryggir sunnanverðrar Esjunnar minntu okkur á fyrri göngur á þá...

Flekkudalsgönguna mögnuðu 17. maí 2012 sem dæmi á Hátind í sólarblíðu þar sem Dimma var aðalleiðsögumaðurinn...

Kattarklöngrið á Hátind 19. júní 2012 þar sem farið var upp þetta bratta horn þarna og niður mögnuðu kattarhryggina
kvöldgangan atarna verður að sjálfsögðu á dagskrá aftur 2017 !

Kistufellið í 5 ára afmælisgöngunni þann 15. maí 2012 þar sem við gengum með blöðrur á bakpokunum langa leið og niður um Gunnlaugsskarð í köldu en sólríku veðri... alger afrekskvöldganga svona að voru til þar sem vetrarfæri var efst.

Hey, þetta var allt árið 2012... við vorum í einhverjum Esjuham þá einmitt að klára alla tinda og leiðir :-)

En aftur að Móskarðahnúkunum gullfallegu sem aldrei bregðast manni sakir fegurðar og töfra...

Færið var mjúkt og öruggt þegar ofar dró í víkjandi sköflunum...

og Tindfjallajökulsfarar fengu smá fortíðarhvarf til hans vikuna á undan
þar sem gengið var á þrjá töfrandi tinda í sól en svölu veðri eins og þetta kvöld...

Batman, Bónó og Molo voru ansi glaðir að fá göngu þetta kvöld
og skoppuðu örugglega tvöfalda ef ekki þrefalda leið í æsingnum eins og vanalega :-)

Dimma missti því miður af þessu gamni þar sem bíllinn bilaði hjá Hj0ölla á leiðinni út eftir...
hún sem fagnar svo vinum sínum þegar húnmætir...
og við hin fáum sting í hjartað af að sjá hversu mikið hún hefur elst og gefið svolítið eftir...
hún sem gengið hefur með okkur hverja afreksgönguna af annarri gegnum árin...

Í skarðinu var svalur vindur eftir blíðuna á leiðinni upp...

... og það var kalt á toppnum...

Síðasta æfingin fyrir Sveinstind í Öræfajökli Vatnajökuls...
þar sem fimmtán Toppfarar stefna næstu helgi og laugardagurinn virðist ætla að hafa vinninginn...

Það vantar einhvern veginn eitthvað ef maður fer ekki þessa leið á hverju ári...
hún er slíkur orkugjafi sem enginn annar þó erfitt sé að útskýra hvers vegna...
 nema sakir útsýnisins kannski, hlýja litarins á skeljunum sem kalla betur fram þennan einstaka græna lit svo í mosanum neðar...
gangandi með hvassbrýnda tindana allt í kring... frekar krefjandi af kvöldgöngu að vera enda farið upp í rúmlega 800 m hæð... kannski er það útsýni beggja vegna Esjunnar, niður stórskorna og djúpa dalina til bæði suðurs og norðurs... 
og að geta samt horft alla leið heim til sín í leiðinni... kannski er það einfaldlega allt þetta...
já líklega er það öll þessi verðmæti sem í ofangreindu felast...

Takk fyrir að vera til og vera í svona hendingskastaðri nálægð við Reykjavík :-)

Hópmynd af englum... Njáll, Jóhann Ísfeld, Njóla, Doddi, Alda, Sigríður Arna, Ester, Ósk, Aran, Sarah, Guðlaug, Karen, Helga Bj., Ísleifur, Katrín kj., Guðmundur Jón, Steingrímur, Jóhannes,Jóhann Ísfeld, Ólafur Vignir, Elín Anna og Jóhann Rúnar og Ágúst en Örn tók mynd og Bára hundleið í vinnu að missa af þessari göngu... og Batman þarna og Bónó og Moli :-)

Hæsti tindur var látinn nægja þetta kvöld... enda krefjandi jöklaferð framundan
en á næsta ári verðum við að rekja okkur eftir þessum tindum öllum og um Laufskörðin...

Niðurgangan var snörp og ljúf í senn alla leið niður úr víkjandi vetrinum í sprettandi sumarið...
alls 7,8 km á 3:15 klst. upp í 814 m hæð með alls hækkun upp á 709 m miðað við 151 m upphafshæð.

Dúnduræfing fimm dögum fyrir jöklaferðina stóru og rúmri viku eftir Tindfjallaferðina töfrandi
... nokkrir sjaldséðir hrafnar mættir þetta kvöld eins og síðast...
vá hvað það er dásamlegt að sjá ykkur öll alltaf aftur elskurnar !
Gjöra svo vel að mæta oftar takk fyrir :-)
 

 

Rekin af fjalli á Reykjanesi
 en náðum Súlum í safnið
 og stukkum upp á Þorbjörn í sárabót

Þriðjudaginn 26. apríl var dæmigerður könnunarleiðangur á ný fjöll í safnið, að þessu sinni á Stapafell, Súlur og Þórðarfell á Reykjanesi... lág fell sem rísa norðvestan megin við Bláa lónið og sjást vel af Keflavíkur- og Grindavíkurveginum og við höfum oft mænt á ofan af Þorbirni, Sýlingarfelli o. fl. fjöllum á Reykjanesinu... en til þess að komast að þeim keyrðum við þennan líka fína veg að námusvæðinu við Stapafell og sáum reyndar hliðið á leiðinni sem sagði eitthvað um tímamörk á efnistöku á svæðinu... en tókum þetta ekki til okkar þó mörg hver hugsuðu sitt... og ákváðum að hafa ekki miklar áhyggjur af þessu... og héldum okkar striki... við hlytum að komast burt af svæðinu á einhverjum af þessum vegaslóðum þarna um allt ef hliðinu yrði lokað...

Við vorum kannski svolítið kokhraust þegar við keyrðum inn á svæðið af Grindavíkurafleggjara og hlógum að þessum lágu fellum sem voru saklaus verkefni dagsins... en fyrsta fellið var brattur móbergsklettur sem nefndur hefur verið Súlur og reyndi verulega á þar sem lausagrjótið ofan á móberginu er ekki með því auðveldasta að fóta sig í... og við þurftum að hafa okkur öll við að fóta okkur upp... búin að stirðna í þessu móbergsklöngri eftir allan ísinn og snjóinn í vetur... :-)

Og ofan af tindi Súlna í 151 m hæð horfðum við niður á Stapafellið sem er greinilega ekki orðið neitt neitt...
nánast horfið eftir mikið malarnám... og þjálfari tók eftir því að beggja vegna Súlnanna keyrðu þungavinnuvélar að bílunum norðan megin... og að fjallinu þar sem við gengum vestan megin... og sú hugsun hvarflaði að henni hvort bílstjórarnir væru hugsanlega að reyna að ná sambandi við hópinn...?... en náði engu sambandi við þá ofan af fjallinu og hélt því áfram klöngrinu með hópnum...

Þórðarfellið bauð okkur velkomið þegar þangað var litið ofan af Súlum suðaustan megin, sjá Þorbjörn þarna vinstra megin á bak við... menn ganga almennt á Þórðarfell frá afleggjaranum við Eldvörpin svo við skulum bara gera það næst og vera ekkert að voga okkur inn á þetta svæði aftur :-)

Við þræddum okkur eftir hryggnum á Súlum til suðurs með Sandfellið lengst í fjarska
en það væri gaman að ná því og Lágafelli með Þórðarfellinu þegar farið verður suðaustan megin einn daginn...

Móbergið er dæmigert fyrir Reykjanesið og reyndar fleiri svæði...
eins og Innstu Jarlhettu og félaga þar sem við gengum í yfir þúsund metra hæð í bröttum móbergsskriðum
og þorum varla aftur með hópinn þó það sé ein magnaðasta gangan í sögunni...
og hinar tvær Jarlhettuferðirnar líka...

Sandkennd skriða neðar og loftið ilmaði af sumri... brakandi heit mold vel hituð af sólinni eftir daginn...
þetta var mjög sumarlegt færi og landslag þar sem ekki einn einasti skafl kom við sögu...

Tuttuguogtveir mættir á æfingu þetta sólríka kvöld... Ágúst, Ásta Guðrún, Ástríður, Bára, Doddi, Ester, Gerður jens., Guðný Ester, Heiða, Heimir, Hjölli, Jóhannes, Jón Tryggvi, Ólafur Vignir, Sarah, Sigga Rósa, Sigga Sig., Svavar, Þór og Örn og aftur mættu fimm hundar eða þau Dimma, Batman og Slaufa og tveir nýir, Moli og Tinni hennar Heiðu og það var svo líf og fjör hjá þeim :-)

En þór var að mæta í sína fyrstu göngu með hópnum
og var fagnað innilega af nokkrum í hópnum sem hafa kynnst honum í öðrum gönguferðum
og ... Lóa var einnig að prófa að ganga með hópnum i boði Heiðu vinkonu sinnar og gefur okkur vonandi annan sjens þar sem þetta kvöld gaf engan veginn eðlilega mynd af dæmigerðum þriðjudegi í lífi Toppfarans :-)

En... áhyggjur okkar af því að lokast inni síðar um kvöldið reyndust réttar...
þegar við gengum frá Súlum yfir á Þórðarfell komu ljúfu drengirnir þrír sem höfðu verið að leika sér á fjórhjólum fyrr um kvöldið og létu okkur vita að mennirnir á þungavinnuvélunum á svæðinu væru að leita að okkur... því það ætti að loka svæðinu klukkan sjö... og við brunuðum því hundsvekkt í bílana og hugsuðum hvað í ósköpunum við gætum gert í staðinn því þetta var bara 2,3 km ganga á 1:01 klst. upp í 151 m hæð með alls hækkun upp á 123 m miðað við 48 m upphafshæð... og meðan við snerum við birtust bílstjórarnir og hundskömmuðun okkur fyrir að kunna ekki að lesa... og skömmin var jú okkar...
ritari tekur þetta á sig fyrir að hafa ekki gengið betur eftir þessu hjá sveitarfélaginu ! :-)

Þorbjörn við Grindavík og Bláa lónið var nærtækasta fjallið...
við vorum ekki lengi að keyra frá námunum, gegnum Keflavík og áleiðis til Grindavíkur að fjallsrótum hans...

Sólin enn hátt á lofti og allir í stuði... engum datt greinilega í hug að láta þetta svekkja sig á nokkurn hátt
og þjálfarar voru himinlifandi með að enginn freistaðist til að keyra í bæinn og láta sér nægja að hafa farið á Súlurnar...

... enda var það vel þess virði...
frábært fjall til að skoppast upp á og njóta útsýnisins, sólarlagsins, veðursins, vorsins, landslagsins,
snjóleysisins, félagsskaparins...

Þorbjörn leynir á óvenjulegum gersemum sem gaman er að sýna börnum til að koma þeim á bragðið með ævintýramennsku óbyggðanna... eins og við gerðum hér um árið eitt sinnið í klúbbnum að hausti til...

Uppi skein sólin og í fjarska mátti sjá Þórðarfell, Súlur og Stapafell hægra megin á mynd...

Þetta var svo dásamlegt að við vorum hálfsvekkt að þessi ganga varð ekki lengri en þetta... þrátt fyrir að hafa þurft að keyra í millitíðinni eftir fyrri gönguna á Súlur... frábær sárabót eftir vandræðaganginn fyrr um kvöldið, þar sem þjálfarar komu meira að segja einni mínútu of seint í Hafnarfjörð sem er líklega í annað eða þriðja sinn sem þeir koma of seint á þriðjudagsæfingu frá upphafi 2007... og keyrðu aðeins of snemma út af að Þorbirni... og komust ekki inn allan afleggjarann eins og vanalega að fjallsrótum... þar sem næstum því var líka lokað fyrr að fjallinu... en allt endaði þetta eins fallega og vel og það gat farið :-)

Seinna fjallið gaf 3,0 km göngu á 1:23 klst. upp í 243 m hæð með alls hækkun upp á 201 m miðað við 48 m upphafshæð.

Göngur kvöldsins voru því alls 5,3 km á 2:24 klst. sem var fínasta uppskera þó akstur væri þarna á milli.

Frábært kvöld sem við eigum líklega eftir að hlæja að næstu árin :-)
... og vonandi ekki lenda í svipuðu aftur !
... en mikið var þetta nú yndislegt allt saman :-)
 

 

Töffarinn Geirmundur
 feykti bókstaflega af sér vetrinum
 á efsta tindi fyrir gesti sína

Úr því veðurspáin batnaði ansi mikið sólarhringinn fyrir þriðjdaguinn 19. apríl
var hæsti tindur Akrafjalls genginn í síbreytilegu veðri og færi
þar sem augljós barátta vors og vetrar leyndi sér ekki...

Sorglega fáir mættir miðað við flotta leið og flestir mættir létu ekki ráðgerða göngu á Tindfjallajökul eftir tvo daga
flækjast fyrir sér sem hefði verið mjög auðvelt að gera...

Gengið var upp með brúnum Geirmundar í norðvetri... hefðbundna leið til að byrja með...

... en svo var farið um Guðjónsbrúnir sem svo heita aukakrókarnir hinum megin við klettana á leið upp
af því Guðjón Skagamaður og fyrrum Toppfari sýndi okkur þessa leið forðum daga
en þá var undirbúningur fyrir Perúferðina miklu 2011 í hámarki...

og aukakrókurinn hinum megin í Háahnúk sem er mun meira krefjandi fyrir lofthrædda og endar úti á fallegri klettanös
heitir eftir Inga Skagamanni sem sýndi hópnum þá leið hér líka "forðum daga" :-)

Mjög skemmtileg leið utan í brúnunum norðan megin...

... og örugg alla leið en fara þurfti varlega í snjóbleytunni...

Mjög skemmtilegt brölt sem sífellt fleirin fara enda slóðinn að verða ansi sjáanlegur...

Hér komum við einu sinni upp í bongóblíðu og tókum flotta hópmynd sitjandi utan í þessum kletti....

Tíu manns mættir... sóun á flottri leið en svona er þetta, svo margt í gangi alls staðar...

Guðmundur Jón, Katrín Kj., Ólafur Vignir, Helga Bj., Heiðrún, Doddi, Roar, Njóla, Ingi og Örn tók mynd
en bára var í vinnunni og Batman hélt hjörðinni saman í staðinn :-)

Uppi borðuðu menn nesti og horfðu á skýin hverfa smám saman af tindinum...

Það var ekki annað hægt en taka aðra mynd í þessari veðurblíðu sem þarna læddist inn...
vorið átti greinilega góðan leik í baráttunni á þessum tímapunkti...

... en veturinn gefur ekki auðveldlega eftir og í kuldakastinu síðustu daga
tókst honum að læsa klónum í efstu tinda Akrafjalls sem var orðið nánast snjólaust um daginn...

þetta föruneyti gerði það gönguna bara fegurri í kvöldsólinni...

... og gaf enn eina fallegu útgáfuna af Akrafjalli
sem svo oft hefur heillað okkur upp úr skónum á öllum tímum ársins...

Sólin... það verður allt svo óskaplega gott þegar hún mætir á svæðið...

... síðasti vetrardagur daginn eftir og hún er alveg að ná að hrekja veturinn á brott...

Sólsetrið á Akrafjalli er alltaf gullfallegt og gefur sálinni án efa ómetanlega orku og endurnýjun
sem hvergi fæst nema með því að ganga sig móðan, þreytan og sveittan upp og niður grýttar brekkurnar
og anda að sér fersku lofti, útsýninu og náttúrunni allt í kring...
væmið kannski en í raun alveg magnað að geta fengið að upplifa þetta aftur og aftur
svona rétt við höfuðborgina okkar...

Alls 6,9 km á 2:59 klst. upp í 651 m hæð með alls hækkun upp á 640 m miðað við 51 m upphafshæð.

Gullfalleg og ansi töff kvöldganga í síbreytilegu veðri og færð þar sem gengið var úr vorinu upp í veturinn
og aftur niður í vorið með veturinn næstum alveg að gefa eftir :-)

Hinir tindarnir á Tindfjallajökli á dagskránni eftir tvo daga... fimmtudaginn 21. apríl
á fyrsta degi sumars sem er dásamleg byrjun á mildustu árstíðinni sem lofar góðu
miðað við frekar ljúft vor og ansi léttan vetur...
 

 

Gullslegin víðátta
  á Stóra og Litla Sauðafelli
 Ha, hér?... hvar eru eiginlega þessi fjöll ?
já eða "fell"... ha þessi lága bunga þarna... ? :-)

Stóra og Litla Sauðafell við upphaf Kjósarinnar að sunnan hafa allavega tvisvar vikið fyrir merkilegri fjöllum...

... en við létum slag standa þriðjudaginn 12. apríl og skunduðum á þessi hversdagslegu fell
sem láta nánast ekkert yfir sér ofan af heiðinni en luma þó á smá brekkum þegar nær er komið...

...sem gáfu okkur ekki mikla hækkun þar sem gengið var í raun ofan af heiðinni á þau
en þeim mun meiri víðáttu og vegalengd í sárabætur...

Þetta var með "lummulegustu fjallgöngunum" í sögunni... :-)

...en útsýnið allt frá Skarðsheiðinni í norðri, Kjósarfjöllunum nær, Þingvallafjöllunum í austri,
Henglinum og Bláfjallasvæðinu í suðri og Skálafelli og Esjunni í vestri... bætti það upp að einhverju leyti :-)

Sólin bræddi okkur lengi vel þetta kvöld...
það eru augljós skil milli vetrar og vors þessa dagana og við höfum teygað á vorinu í sólinni og logninu dögum saman...

Á "efsta tind"i Stóra Sauðafells í 417 m hæð fengum við okkur nesti í blíðunni og hlógum að einfaldleika kvöldsins...
Skálafellið var digurt og mikið í samanburðinum en einhver benti á að við værum hærra stödd en á Helgafelli í Hafnarfirði
og þá leið manni aaaaðeins betur :-)

Það voru fimm ferfætlingar með í för og þeir þustu allir til Jóa þegar hann tók upp nestispokann...

Dimnma hans Hjölla hógvær í forgrunni, Slaufa hennar Siggu Sig sú ljósa vinstra megin,
 Moli og Bónó hans Jóa í miðjunni að reyna að komast að sínu réttmæta nesti
og Batman þjálfaranna sá svarti og hvíti hægra megin í algeru leyfisleysi :-)

Átján mættir... með Hengilinn og Bláfjölliin öll í baksýn...
Frábær mæting í vetur en synd að fleiri skyldu samt ekki nýta þetta mergjaða veður þetta kvöld...

Doddi, Ólafur Vignir, Njóla, Guðmundur Jón., Katrín Kj., Sarah, Hjölli, Ester, Örn, Jóhann Ísfeld.
Heiða, Björn Matt., María Guðrún, Gerður Jens., Helga Bj., Ágúst, Sigga Sig og Bára tók mynd.

Víðáttan... lognið... sólarlagið... bláminn... endalausar snjóbreiðurnar...
minntu á gönguna á Kerlingarhnúk bak við Bláfjöllin í maí í fyrra...

...það er eitthvað við það að ganga með svona vítt til allra átta og fjöllin glitrandi um allt...

Sólin settist meðan við vorum á göngu og við eltum hana ofan af Stóra Sauðafelli
yfir á Litla en þar misstum við hana ofan í sjóinn...

Þetta átti upphaflega að vera jaðaríþróttaæfing númer fjögur af tólf á árinu
þar sem við vonuðumst til að kynnast betur fjallaskíðunum og þjálfari sneið gönguskíðaæfingu inn í hana
til að fá fleiri með á skíðia
en enginn fjallaskíðamaður meldaði komu sína og við ákváðum að sleppa þá bara skíðunum
en eins og sjá mátti á förunum á svæðinu hefði verið tær snilld að vera á skíðum þetta kvöld
því við hefðum getað rennt okkur mjög langar leiðir ofan af Stóra Sauðafelli yfir á það Litla...
og ofan af Litla Sauðafelli í bílana... allavega nokkra kílómetra !

... en kannski er það einfaldlega staðreynd að fjallaskíði eru töfrandi íþrótt en flækjustigið frekar hátt... fremur dýr lágmarks búnaður...skíðafæri öruggt hvað varðar snjóflóðahættu... skyggni þarf að vera fullkomið til að sjá fram fyrr sig... og aðkoma í lagi þar sem erfitt er að bera allan búnaðinn langa leið á bakinu...

Innsýnin sem við fengum af fjallaskíðunum á Tindfjallajökli fyrir tveimur árum og svo aðeins á Rauðukúlu og Hreggnasa í janúar í ár staðfestir þetta en þar sást líka að það er tær snilld að geta rennt sér niður og jafnvel nánast alla leið í bílana... hentar þeim vel sem eru slæmir í hnjánum og þola illa langar göngur niður í mót... en spurning hvort fyrirhöfnin sé þess virði... það er allavega ekki skrírið afhverju menn fara út í þyrluskíðamennsku, þar færðu rjómann af þessari íþrótt og losnar við uppgöngu og burð en reyndar ekki tryggingu á öryggi hvað varðar snjóflóðahættu...
skoðum þetta betur síðar vonandi !

Smá hraunhraukur á leiðinni... svona til að fá smá fjallgöngutilfinningu mitt í allri þessari auðn...
stórhættulegt að komast á bragðið með láglendisgöngur...
þær eru svo þægilegar eitthvað og bara vesen að ganga svona upp í mót á fjöll
þegar hægt er að dást einfaldlega að þeim úr fjarlægð neðan frá...

... en útsýnið og víðáttan sem fæst með því að hækka sig.. þó ekki sé nema um  nokkra metra...
hvað þá nokkra tugi, hundruð, jafnvel þúsund... er ómetanlegt og ástæðan fyrir því
að við erum jú nalltaf að þessu fjallabrölti... :-)

Tærleikinn hér var slíkur að við tókum aðra hópmynd...

Gerður Jens., Doddi, Sigga Sig, Guðmundur Jón, Sarah, Ágúst, Örn, Hjölli, Njóla, Jóhann ísfeld, Heiða, Este, Katrín Kj, Ólafur Vignir, María Guðrún og Bára tók mynd en Helga Bj. var snúin fyrr til baka vegna vinnu.

Litla Sauðafell... þarna lengst í fjarska... jú, þótt ótrúlegt sé...
þessi lága, aflíðandi heiði þarna sem rétt bungast upp úr landslaginu...
ha, er þetta Litla Sauðafell ? :-)

.... en hún reyndist erfiðari en áhorfðist...
þegar búið var að ganga nokkra kílómetra og sólin horfin bak við Skálafell...
og brekkurnar tóku hressilega í...

Þar uppi í 353 m hæð var sólin farin og við gengum í bleikum bláma vorhiminsins til baka í bílana...

... og tunglið tók við dýrðinni af sólinni...

Jú, það er komið vor... sérðu bara... þetta er allt að gerast :-)

Frekar gljúpt færi eftir sólbráðina allan daginnn
sem vonandi verður ekki á Tindfjallajökli næstu helgi... ef veður leyfir göngu þar...

Alls 10,4 km á 3:09 klst. upp í 417 m og 353 m hæð með alls hækkun upp á 316 m miðað við 246 m upphafshæð.

Dásamleg útivera að öllu leyti og dýrmætir kílómetrar í höfn...
...loksins bættum við þessum Sauðafellum í safnið !

Sjá gula slóðin er ganga kvöldsins, dökk bláa er gangan með gljúfri Laxár í Kjós í mars 2014, græna upp á Írafell, Hádegisfjall og Skálafellsháls í mars 2013, bleika er Sandfell í Kjós í apríl 2013, skærbláa er tindferð á Múla og Trönu í janúar 2013
og loks rauða slóðin ekki alveg alla leið á Stardalshnúka og Skálafell upp suðvesturhornið í maí 2011
en sú síðarnefnda verður endurtekin á næsta ári, 10 ára afmælisárinu, þar sem okkur þótti sú leið sérlega skemmtileg :-)
... og þá er bara öll þessi heiði eftir sem liggur alla leið að Búrfelli við Þingvalalvatn...
kölluð einu nafni Kjölur en er með minni nöfn inn undir pilsfaldinum
sem verður gott að nýta til aðgreiningar á leið þegar að því kemur að ganga þarna um :-)
 

Pólitískir... já nei, ekki pólskir!
sviptivindar
í skattaskjólinu Níphól

Mitt í öllum glundroðanum sem nú skekur íslenskt stjórnmála- og viðskiptalíf
þar sem fréttirnar eru nánast allan sólarhringinn og enginn veit hvað gerist næst...

... stungu nítján Toppfarar af úr látunum og stefndu á Kerhólakamb í vestanverðri Esjunni...

... en "afvegaleiddust" um hinn "siðspilla" Níphól
þar sem vellystingar buðust um "fannhvítar strendur" hans...

... og "skúmaskot" hin ýmsu buðu upp á gott skjól fyrir hvössum vindinum
sem versnaði eftir því sem ofar dró...

... og menn sögðu vera eintóm "skálkaskjól"... eða "skattaskjól" öllu frekar... :-)

Æj, það er nauðsynlegt að hlæja að þessu eins mikið og við getum !


María Guðrún, Kolbrún, Guðmundur V., Arnar, Ólafur Vignir, Matti, Jóhannes, Svavar, Guðmundur Jón, Doddi,
Sigga Rósa, Ástríður, Ásta Guðrún, Njóla, Guðlaug Ósk, Katrn Rut, Ósk Sig., Alda
og Örn tók mynd með ofurhundinn Batman í forgrunni en bnára var að vinna.

Örn íhugaði "að segja af sér" úr því honum tókst ekki að koma mönnum upp á Kerhólakamb
og Bára sat víst hjá að sögn en sást "í nágrenni Bessastaða á hraðferð" á sama tíma þetta kvöld...

"Aflandsbrekkur" Esjunnar bjóða upp á óþrjótandi möguleika til gróða.. nei, ég meina til göngu
þar sem hægt er að "fela slóð" sína án nokkurrar fyrirhafnar í raun...
eins og "margir aðrir hafa gert".... án þess að hafa þurft að svara fyrir það...

Alls 4,8 km á 2:21 klst. upp í 569 m á Níphól með alls hækkun upp á 517 m miðað við 71 m upphafshæð.

Frábært hversu margir mættu á þessum víðsjárverðu tímum
og í raun ómetanlegt að geta flúið svona út í óbyggðirnar og hvílt huga og sál frá öllu saman
og minnt mann á hvað skiptir máli í lífinu og hvað ekki...
heilsan, frelsið, náttúran og vináttan frekara en krónan, gróðinn, völdin og NB dauðir hlutir...

Og NB það er alger móðgun við landslagið að kenna það á nokkurn hátt við siðspillingu, skálkaskjól og annan ósóma
eins og hér að ofan er gert... ritari biðst því afsökunar
en lætur þetta því miður samt standa sem minnisvarða um þá siðferðislegu hrun-stemningu
sem einkennir íslenskt samfélag um þessar mundir
í annað sinn í sögunni frá því fjallgönguklúbbirnn Toppfarar varð til...

...og þá er átt við bæði siðspillinguna og græðgina, svindlið og lygarnar hjá þeim sem gagnrýndir eru
ekkert síður en framkomuna, stílfæringarnar, ýkjurnar og orðbragðið hjá þeim gagnrýna
 í nafni réttlátrar reiði...
...því aðilar báðum borðsins hafa að mati ritara gengið allt of langt í þessu öllu saman...
skattsvik sama hvar, hvernig eða hve mikil eru siðlaus og andfélagsleg...
sá yðar sem syndlaus er kasti fyrsta steininum...
já, að mati þjálfara þá er þetta í alvörunni á endanum
alltaf spurningin um flísina í auga náungans eða bjálkann í eigin auga...

Verum góð hvort við annað umfram allt sama hvað
 og göngum fram með góðu fordæmi ef við viljum í alvörunni að samfélagið breytist til hins betra :-)
 

 

 

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
 www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
 Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir