Æfingar alla þriðjudaga frá ágúst út september 2010
birt í öfugri tímaröð:

Esjan - tímamæling 28. september
Hnefi Lokufjalli 21. september
Grindaskörð og Syðstu-Bollar 14. september
Ólafsskarðshnúkar og Bláfjallahryggur  7. september
Þorbjörn 31. ágúst
Hátindur og Jórutindur í Dyrafjöllum 24. ágúst
Reykjavíkurmaraþon 21. ágúst
Geirmundartindur Akrafjalli 17. ágúst
Vífilsfell 10. ágúst
Þyrill 3. ágúst
Vantar klúbbmeðlimagöngur í sumarfríi þjálfara í júlí
Slessuhorn 3. júlí
Laugavegurinn og 24 tindar í júlí
 

Frábærar tímabætingar
á Esjunni !

Alls mættu 43 manns í tímamælingu á Esjunni þriðjudaginn 28. september þrátt fyrir slæma veðurspá og rysjótt veður sem þó var mun lygnara og mildara en áhorfðist eða lítilsháttar rigning, A4 og 9°C. Menn lögðu af stað á mismunandi tímum og mældu flestir tímana sína sjálfir en Örn skráði niður og Bára fylgdi síðustu mönnum og var ómetanlegt að mæta mönnum á leiðinni niður með sælusvip á andlitinu og fréttir af góðum tímum og tímabætingum um jafnvel margar mínútur í sumum tilfellum!

Tveir úr 2010 - hópnum á Hafnarfjallli næsta laugardag áttu bestu tímana (þ.e. menn sem koma í hópinn á þessu ári) og voru þeir mjög nálægt því að ná undir 40 mínútur. Ansi margir fóru undir 50 mínútur og þar stóðu konurnar nánast jafnfætis mönnunum sem sýnir hve sterkur kvennahópurinn er í þessum hópi. Þá var sérlega ánægjulegt hve stór hluti náði undir 60 mínútur og eins að enginn var yfir 70 mínútum eða mjög nálægt þeim tíma.

Gleðilegast af öllu voru samt tímabætingarnar sem margir náðu og er orkan sem fylgir í kjölfarið þegar menn uppskera og ná svona árangri dýrmæt, því hún fleytir mönnum áfram til frekari metnaðar og afreka... menn eru komnir á bragðið ;-)

Alls mældist æfing dagsins 6,8 km á 1:54 klst. upp í 597 m mælda hæð með 581 m hækkun miðað við 16 m upphafshæð.

Til hamingju með uppskeruna elskurnar !
 

 

Gullinn Hnefi á Lokufjalli

Blítt var veðrið og fallegt... þriðjudagskvöldið 21. september er 56 manns mættu á 153. æfingu í hátíðarskapi.

Gengið var um króka og kima í vestanverðu Lokufjalli og stefnan svo tekin á hæsta tind þess, Hnefa í 411 m hæð.

Litríkur himininn og lygnt hafið léku stórt hlutverk þetta kvöldið og septembersvalinn lék við haustlitaðan gróðurinn sem skartaði berjum þegar vel lá á honum milli klettóttra leynistaða þar sem stöku reyndi að fela sig fyrir áköfum hundunum sem engu fengu smalað í ólum sínum.

Gleðin var við völd sem endranær og októberfest í umræðunni... þjálfari klæddist skrauthúfu til að minna á ærslafulla hópmyndakeppnina á Hafnarfjalli og fleiri lið voru skráð til leiks áður en dagurinn rann...

Lokufjall leyndi á sér í klettóttu landslaginu vestan megin þegar nær var komið og úr fjarska við fylgdumst við með hóp Ferðafélags Íslands sem gekk þetta sama kvöld á Dýjadalshnúk (739 m) undir stjórn Þórðar Marels, Esjusérfræðings í spennandi verkefni þeirra "Esjan tvisvar í viku" frá hausti fram að jólum- sjá www.fi.is.  

Mættir voru:

Efri frá vinstri: Alexander, Þór, Torfi, Hermann, Guðrún helga, Alma Ísleifs., Sirrý, Arnar, Stefán A., Leifur, Elsa Þóris., Hanna, Ágústa, Lilja B., Droplaug, Rósa, Jóhannes, Snædís, Einar, Örn, Gerður, Valdís, Inga Lilja, Björgvin J., Steinunn, Björn, Jón Júlíus, Dóra, Roar, Áslaug, Halldórs Á., Lilja Sesselja, Sigrún, Árni, Hildur Vals., María, Guðjón Pétur, Skúli.
Neðri frá vinstri: Heiðrún, Súsanna, Sæmundur, Hulda, Rikki, Ágúst, Hjölli, Steini, Lilja K., Helga, Ingi, Kristín G., Auður, Guðrún G., Kristín Gunda, Þóra og Ásta Bjarney... og Bára tók mynd.

Feykir, Skuggi og Día skreyta svo myndina fremst með tignarleika sínum
en á mynd vantar Dimmu?- var hún með?, Tínu og hundinn hans Hermanns sem heitir hvað aftur?

Þar af voru Alma Ísleifs., Guðrún G., og Þór að mæta í fyrst sinn með hópnum og nokkur sjaldséð andlit á svæðinu sem var afskaplega ljúf sjón ;-)

Loks fór sólin að skína á okkur en ekki eingöngu á fjallstoppa og fjarlægar borgir og höf
og allt varð
gullið eins og haustið best getur verið.


Kristín, Helga, Hallldóra, Björn, Ágúst, Stefán, Björgvin o.fl.

Í norðri glitruðu tindarnir í Hafnarfjalli sem eiga stefnumót við galsafulla Toppfara þann 2. október og Skarðsheiðin viðraði sig líka ófeimin með öllu svona rétt áður en hún klæðist aftur hvítu fram á næsta sumar...

Á hæsta tindi kvöldsins, Hnefa settist sólin í 427 m mældri hæð (411 m) og kvöldkulið smalaði okkur svo niður í Blikdal að stórbrotnu gljúfri Blikdalsár sem varð ægilegra ásýndum í rökkrinu niður að bílunum en við sluppum við höfuðljósin sökum heiðskíru himinsins og fengum eingöngu notið þeirra í fjarska þegar við litum við á Ferðafélagshópinn standa á Dýjadalshnúk með glitrandi ljósin í náttmyrkrinu... það var falleg sjón og kunnugleg í senn... tími höfuðljósanna er kominn með dulúð sinni og framandleika...


Einar, Helga, Kristín og Droplaug.. skyldu einhver þeirra ætla á Hafnarfjallið og vera í liðinu "2010"....

Gullin haustganga í léttgeggjuðu kæruleysi

...alls 6,8 km á 2:26 klst. upp í 427 m hæð með 378 m hækkun miðað við 49 m upphafshæð sem var létt æfing á færi allra nýrri félaga sem nú koma sér óðum í form fyrir ævintýralegan veturinn ;-)

Tímamæling á Esjunni næsta þriðjudag og þjálfari minnti á að þetta er ekki keppni heldur persónulegt mat hvers og eins á eigin líkamlega formi þar sem gott er að veita sjálfum sér aðhald og hvatningu með reglulegum mælingum á formi ef menn æfa á annað borð reglulega vikum eða mánuðum saman - þó dagsform, aðstæður og annað hafi alltaf skekkjuáhrif.

Setjið markmið um að vera undir 40 (ofur) - 50 (dúndur) - 60 (flott) - 70 (gott) mínútum upp að steini...
...og bæta það form næsta vor/haust ;-)

 

Hávaðarok á Syðstu Bollum


Stóri Bolli vinstra megin - Miðbollar - "Grindaskarðið" sjálft - Syðstu Bollar þessir þrír lengst til hægri.

Alls mættu 40 manns á 152. æfingu þriðjudaginn 14. september með slæma veðurspá í farteskinu... norðanstormur en léttskýjað veður og að sjálfsögðu var lagt í hann en seglum hagað eftir vindi...
...í 6°C og Norðan 18-22 m/sek skv. veðurstofunni í Bláfjöllum kl. 18:00...


Súsanna Á., Jóhanna Karlotta, Roar, Halldóra Ásgeirs., Björn, Kristín Gunda, Björgvin Jóns., Alexander, Helgi Máni og Droplaug.

Veðrið var til að byrja með mun betra en halda mátti enda feykti meðvindurinn okkur fyrstu þrjá kílómetrana upp í Grindaskörðin en þá byrjaði ballið... neeeeii, ekki haustfagnaðurinn... en greinilega upphitun fyrir ballið þann  2. október...  því menn sýndu alls kyns kúnsir og nýstárleg hliðarspor á göngu upp síðustu metrana á Syðsta-Bolla í strekkingsvindi sem engu eirði hvort sem þeir voru á tveimur eða fjórum fótum... jafnvel með félaga sér við hlið sem sumir hverjir kunnu ekkert í samkvæmisdönsum og drógu félaga sinn upp síðustu brekkuna á öxlinni ;-)

Allt hafðist þetta hratt og vel með þrjóskunni, hjálpseminni og göngugleðinni sem einkennir þennan hóp og auðvitað reynslunni sem skapast hefur í fyrri rok-göngum eins og á Syðstu Súlu í okt. 2007 þegar menn lágu og tókust á loft, Háausúlu í jan 2009 þegar við féllum við eins og spilaborg og lágum í einhverjar mínútur og biðum eftir glugga í vindinum til að komast niður skarðið... Búrfelli á Þingvöllum í okt 2009 þegar við tókum hópmyndina liggjandi á tindinum og leiddumst niður í hálkunni að ekki sé talað um æfingagöngur í roki bara á þessu ári eins og á Stóra Reykjafelli í mars 2010 og á Þríhnúkum í apríl 2010... barningur sem ekki gleymist og fer í reynslubankann til að styrkja sál og líkama fyrir annað eins rok og þetta kvöld... og verri... ;-)

Upp úr stendur án efa svaðilförin á Háasúlu í janúar 2009 sem er holl lesning fyrir alla í klúbbnum sem vilja gera sér grein fyrir hvílík veður geta beðið manns að vetri til (þó aldrei sé lagt af stað í svona veðri) og valda því að þeim sem farið hafa í svona ferðir dettur ekki í hug annað en pakka niður í öllum ferðum skíðagleraugum, lambhúshettu, ullarvettlingum, belgvettlingum, hálkugormum, broddum, aukapeysu... þó spáð sé logni og sól í september eins og í Tindfjallajökli s. l. helgi... barasta Skyldulesning fyrir veturinn ;-)

En vandamálið var ekki stórt þetta þriðjudagskvöld í september... rok jú, en hvorki kalt, né hálka né lélegt skyggni né víðsjárverðar brekkur, né margir kílómetrar í bílana... og jú, erfitt að ná kyrri hópmynd í hliðarvindinum á tindinum ;-)

Mættir voru:

Alexander, Alma M., Anna, Anton Pétur, Anton K., Arnar, Auður, Ágúst, Ágústa, Ásta Bjarney, Björgvin J., Björn, Brynja, Droplaug, Ellen María, Elsa Inga, Guðrún Helga, Gunnar, Halldóra Á., Hanna, Helga Bj., Helgi Máni, Hermann, Hjölli, Inna 15 ára, Irma, Jóhanna, Jón Júlíus, Kristín Gunda, Leifur, Lilja K., María E., Roar, Steini, Súsanna F., Súsanna Á., Svala, Valdís, Örn og Bára sem tók mynd auk þeirra Dimmu, Drífu og Tínu.

Ofan af hæsta tindi í 568 m hæð mátti sjá yfir alla Selvogsgötuna sem liggur frá Kaldárseli í Hafnarfirði (uppgöngustaður á Helgafell í Hafnarfirði) og suður um hraunið gegnum Grindaskörðin og niður að suðurströnd landsins þar sem Strandarkirkja rís við Hlíðarvatn í Selvogi. Alls um 30 km leið með öllu skv. góðri bók Páls Ásgeirs Ásgeirssonar "Úvivistarbókin".


Miðbollar allir fjórir hnúkarnir framar á myndinni og Stóri Bolli fjærst fyrir miðri mynd.

Ekki var ráð að klöngrast upp á fleiri Syðstu-Bolla þetta kvöld þar sem vindurinn var þetta hvass svo við snerum við eftir þann fyrsta og sneiddum meðfram honum austan megin framhjá Miðbollum og Stóra Bolla
með
Vífilsfell, Þríhnúka, Stóra Kóngsfell og Bláfjöllin öll í fjarska.

Litir haustsins allt um kring í gullnu sólarlaginu en úfnum vindi sem furðanlega lítið blés þó þegar komið var niður á jafnsléttuna svo bakaleiðin var rösk á spjallinu alla leið í bílana.


Sólsetur kl. 20:00 með eina af mörgum vörðum Selvogsgötu fyrir miðri mynd og Helgafelli í Hafnarfirði hægra megin.

Alls 7,1 km á 2:00 - 2:06 klst. upp í 568 m hæð með 338 m hækkun miðað við 230 m upphafshæð.

Hressandi rokæfing í fallegu landslagi

Hálkubroddar í pöntun fyrir hópinn þessa dagana:
sjá
http://www.kahtoola.com/microspikes.php
Þeir sem vilja panta á eigin vegum þá er það hægt gegnum amazon í Bretlandi:

www.amazon.co.uk
Þeir sem vilja meta skóstærðina sína í bandarískum númerum til að panta rétt:
http://www.dancesport.uk.com/shoes/conchart.htm

Hóppöntun verður gerð fyrir Toppfara á mánudaginn:
Síðasti pöntunardagur er á sun 19/9.
Senda póst á þjálfara með orðréttri stærð eins og listað er á vefsíðunni

Verð er á að giska 8.000 kr á mann miðað við 60 dollara verð + vks + tollar mínus 10% afsláttur og niðurfelldur flutningskostnaður - borga Antoni beint - sjá tölvupóst síðar!
 

 

Í öskumistri
á Ólafsskarðshnúkum og Bláfjallahrygg


Ólafsskarð framundan með nyrðri Sauðadalahnúk vinstra megin og syðri Ólafsskarðshnúk hægra megin.

Æfing 151. var þriðjudaginn 7. september og mættu 36 manns til göngu kringum Jósepsdal upp og niður krefjandi brekkur
í heiðskíru veðri og hressilegri suðaustanátt sem sópaði ösku yfir Suðurlandið og gaf allri fjallasýn þokukennda áferð...

Gengið var upp í Ólafsskarðið sjálft þar sem einn af skálum svæðisins er í niðurníðslu
og upp á báða Ólafsskarðshnúkana í þéttum brekkum sem tóku vel í.

Svala, Kristín Gunda, Vallý, Hjölli, Ágústa og Valdís með Sauðadalahnúka og Blákoll í baksýn en Ágústa var afmælisbarn dagsins þar sem hún varð fimmtug um helgina ásamt Hildi Vals... og nokkrum öðrum Toppförum sem náð hafa þessum aldri á árinu...

Tína, Þóra, Ágústa, Valdís, Irma og Súsanna
með Lambafellshnúk og Lambafell í baksýn í ótrúlega þéttu mistrinu..

Eftir báða Ólafsskarðshnúkana var gengið yfir á Bláfjallahrygg áður en snúið var niður í Draumadali.

Sjá Bláfjallahrygg til suðurs með Bláfjallahorn í hvarfi syðst þar sem skíðalyfturnar eru í suðurgili Bláfjalla.

Brekkurnar "upp í mót" voru þrjár mjög þéttar þetta kvöldið og því hver annarri hollari...


Á Bláfjallahrygg... skyldu fyrstu menn hafa verið að ræða búninga og tónlist fyrir sinn tind á Hafnarfjalli...?

Haustfagnaður Toppfara þann 2. október í umræðunni ásamt öðru... komin tvö lið í tindahópmyndakeppnina ("Perúfarar" og "Siglfirðingar") svo það vantar fimm lið enn því þetta er "sjö tinda ganga"... hátíðin hefst á N1 að morgninum á leiðinni á Hafnarfjall... ;-)

Fimm tinda gangan í Tindfjallajökli næsta laugardag einnig í umræðunni þar sem veðurspá ræður endanlega för
og eins er hugur okkar hjá Skúla og Óskari hjá Wildboys sem fara í sína aðra göngu með hóp á Dyrfjöll á laugardaginn
 - sjá http://wildboys.123.is/page/26283 - mælum sérstaklega með þessum fjöllum ef einhver kemst austur með góðu móti og við verðum að sjálfsögðu í bandi við strákana á laugardaginn og eins við Siggu Sig og Heimi sem ætla að veifa Wildboys frá Smjörfjöllum yfir Héraðsflóa... verst að við getum ekki veifað...

Mættir voru:

Lilja B., Hugrún, Inga Lilja og Feykir, Ágúst, Þóra, Jóhannes, Elsa Þóris., Áslaug og Día, Hermann og Kolur, Irma, Hulda, Gunnar, Ágústa og Tína, Kári Rúnar, Hjölli og Dimma, Örn, Ásta Bjarney, Gerður, Valdís, Einar, Kristín Gunda, Arnar, Helga Bj., Guðrún Helga, Svala, Anton, Dóra og Drífa, Súsanna, Rósa, Vallý, Jón Júlíus, Steini, Björgvin, Inna, Sigga Sig og Þula.

Þar af var Ásta Bjarney að koma í sína fyrstu göngu með hópnum
og rúllaði þessu upp ásamt Þóru sem var á sinni annarri göngu ;-)

... og hvolpurinn Feykir hennar Ingu Lilju var líka á sinni fyrstu göngu með hópnum og fékk eldskírnina í síðustu brekkunni... en kemur vonandi aftur í göngu með hópnum ;-)


Sauðadalahnúkarnir tveir vinstra megin og Ólafsskarðshnúkarnir tveir hægra megin með Ólafsskarð á milli
og Jósepsdalur svo framundan niðri á láglendi með ljósan blett í fjarska þar sem bílarnir eru.

Eftir Draumadali var farið meðfram Bláfjallagili um bratta brekku niður í Jósepsdal og er ljóst að við þurfum að fara oftar niður slíkar brekkur þar sem minna þurfti menn á hve mikilvægt það er að sýna yfirvegun (sérstaklega þeir sem vanari eru í hópnum) þegar farið er um krefjandi brekkur sem nauðsynlegir eru auðvitað til að þjálfa styrk og öryggi hjá öllum fyrir tindferðir af öllum stærðum og gerðum ;-)

Jósepsdalurinn var svo genginn á röskum 2 km kafla að bílunum og var aðeins farið að skyggja í lok æfingar sem endaði 
7,5 km
á 2:51 - 2:56 klst. upp í 559 m - 636 m og 706 m hæð með alls um 600 m hækkun miðað við 340 m upphafshæð.

Dúndur-brekku-æfing sem minnti á að haustið er komið
og tími höfuðljósanna í nánd !
 

 

Hetjurnar sem klifruðu í þjófagjá í þoku
á Þorbirni við Grindavík


Skuggi, Erika Eik, Hrefna og Erna, Karen Lóa, Kristrún, Anna Lilja, Arna, Sæmundur og Málfríður... og John MccLean frá Írlandi...
og nokkrir Toppfarar á uppleið í austurklettum.

"Einu sinni var fjallgönguklúbbur sem hét Toppfarar.
Dag einn þegar skólinn var byrjaður um haustið fengu krakkarnir að koma með í fjallgöngu.
Það mættu alls 33 fullorðnir og 15 börn og hét fjallið Þorbjörn og var við Grindavík og var þetta þriðjudaginn 31. ágúst.
Það var ekki mjög gott veður en það var samt ekkert slæmt heldur... vindur, rigning og þoka en þetta var gaman og við tókum eiginlega ekkert eftir veðrinu".

"Þegar við komum upp voru gjár og hellar ofan á fjallinu og við klifruðum upp á stóran stein
og allir tóku mynd af okkur".

Fjallgöngumenn framtíðarinnar:

Efri: Ísak og Nökkvi 7 ára hans Ágústs, Garðar Örn 11 ára hans Gylfa Þórs og Anna Lilja 10 ára hennar Lilju Sesselju, Álfheiður 7 ára þeirra Dóru og Jóns Júlíusar, Íris Mjöll 9 ára þeirra Jóhannesar og Lilju B., Erika Eik 7 ára þeirra Antons og Elsu Ingu.
Neðri: Edward Freyr, 5 ára dóttursonur Steina, Erna 10 ára hennar Halldóru Þ., Karen Lóa 11 ára hennar Soffíu Rósu, Sæmundur 10 ára og Arna 8 ára og Málfríður 12 ára öll þrjú frændsystkini Sæmundar,  tvíburasystir Ernu, Hrefna, 10 ára hennar Halldóru Þ., og loks Viktor Breki að verða 8 ára þeirra Valdísar og Einars.

"Það var hægt að fara í feluleik þarna og ratleik og klifurleik og alls konar leiki en við vorum í fjallgöngu með fullorðna fólkinu og förum bara seinna í leiki þarna".


Karen Lóa, Viktor Breki, Garðar Örn, Erika Eik og Íris Mjöll.

"Þeir sem vildu stukku ofan af klettinum"

"Svo gengum við í gegnum hellana og skoðuðum Þjófagjá".

Anna Lilja hennar Lilju Sesselju vissi allt um Þjófagjá
eftir að hafa farið á leikritið "Horn á höfði" í flutningi "GRAL - Grindvíska Atvinnuleikhússins"
en það gerist að hluta í Þjófagjá á fjallinu Þorbirni.

"Skammt fyrir ofan byggðina í Grindavík er fjall, sem heitir Þorbjarnarfell, - oftast nefnt Þorbjörn. Í toppi þess er hamragjá, sem heitir Þjófagjá. Er svo sagt, að þar hafi einu sinni hafst við fimmtán þjófar, sem lögðust á fé Grindvíkinga. Eigi sáu byggðarmenn færi á að vinna þá fyrr, en bóndason frá Hópi tókst á hendur að svíkja þá. Hann fór til þeirra, sór þeim trúnaðareið og var með þeim um hríð. Hann varð þess vís, að þeir fóru hvern laugardag í bað í laug þeirri, sem er á Baðsvöllum norðan undir fjallinu. Einn gætti klæða þeirra, meðan þeir voru í baðinu, og gerðu þeir það til skiptis. Svo kom, að þeir trúðu bóndasyni fyrir að geyma föt sín. Þá sneri hann um annarri skyrtuerminni og annarri brókarskálminni hjá þeim öllum og hljóp síðan, sem fætur toguðu, til bæja. Það fór eins og hann ætlaðist til; þjófunum varð tafsamt að komast í föt sín, og ekki fóru þeir nema í nærklæðin og eltu hann síðan, en náðu honum ekki. Urðu þeir mjög sárfættir í grjótinu. Nú þustu byggðarmenn að þeim, og gátu þeir ekki komist undan. Voru þeir allir teknir höndum og hengdir þar, sem síðan heita Gálgaklettar. Bóndasonurinn varð ólánsmaður, en eigi er getið, hvað fyrir hann kom".

Fengið að láni úr frásögn frá "leiðsögumönnum Reykjaness" - www.reykjanesguide.is

"Svo var klifrað upp á tindinn gegnum þrönga gjá þar sem þurfti að fara einn í einu og fullorðnir komu með okkur".

"Þetta var ekkert mál og bara gaman".



Jón Júlíus og Álfheiður að koma upp úr gjánni.

Ísak og Nökkvi, Álfheiður, Anna Lilja, Erna... og Toppfarar...

Erika Eik, Íris Mjöll, Karen Lóa og Kristrún... og Drífa og Tímon og nokkrir Toppfarar til viðbótar ;-)

Mættir voru 48 manns:

Efri: Arnar, Guðrún Helga, Þóra, Lilja B., Lilja Sesselja, Gerður, Ágústa, Einar, Valdís, Steini með Edward Freyr, Málfríður og Sæmundur yngri, Ágúst með Ísak?, Sæmundur með Örnu, Dóra, Jón Júlíus, Örn, Hermann, John, Leifur og Torfi með Skugga sér við hlið.
Neðri: Þóra, Jóhannes, Helga Bj, Íris Mjöll, Anton Örn og Erika Eir með Tímon, Viktor Breki, Álfheiður með Drífu, Kristrún og Lilja K., Hildur Vals, Hrefna og Erna, Hulda, Nökkvi?, Elsa Inga, Alma, Anna Lilja og Garðar Örn, Gylfi Þór, Halldóra Þ., Soffía Rósa og Karen Lóa.
Bára tók mynd.

Þar af var Þóra að mæta í sína fyrstu göngu með hópnum og John var gestur frá Írlandi.

"Svo borðuðum við loksins nesti í grasinu við klettana á leiðinni niður
og það var ekkert rok þarna þó það væri svolítið rok uppi".


Anna Lilja, Lilja Sesselja, Gylfi Þór og Garðar Örn með norðvestur gilið í Þorbirni í baksýn.

"Það var auðvelt að ganga niður og við enduðum í skógi þar sem við vorum komin aftur í bílana".

Alls 4,1 km á 1:59 klst. upp í 241 m hæð með 293 m hækkun miðað við 38 m upphafshæð.

Frábær mæting með brosi á hverju andliti í ævintýralegri fjölskyldugöngu
sem heppnaðist einstaklega vel þrátt fyrir veðrið ;-)

Leiðréttingar óskast varðandi nöfn á börnunum, sérstaklega á tvíburunum tveimur og eins aldri barnanna
ef það er ekki farið með rétt mál ;-)

 

Dyrafjöll á dýrindis dóli


Þingvallavatn, Skjaldbreiður, Tindaskagi, Hrafnabjörg, Klukkutindar, Skefilsfjöll, Kálfstindar og Reyðarbarmarnir í fjarska.
Arnarfell og Miðfell nær við vatnið og Sandey og Nesjaey úti í vatni með litlu víkurnar við Nesjahraun nær.
Ásta Þ., Ellen María, Kristín Gunda, Sæmundur, Jóhanna, Súsanna Á., Hugrún, Hjölli og Björn í forgrunni.

Alls mættu 53 manns á æfingu þriðjudaginn 24. ágúst og gengu á brattgengna tinda í Dyrafjöllum, Hátind og Jórutind.


Á uppleið um tindahrygg Hátinds.

Veðrið var dýrðlegt...

Bankalogn og sólin að setjast í vestri svo skyggni, litir og útsýni var með besta móti og gyllti litur haustsins réð ríkjum
en hann einkennir nú útiveruna á þessum árstíma þar til myrkrið tekur við.


Með Ármannsfell, Skjaldbreið, Tindaskaga, Hrafnabjörg, Skefilsfjöll, Klukkutinda, Kálfstinda, Reyðparbarma, Arnarfell og Miðfell við Þingvallavatn í baksýn.

Mættir voru:

Alma, Anna Elín, Anna Sigríður, Arnar, Auður, Ágústa, Ásta H., Ásta S., Ásta þ., Bára, Björgvin, Björn, Dóra, Droplaug, Einar, Eiríkur, Ellen María, Gísli, Guðrún Helga, Gunnar Viðar, Gylfi Þór, Halldór, Halldóra Þ., Helga, Hermann, Hjölli, Hugrún, Hulda, Ingunn, Inga, Irma, Jóhanna, Jón Júlíus, Kristín, Kristín Gunda, Leifur, Lilja K., Lilja Sesselja, Roar, Rósa, Sigga Sig., Snædís, Soffía Rósa, Stefán A., Súsanna Á., Svala, Svavar, Sæmundur, Torfi, Valdís, Vallý, Þorsteinn og Örn.


Dyrafjöll í baksýn - þau mynda þrjá megintindahryggi frá suðri til norðurs - og Hengillinn með Vörðuskeggja hægra megin fjærst.

Þrætt var upp á Hátind um mjóan hrygg svo úr fékkst fínasta príl og uppi gafst mergjað útsýni til Þingvalla, Nesjavalla, Grafningsins og fjalla allan hringinn sem er fágætt af 435 m (425 m) háu (lágu) fjalli en minnir mann enn einu sinni á að hæðin segir ekkert til um gæði fjalla ;-)

Þarna uppi var hópmyndin tekin og stefnan tekin á hinn tind kvöldsins sem kenndur er við Jóru...

Brekkan af Hátindi var "ekkert brött" og var freistandi að taka þar neðst notalega nestispásu í steikjandi kvöldsólinni í grasigrónum hlíðunum með glitrandi berin úti um allt... en öftustu mönnum tókst ekki að afvegaleiða fremstu menn sem héldu ótrauðir áfram í þeirri góðu reglusemi að yfirleitt er best að klára mestu átökin á þriðjudagsæfingu áður en maður fær sér nesti...

NB Þetta á þó ekki við um lengri dagsverðir eins og tindferðirnar okkar, þar sem góð regla er að fá sér fyrsta nestið (oft eitt af þremur) eftir góða upphitun að fjallsrótum áður en tindurinn er sigraður...

...en þetta var bara saklaus þriðjudagsæfing og freistingarnar alls staðar á svona fallegu kveldi og auðvitað nauðsynlegt að njóta augnabliksins eins og pása í þessari brekku hefði gefið... og öftustu konurnar veltu því fyrir sér hvort hægt væri að lokka Örninn til þess að vera gjöfulli á nestispásur í framtíðinni með því að smyrja "lúxusnesti a la Toppfarakvenna" fyrir hann... í anda nestisins í Snæfellsskála sællar minningar... en Bára fann ekki upp á neinu nógu freistandi nesti handa honum... og við komumst að þeirri niðurstöðu að þetta væri ósigrandi afl veiðieðlisins í karlmönnunum fremst... þeir vilja klára bráðina (tindinn) áður en þeir setjast niður og borða sem er auðvitað rökrétt hvað sem "fagurfræðilegum og notalegheita vertu-í-núinu-njóttu augnabliksins-staldraðu við-kvennafræðum" leið... og Björn staðfesti þetta skilmerkilega í nestispásunni á Hátindi... "maður verðlaunar sig ekki fyrr en erfiðið er búið"...

Jahá... þetta er eilífur línudans milli ólíkra þarfa í fjölbreyttum hópi í þriðjudagsgöngunum þar sem við viljum annars vegar þjálfa okkur og hins vegar njóta tilverunnar... en það vantar ekki í þessum hópi að það er gert gegnum hláturinn sem fær okkur til að brosa að þessu öllu saman og njóta kvöldsins óháð því hvenær maður fær að loksins að borða ;-)

...eða eins og þriðjudagarnir voru orðaðir um daginn ...
"maður mætir... og hlær í tvær, þrjár eða fjórar klukkustundir... og gengur jú á eitthvurt fjall þarna í leiðinni
sem ég man ekkert hvað heitir... "


Hátindur í baksýn með Kristínu, Helgu, Halldóru Þ. og Svavar í forgrunni.

Uppi á Jórutindi í 397 m mældri hæð ... ekki hæsta punkti, þar sem hann er ókleifur efst í bæði suðri og norðri við miðju... heldur í skarðinu sem opnast hefur milli hvössustu tindana... nokkurs konar "mini-dyr" Jórutinds... fengum við okkur nesti og nutum veðurblíðunnar og þjálfari las upp sms-skilaboð frá Áslaugu þar sem hún var stödd í Stórurð á Austurlandi mænandi á "dyrnar okkar í Dyrfjöllum" frá því í byrjun ágúst ;-)

"Hæ, er í Stórurð.
Algjört æði.
Horfi upp í dyrnar okkar en þær neita að opnast :)
Kveðja til ykkar í Dyrafjöllum.
Áslaug"

Áslaug gekk 16,38 km á 3:54 klst. í Stórurð og fékk sér hreindýrahamborgara á Egilsstöðum...


Hengillinn vinstra megin við miðja mynd með Vörðuskeggja lengst til hægri og suðurhrygg Jórutinds hægra megin með hópinn í nestispásu í forgrunni.

En landslagið í Dyrafjöllum suðvesturlands var ekki ósvipað Dyrfjöllum norðausturlands þó allt væri það í miklum mun smærri sniðum og skemmtileg tilviljun að ganga á bæði þessi fjöll með nánast sama nafni í sama mánuði....


Norðurhryggur Jórutinds.

Niður af Jórutindi var farið sömu leið niður vesturbrekkuna þar sem þjálfarar höfðu ekki fundið góða leið fyrir hópinn niður austan megin í könnunarleiðangri þarna fyrr í ágúst, en það gæti verið freistandi í litlum hópi að þreifa sig þar niður og koma niður í dalinn milli Hátinds og Jórutinds rétt eins og það væri freistandi að finna aðra leið niður af Hátindi einn daginn...


Skjaldbreiður vinstra megin og Kálfstindar hægra megin með Miðfell nær.

Í bakaleiðinni dró Örn hópinn upp á einn ónefndan klett sem varð á vegi okkar með sama fagra útsýninu um þetta fallega svæði... en hann á ekki nafn í kortum svo við finnum og var nefndur "Arnarþúfa" og "Bárusker" í bríeríi auk annarra ónefndna uppástungna ;-)

"Arnarþúfa" fullkomnaði príl kvöldsins þar sem skiptast þurfti á til að komast upp með roðasleginn himininn í vestri.


Hátindur og Jórutindur í baksýn.
Á gps-korti þjálfara og vefkorti Landmælinga er Jórutindur skrifaður mun fjær en á korti Landmælinga af suðvesturlandi 1:75.000 er þetta klárlega Jórutindur og við látum það standa þar til annað sannast. Lesa má um göngur á Hátind og Jórutind útivistarfélaganna á veraldarvefnum sem við uppgötvuðum eftir þessa göngu þar sem lítið fæst með því að gúggla Dyrafjöll en "Jórutindur" og "Hátindur" eiga margar slóðir á vefnum.
Litla fjallið sem við sáum í norðri nefnist Litla-Sandfell en "Arnarþúfa" virðist ekki eiga nafn.

Æfingunni lauk eftir 5,7 km göngu á 2:49 - 2:56 klst. upp á 435 m og 397 m háa tinda með 605 m hækkun alls á æfingunni.

Gullin ganga í listaverki náttúrunnar
El camino oro de arte de la naturaleza
(google- og orðabókarþýðing... betri þýðing óskast!)

Ljósufjöll framundan á laugardaginn og vangaveltur um Fimmvörðuháls í stað Tindfjallajökuls í september í umræðunni...
Látið endilega vita ykkar skoðun á Fimmvörðuháls-ferð sem þýðir rútukostnaður til viðbótar og langur dagur!

 

 

Reykjavíkurmaraþon !

Til hamingju með Reykjavíkurmaraþon elskurnar, þið voruð hetjur dagsins og það var engu líkt að hitta á ykkur öll sem tókuð þátt með alsæluna á svipnum… nefnilega sæluna þegar maður afrekar eitthvað sem maður jafnvel hélt einhvern tíma að maður gæti aldrei en slík tilfinning er fágæt og fæst einnig í fjallamennskunni !

Örninn hljóp heilt maraþon, fjögur fóru hálft; Ásta Snorra, Hermann, Hjölli og Rósa, en þar af voru Ásta og Hermann að fara í fyrsta sinn hálfmaraþon og um 20 Toppfarar sem ég veit um fóru 10 km.
Þar af var Stefán Alfreðs langfljótastur okkar allra í 10 km á 42:50 sem er dúndurtími fyrir þann sem ekki er markvisst að æfa hlaup.
Aðrir voru að fara 10 km jafnvel í fyrsta sinn eða í fyrsta sinn að upplifa Reykjavíkurmaraþon… viðburð sem maður lætur aldrei framhjá sér fara eftir að maður kynntist honum á annað borð, því hátíðarstemmningin, krafturinn og sigurvíman drýpur af öllu við Lækjargötuna þennan dag sem veldur því að sömu áhorfendur mæta þarna ár eftir ár þó þeir taki aldrei sjálfir þátt… en það er gjarnan fyrsta skrefið hjá hlaupurunum… að horfa á einhvern sem maður þekkir og ákveða að á næsta ári skal maður vera með í hlaupinu…

Þess skal getið að í afrekaskrá Reykjavíkurmaraþons
sem birt var í RM-blaðinu sem allir þátttakendur fengu eru tveir Toppfarar:

 Helga Björns á 13. besta tíma allra kvenna í 10 km frá upphafi Reykjavíkurmaraþons (1984 – 2009) á tímanum 39:40.
Helga
á einnig 3. sæti bestu tíma í 10 km í aldursflokknum 40-49 ára á tímanum 39:40
og 1. sæti í aldursflokknum 50-59 ára á tímanum 43:59.

Ketill
á 4. besta tíma í 10 km í aldursflokknum 70 ára og eldri á tímanum 54:31 frá upphafi Reykjavíkurmaraþons.
Birtir eru listar yfir 15 bestu tíma í hverri vegalengd og 5 bestu tímar í hverjum aldursflokki.

Fáir komast á þessa lista af öllum þeim sem taka þátt í hlaupum á Íslandi svo við erum afskaplega stolt að eiga slíkt afreksfólk meðal vor í klúbbnum.

Þá er það er umhugsunarvert að báðir aldursforsetar Toppfara, Björn á eigin vegum og Ketill með ÍR-skokk og Hádegisskokki, hafa stundað hlaup árum saman og á sú ástundun eflaust sinn þátt í afrekum þeirra á fjöllum og hreysti fram eftir öllu!

Setti inn tvö myndbönd úr maraþoninu sjálfu á fésbókina og tók myndir af öllum Toppförum sem ég hitti, en náði því miður ekki að hitta á Anton og Martein son hans, Ágúst, Ágústu, Ástu Snorra, Hermann, Snædísi…. og eflaust fleiri sem við vitum ekki til að hlupu þennan dag. Þessar myndir eru á leiðinni inn á fésbókina því það er ómetanlegt að ná myndum af hlaupurum í markinu með þetta einstaka sigurbros á vör…

 ATH! Sjá Afrekaskrá Frjálsíþróttasambands Íslands  þar sem haldið er utan um þátttöku allra í götuhlaupum auk frjálsra íþrótta en allir sem taka þátt í hlaupi eins og RM geta séð sinn árangur þar samantekinn í lista:
http://afrek.fri.is/Afr/keppendur/yfirsida.htm - smellið á byrjunarstaf nafnsins og leitið í stafrófsröð.
Þegar árin líða getur verið gaman að sjá árangurinn sem maður hefur náð í hlaupunum á einum lista...

Sjá einnig góðar reynslusögur af hlaupurum í sínum fyrstu skrefum… eða erfiðum langhlaupum… undir “sögur” hægra megin á síðunnu á www.hlaup.com og á www.hlaup.is
Mæli með að sem flestir Toppfarar sem æfa eða ætla nú að æfa reglulega skrái sig inn
www.hlaup.com
og í
lið Toppfara til að veita hvort öðru aðhald og hvatningu J

Perúfarar og 24 tinda farar ættu alvarlega að íhuga að stunda hlaup meðfram fjallgöngunum til að auka þol og þrek.
Við ætlum að stofna
Perú-og 24tinda-lið á hlaupasíðunni frá 1. sept...

Setjum stefnuna á Brúarhlaupið á Selfossi í sept., Powerade-hlaupaseríuna í vetur og Gamlárshlaupið á Gamlársdag þeir sem smituðust á laugardaginn...

Sjá vefsíðu Reykjavíkurmaraþons: http://marathon.is/reykjavikurmaraton
þar sem skoða má myndir úr hlaupinu og á hlaupasíðunni: http://hlaup.is/default.asp?cat_id=733

 

 

La montana Akrafjall
"sierra" þýðist sem "fell" hjá spænskukennara sem Ásta H. þekkir og sem "fjallgarður" í einni orðabók,
 "serra" fannst ekki í orðabók en er líklega galíeska.

148. æfing var þriðjudaginn 17. ágúst í blíðskaparveðri þar sem gengið var á hæsta tind Akrafjalls, Geirmundartind um óhefðbundna leið eða norðan með fjallinu og um gróna gilið við Pyttana upp á tind.

Mættir voru 49 manns:

Anna Elín, Anton Pétur, Arnar, Auður, Ágúst, Ágústa, Áslaug, Ásdís, Ásta H., Bára, Björgvin J., Björn, Dóra, Elsa Inga, Gerður, Gísli, Guðrún Helga, Gylfi Þór, Hafdís, Halldór, Hanna, Heiðrún, Helga Bj., Hermann, Hildur Vals., Hjölli, Hulda, Inga Lilja, Inga Þóra, Ingi, Ingunn, Jóhanna Karlotta, Jóhannes, Jón Sig., Jón Júlíus, Kári Rúnar, Kristín Gunda, Leifur, Lilja B., Lilja K., Lilja Sesselja, Reynir, Rósa, Snædís, Steini, Súsanna Á., Sæmundur, Valdís og Örn.

Þar af voru Ingunn og Súsanna Á. að ganga í fyrsta sinn með hópnum og nokkrir sjáldséðir og kærkomnir hrafnar mættu auk þess sem gamlir félagar létu sjá sig aftur eftir hlé ;-)

Þá voru skvísurnar Dimma, Día, Drífa og Þula á ferðinni ásamt kol.

Freistandi gilið í norðurhlíðum Akrafjalls var vel fært í mosagróinni brekkunni sem líklegast var í 50 - 55 % halla og þjálfaði vel vöðvastyrk, þol og öryggistilfinningu í mönnum þar sem kálfarnir og fleiri vöðvar loguðu... en þetta gekk smurt fyrir sig og allir komust upp með góðu móti.

Með gárungshætti hópsins var því fleygt fram að kvennamet væri slegið í gilinu þar sem eingöngu væri "vitað um tvær nafngreindar konur sem farið hafa um þarna fyrrum"... (Heiðrún Hannesdóttir og Lilja Kristófersdóttir í fylgd Inga) og var ljóst að gáskafull víma Dyrfjalla var hvergi runnin af austfjarðaförum enda var haustfagnaðurinn í umræðunni og komin hugmynd að "liði Siglfirðinga" á einum tindi Hafnarfjalls þann 2. október ;-)

Þegar upp úr "Ingagili" var komið var lítið eftir á tindinn en þeim mun meira að sjá allt um kring... m. a. Skarðsheiðina í allri sinni dýrð með Heiðarhorn og Skarðshyrnu skýlausar og Reyni og Ásdísi að taka síðasta spölinn á Geirmund.

Í 643 m hæð á Geirmundartindi var heldur napurt í kaldri golunni andstætt brakandi sólarsvækjunni þegar gengið var meðfram fjallinu í byrjun æfingarinnar í nálægt 20°C hita, svo nestispásan var röskleg og haldið aftur af stað niður með stórkostlegt útsýni Akrafjalls allan hringinn. Hér á mynd sést suður til Reykjavíkur með suðurfjallið nær, Háahnúk hægra megin á mynd og Smáþúfur Esjunnar vinstra megin í fjarska.

Norðurbrúnirnar niður að bílunum eru óborganleg gönguleið í sólarlagi eins og þetta kvöld og sviku ekki
með víðáttumikla sjávarsýnina og Akranesið í fjarska.

Við Guðfínnuþúfu var farið um "Guðjónsgötu"... tæpigötuna sem Guðjón Pétur bauð okkur fyrst upp á í nýársgöngunni 2009
þegar við gengum um allt Akrafjallið í blindaþoku og rigningarsudda...

Hún gekk jafn greiðlega fyrir sig og uppgangan og þar með var hraðspólað niður og skilað sér að bílunum
eftir
3:12 - 3:28 klst. göngu alls um 8 km upp í 650 m hæð með 581 m hækkun skv. gps.

Sólin settist í lok æfingarinnar beint ofan á Snæfellsjökul og minnti okkur á að daginn er aldeilis farið að stytta og veturinn skammt undan... en þá hefst einmitt stærsta ævintýrið sem gefst á fjöllum..
 

 

Álögin á Vífilsfelli

Alls mættu 36 manns á æfingu þriðjudaginn 10. ágúst og gengu óhefðbundna leið á Vífilsfell vestan megin, en þá voru eingöngu tveir og hálfur sólarhringur síðan 25 félagar höfðu gengið á hæsta fjall Íslands utan jökla og víman var ekki runnin af þeim fjölmörgu sem mættu úr þeirri ferð glæstra Dyrfjalla og hárra Snæfjalla...

Gengið var upp Vífilsfellshlíð vestan megin og um skriðurnar að klettaborginni við tindinn, en þessi leið er lengri og erfiðari en mun fjölbreyttari en sú hefðbundna norðaustan megin, þar sem farið er um klettavirkið allt sem fjallið býr yfir suðvestan megin.

Veðrið var hið blíðasta í bænum og við fjallsrætur svo þjálfarar fögnuðu því að við myndum loksins fá útsýni af tindinum þar sem allar þrjár göngur hópsins til þessa hafa verið í rigningu og þoku... og það aldeilis blindaþoku á stundum... en allt kom fyrir ekki, nokkrum mínútum áður en við gengum á hæsta tind dró þoku fyrir og kunnuglegt klettavirki Vífilsfells var enn einu sinni umlukið hvítu slæðunni sem byrgir alla sýn og gaf nestispásunni napurt yfirbragð í svalri þokunni.

Þessi þróun mála olli því einnig að Rikki Toppfari sem nú stundar æfingar í svifflugi frá Sandskeiði við fjallsrætur Vífilsfells náði ekki góðu útsýnisflugi og myndatöku af hópnum á tindinum sem var ætlunin (svona til að bæta upp að ekki náðist flugmynd á Dyrfjöllum síðustu helgi eins og þá var ætlunin) en í staðinn flugu hann og félagar hans bara yfir okkur á upp- og niðurleiðinni og það stundum svo nálægt að manni fannst vélin í seilingarfjarlægð.

Jóhannes og Lilja B. mættu okkur við tindinn þar sem þau höfðu misst af byrjun æfingarinnar og ákveðið að fara hefðbundna leið upp og freista þess að hitta á okkur... og það er ekki annað hægt en merkja við þau "í kladdann" þar sem þetta hefur löngum verið aðdáunarverður siður þeirra hjóna... að hætta ekki við fjallgöngu ef þau missa af æfingu heldur koma á eftir hópnum, fara styttra til að ná okkur eða fara daginn eftir og er ástundun sem þessi til fyrimyndar ;-)

Mættir voru:

Alexander, Alma, Anna Elín, Anna Sigríður, Arnar, Auður, Ásdís, Áslaug, Bára, Eiríkur, Gerður, Gísli, Guðrún Helga, Gylfi Þór, Hafdís, Helga Bj., Hermann, Hildur Vals., Hulda, Irma, Hanna, Jóhannes , Kristín Gunda, Leifur, Lilja B., Lilja K., Lilja Sesselja, Reynir, Rósa, Sigga Rósa, Sirrý, Snædís, Stefán A., Svavar, Sæmundur og Örn.

Þar af var Svavar að mæta á sína fyrstu æfingu og Día var og með í för en Jóhannes og Lilja náðust ekki á mynd.

Ofar á mynd eru meðlimir Sporthússins að ganga á tindinn en þau þurftu að bíða meðan okkar strolla kom sér niður klettana og skildu ekkert í þessum ótrúlega fjölda göngumanna ;-)

Að öllum líkindum er Vífilsfellið fjórða algengasta fjallgangan kringum höfuðborgina á eftir Esjunni, Helgafelli Hafnarfjarðar og Úlfarsfelli svona ef maður giskar á þetta óvísindalega út frá minni af öðru fólki á ferð á fjöllum á sama tíma og maður sjálfur gegnum tíðina, en Keilir, Móskarðahnúkar og Hengillinn koma þarna líka til greina ásamt eflaust fleiri fjöllum sem ég man ekki eftir í augnablikinu... kannski Akrafjall sé þarna ofarlega á lista líka...?

Í bakaleiðinni var farið sömu leið um klettana en ekki um gilið heldur niður með hryggnum á góðu færi um lausar hraunskriðurnar sem gaf mjúka og greiðfæra niðurgöngu og blasti höfuðborgin við í vestri í kvöldsólinni sem þó vildi ekkert með okkur hafa sem þvældust uppi á fjöllum... fjallgöngumönnum sem kalla bara yfir sig og þoku og kulda í einskærri sjálfspyntingarhvöt þegar hægt hefði verið að chilla í bænum og grilla eða hvað?... nei, nei, náttúrulega ástríðufullir fjallgöngumenn sem ganga á fjöll allt árið um kring og láta ekkert afvegaleiða sig sem gerir þá færa í flestan sjó þegar á reynir...

Þegar niður á láglendið var komið voru rúmir 2 km að bílunum og þjálfarar hvöttu menn til að gefa í síðasta kaflann til að ná sér í góða þolæfingu í lokin enda er haustið "þjálfunarhluti ársins" hjá klúbbnum og besti tíminn til að ná hröðum göngum við bestu gönguaðstæður áður en myrkrið og hálkan tekur við með vetrinum...


Sjá vélina eins og fugl fyrir ofan tindinn.

Á þessum kafla náðist loksins mynd af Rikka á flugi ofan við bæði okkur og Vífilsfellið með hana Siggu Rósu sína í forgrunni en þau áttu veg og vanda að tónlistinni sem lék stórt hlutverk í ferðinni austur síðustu helgi og gefur minningunni þennan ljúfa tón sem hljómar í huganum þegar maður rifjar upp ferðina...

Bjartar nætur, langir sumardagar
Það er lífið, það er okkar saga
Finnum gleði við óma fjallalaga
Áfram Toppfarar, Toppfarar

...

... og fleiri vers... sem má endilega fjölga með texta um Dyrfjöll og Snæfell t. d....
Hvernig væri að eiga eitt vers um hverja tindferð í þessu fallega lagi?

Göngunni lauk eftir 7,7 km á 3:14 - 3:21 klst. göngu upp í 660 m mælda hæð (655 m) með 463 m hækkun miðað við 197 m upphafshæð og var það meiri hækkun en þjálfarar höfðu lagt upp með af tómum misreikningi... eða ómeðvituðum ásetningi um að fá sem flesta til að mæta á æfingu ;-)

Hörkuæfing

...ekki síst fyrir þá sem gengu um helgina þar sem líkaminn kemst í dúndurgönguform þegar gengið er svona þétt á fjöll en menn voru minntir á það í byrjun æfingar að regluleg ástundun er heillavænlegust til að vera í góðu formi og erfitt að komast í þægilegt fjallgönguform ef menn eru sífellt að detta út í lengri tíma, því þá er þetta eilífur barningur og engin uppskera... uppskera sem við upplifðum svo sterkt um helgina með því að þora... gefa ekkert eftir... og ganga af stað...

( Nnnooohhh... það er ekkert annað... þjálfarinn er kominn í gírinn... ;-) )
 


 

Upphitun á Þyrli

Alls mættu 30 manns á fyrstu æfingu eftir sumarhlé þjálfara þriðjudaginn 3. ágúst.

Veðrið var milt og hlýtt eða NV1 og 10°C en dumbungur yfir og þokuslæðingur læddist um fjöll og firði...


Jóhannes, Þórhallur, Björn, ?, Lilja B., Svala, Rósa og Sirrý.

Gengið var um fyrsta hluta Síldarmannagatna og beygt við vörðuna uppi á heiði inn á vesturbrún Þyrils þar sem ágætis útsýni gafst niður á hrikalegar norðurbrúnir hans að Hvalfjarðarbotni sem forvitnilegt væri að þefa uppi niðurleið einn daginn...

Uppi á Þyrli lyftist þokan af þessu lága en svipmikla fjalli sem var umlukið skýjum
og við fengum sæmilegt útsýni til vesturs af hæsta tindi í nestispásunni.

Mættir voru:

Efri frá vinstri: Alma, Steini, Björn, Leifur, Hjölli, Gísli, Rósa, Björgvin, Hafdís, Anna Sigríður, Torfi, Arnar, Skúli, Steinunn, Lilja B., Peta, Jóhannes, Ingi, Alexander, Örn og Þórhallur.
Neðri frá vinstri: Hulda, Heiðrún, Sirrý, Lilja K., Gerður, Svala, Súsanna og Ágústa og Bára tók mynd..
Skuggi var og með í för.

Þar af voru Arnar, Hulda og Þórhallur að mæta í sína fyrstu göngu með hópnum en
Þórhallur á m. a. að baki alla 151 tindana þeirra Péturs Þorleifs og Ara Trausta með vikulegri göngu á nýtt fjall í þrjú ár, Hulda er vön göngukona og ætlar með hópnum á Snæfell og Dyrfjöll um helgina og Arnar er sonur Báru, þjálfara og maðurinn sem gert hefur þjálfurum kleift að mæta alla þriðjudaga allt árið um kring með því að passa litla soninn á heimilinu sem nú er orðinn 5 ára (var 2ja ára árið 2007) en Arnar hefur frá blautu barnsbeini verið dreginn með á fjöll af móður sinni og Katli, afa sínum, m. a. á Heklu í fyrra í snjóbyl á ísiklæddan tindinn sem kom honum endanlega á fjallabragðið... já, það skilar sér þegar menn taka afkvæmin með í göngur eins og Toppfarar gera gjarnan og þjálfarar hvetja menn eindregið til í boðun fjalla-óbyggða-fagnaðarerindisins...

Hugur manna var annars á austurlandi þetta kvöldið en ekki á Þyrli og æfingin bar þess merki en þangað stefnir nú hópurinn í 4ra daga ferð á Snæfell og Dyrfjöll með Austanmönnunum þeim Skúla og Óskari - http://wildboys.123.is þar sem gott veður er í kortunum og endaði þessi æfing eftir 7,9 km á 2:46 klst. upp í 394 m hæð með 364 m hækkun miðað við
29 m
upphafshæð.

Afslöppuð ganga í tómu kæruleysi til að koma mönnum í gírinn eftir hlé en framundan eru tveir mánuðir af síðari hluta sumartímabilsins þar sem sól tekur nú ört að halla með styttri þriðjudagsgöngum eftir því sem rökkrið tekur við og því tilvalið fyrir nýrri meðlimi klúbbsins að koma sér í gott form fyrir veturinn á þessu tímabili ;-)

 

Laugavegurinn og 24 tindar 2010.

Ásta Henriks, Eiríkur, Hjölli og Rósa.

Sjá nánar síðar.
 

 

Vantar klúbbmeðlimagöngur í sumarfríi þjálfara í júlí !

 

Sættir náðust við skessuna á Horni...

Skessuhorn loksins sigrað í þoku og rigningu...
...og blankalogni og hlýjindum...
...en fyrst og fremst áræðni og jákvæðni...
...í fyrstu miðnæturgöngu Toppfara...

Alls tóku 31 manns þátt í fyrstu miðnæturgöngu hópsins á Skessuhorn á Skarðsheiði þriðjudaginn 5. júlí. Lagt var af stað í skýjuðu veðri, 17°C hita og blankalogni en fljótlega var gengið inn i þokuna og klöngrast upp á tind og niður aftur í blindaþoku og votri rigningu á köflum.

Þar sem lognið hélst allan tímann, það var hlýtt og göngufæri gott var ekki hægt að snúa við þó ætlunin hafi nú verið að ganga þetta ekki nema við bestu skilyrði og fá útsýni og helst góða sýn á gönguleiðina... en... stemmningin var frábær, hópurinn sterkur og löngunin til að klára þennan tind öllu yfirsterkara svo við linntum ekki látunum fyrr en tindurinn var allur kominn í safnið... og ókum heim köld og rennandi blaut... en alsæl á sálinni við heimkomu rúmlega hálf þrjú um nóttina... sælu sem hélt manni vakandi daginn eftir í vinnunni eftir ca 3 klst. svefn ;-)

Veðurspá kvöldsins var lygn, hlý og skýjuð en vindar í kortunum á þriðjudegi og miðvikudegi svo mánudagurinn var málið... þetta lofaði góðu yfir daginn þegar litið var til fjalla og þegar við lögðum af stað... hefði getað haldist og jafnvel skánað yfir í háskýjað veður um miðnætti og vonin sú var enn til staðar þegar við horfðum á Skessuhornstindinn nánast skýlausan úr Borgarfirði á akstursleiðinni... en því miður þykknaði bara meira og meira upp er leið á kvöldið með bleytu og þoku til gönguloka... þessum hópi á greinilega ekki að takast að upplifa Skessuhornið í sínu fínasta pússi fyrr en í þriðju göngunni...

Gönguleiðin til að byrja með var blómleg og sumarleg um mýri, gras og mosa... en yfirvofandi voru stór og þung ský sem vissu ekkert hvert þau áttu að fara í blankalogninu og láku á endanum niður á okkur síðar um kvöldið...

Björn og Hafdís Ragna með Skorradalsvatn í baksýn, en Hafdís sneri við eftir fyrsta kaflann og kemur örugglega með þegar við leggjum aftur á þetta fjall á laugardegi einn daginn með nægan tíma í góðu veðri, tæru skyggni og sól á himni ;-)

Við kófsvitnðuðum í hitanum til að byrja með... svona til að bleyta örugglega allt að innan áður en rigningin tók við uppi og bleytti allt að utan...

Lilja K., Súsanna, Anna Elín, Ágústa, Hermann, Svala, Eiríkur, Örn, Fríða, Ágúst, Anton Pétur, Hrafnkell, María E., Steini, Elsa Inga, Auður og Rikki.

Þarna er komin skýringin á því hvernig við fjölguðum okkur úr 27 manns í 31... tvær skessur af fjórum sem bættust í hópinn á göngunni náðust hér á mynd eftir miklar vangaveltur um frjósemi hópsins ;-)

Gönguleiðin við fjallsrætur Skessuhorns er hæðótt og fjölbreytt og grýttari eftir því sem nær dregur fjallinu
en grónari neðar (vestar).

Þjálfarar völdu viljandi að fara lengri krók neðar við fjallið til að sneiða framhjá grýtinu og hliðarhallanum í þeim tilgangi að komast létt og hratt áfram frekar en að vera að klöngrast ofar og taka áhættu á að menn misstigu sig eða þreyttust að óþörfu á krefjandi kvöldgöngu. Þetta þýddi 2 km lengri göngu en hægt er að komast upp með á Skessuhorn þessa leiðina og ekki spurning að fara næst ofar til að skoða landslagið þar á laugardegi með nægan tíma og svigrúm.

Eina útsýnið sem við fengum af fjallshlíðum Skarðsheiðarinnar var smá innsýn í suðvesturhvilftina neðan við Kambshorn (svokallað af okkur og fleirum) þar sem Skessuhorn liggur að meginlandi heiðarinnar (Skarðskambur er svo hornið vestar í átt að Heiðarhorni). Þar lágu skaflar efst sem eru sífrerir og ekki stórir nú miðað við vanalega þar sem veturinn var eindæma snjóléttur og okkar gönguleið með öllu snjólaus.

Brátt læstist þokan um okkur líka eftir að hafa hulið fyrir okkur allt útsýni og við áttum engrar undankomu auðið.

Við hækkuðum okkar rólega eftir því sem innar dró dalnum að uppgönguleiðinni og grýtið tók strax við af grasi og mosa...grjótið sem einu sinni fékk að vera hluti af Skessuhorni en fallið niður af klettunum í tímans rás og er erfiðara yfirferðar að sumri til en að vetri þar sem snjórinn mildar þá leiðina með sköflum.

Í 600 m hæð fórum við að hækka okkur beint upp hlíðina og var leiðin greiðfær til að byrja með.

Kettahjallarnir ofar flæktu svo uppgönguna eftir því sem brattinn jókst ofar
en þetta sóttist vel með jákvæðni, áræðni og hjálpsemi í sama blíðviðrinu í þokunni.

María E. hér sú eina sem snýr að myndatökumanni, en hún ásamt Gunnari manni sínum eru ein af þeim sem
fylltu síðustu sætin um daginn í
Perúferðinni á næsta ári.

Í tæplega 850 m hæð vorum við komin á svipaðar slóðir og slysið örlagaríka varð þann 28. mars 2009 og rifuðum við upp þennan dag  nokkrum sinnum á leiðinni en það var synd hve fáir úr þeirri ferð voru með í för, eingöngu við Örn og Sigga Rósa, en veðrið lék þar sitt hlutverk.. við förum einn daginn þarna upp í skínandi veðri og útsýni og fáum þá betri yfirsýn yfir þessar slóðir.

Þarna fór að rigna og flestir fóru í allavega regnjakkann... en svo stytti strax upp aftur eins og við manninn mælt að myndi gerast þegar allir væru komnir í !!! ...en rigningin var komin til að vera af og til þar með þar til yfir lauk göngunni.

Við horfðum á klettarimann ofar og þar sem við vissum hve brattur hann er og grófur yfirferðar ákváðum við að klöngrast ekki um hann áleiðis á tindinn við þessar aðstæður, heldur þræða okkur neðan við hann og freista þess að finna góða uppgönguleið á tindinn sjálfan norðar.

 

Skyggni var ekkert og engin leið að fá yfirsýn um svæðið en þetta reyndist rétt ákvörðun þar sem við náðum að halda vel áfram inn eftir hryggnum með smá hækkun smám saman á leiðinni þar til við vorum komin fram á brúnirnar í norðri.

Þar var fínasta uppgönguleið í mosagrónum klettahjöllum sem ekki voru svo brattir og skyndilega vorum við komin á sléttan tindinn með vörðunni við brúnina... þennan sakleysislega tind sem á það víst til að valda vonbrigðum í samhengi við snarbrattann á uppgönguleiðinni og hengiflugið sem einkennir hann úr öllum áttum í vestri, norðri og austri...

Þetta var virkilega sætur sigur... okkur tókst þetta klakklaust og slysalaust og tindagleðin ríkti um stund þrátt fyrir rigningu og þoku í engu útsýni nema niður í tómið með brúnunum...

Skessuvinir...

Efri: Harpa, Hermann, Hrafnkell., Lilja K., Nonni (Jón Júlíus), Björgvin J., Sigga Rósa, Örn, Hanna, Eiríkur, Auður, Arnbjörg, Kristín Gunda, Sif, María E., Leifur, Rikki og Ágúst.

Neðri: Fríða, Ágústa, Steini, Anna Elín, Dóra, Björn, Súsanna, Svala, Gunnar, Elsa Inga og Anton Pétur og Bára tók mynd.

Drífa og Tímon máttu sko líka vera ánægð með sig eftir þennan sigur.

Þar af voru Arnbjörg og Steini að fara í sína fyrstu göngu með hópnum og voru bæði í fínu formi fyrir hana ;-)

Eftir stutt stopp og nesti á tindinum beið okkar niðurgangan í blindaþoku og rennbleytu... beygur var í okkur eftir krefjandi og flókna uppgönguleið og þjálfari las mönnum pistilinn um að halda hópinn, hlýða fararstjóra, fara varlega, hjálpast að, sýna yfirvegun og vera jákvæð...  og ekki gleyma því að njóta... ;-) ...gleymdi ég nokkuð að segja það ?

Og menn hlýddu undantekningarlaust... niðurgangan gekk eins og í sögu og við vorum allt í einu komin aftur niður í 600 m hæð þar sem við gátum þeyst niður á graslendið... kaflinn sem mann grunaði að yrði erfiðastur þetta kvöld reyndist auðveldastur...

Kaflinn sem mest á reyndi var hins vegar síðustu kílómetrarnir í bílana um miðja nótt.. svo ótrúleg langt í bleytu og þoku... og þarna reyndi mest á formið og endingu við krefjandi kvöldgöngu sem lagt hafði verið skýlaust upp með að yrði þetta kvöld... flestir orðnir rennandi blautir en enginn nennti að stoppa og klæða sig sem ekki var þegar kominn í regngallann... og sumir voru enn í stuttbuxunum til endaloka sem sagði mest um hitastigið þetta kvöld... 17°C í byrjun göngunnar og 10°C þegar við keyrðum í bæinn að ganga tvö um nóttina...

En brosið hvarf aldrei...

...ekki einu sinni þegar þjálfari var orðinn svefndrukkinn og tók lélegar myndir... ha?, já, jú, eða út af lélegum myndaskilyrðum í miðri næturþoku...

Þetta var of lygilegt til að festast almennilega á mynd...

Ekki heldur hvarf brosið hjá flestum ;-) þegar hóparnir urðu viðskila á mýrarlendunum síðustu "viljugu tvo kílómetrana" að bílunum, sem endaði með því að þeir síðustu urðu fyrstir með tilheyrandi bið fremstu manna sem sýndu sama æðruleysið og þolinmæðina og alltaf í göngunum gagnvart þeim sem dragast aftur úr ;-) ... og var ógleymanlegt að skila sér loksins inn að bílunum með þakklætið á andlitum þeirra sem áttu innistæðu fyrir þessari göngu og gátu þrátt fyrir þreytu og bleytu glaðst innilega yfir þessum sæta sigri sem fáir hafa náð við þessi skilyrði... að sigra Skessuhorn klakklaust... í miðnæturgöngu... í stórum hópi... í rigningu... og blindaþoku... með engu skyggni... og fararstjórum sem aldrei höfðu áður stigið á sjálfan tindinn...

Alls 14,2 km á 7:13 klst. upp í 970 m hæð með 885 m hækkun.

Sjá samanburð á gönguslóðum:

Gula: Okkar ganga þetta kvöld 5. júlí 2010 - farið neðan við Katlana í minna grýti og minni hliðarhalla en 2 km lengri leið en þarf í raun.
Bláa: Ganga þjálfara 14. mars 2009. upp í 780 m hæð þar sem við snerum við í miklum bratta og hálku þegar Örn rann niður. Farið styttri leiðina með hamrana beint ofan við mann gegnum katlana í fjölbreyttu landslagi.
Rauða: Gangan með Jóni Gauta hjá ÍFLM 28. mars 2009 þegar slysið varð - upp í 924 m hæð alla leið upp á hrygginn en slysið varð í 820 m hæð á niðurleið. Kosturinn við þessa leið frá jeppaveginum er minni hækkun á leiðinni en ókostur að þurfa að stikla yfir eina á báðar leiðir.
Svarta: Track frá wikiloc sem þjálfarar voru með til öryggis í gps-tækinu til viðmiðunar þar sem þeir höfðu aldrei farið á sjálfan tindinn og vantaði slóð alla leið þangað. Þessi leið er 12 km löng eða 2 km styttri en okkar þetta kvöld.

Takið eftir hve við förum neðarlega þetta kvöld miðað við aðrar slóðir þar sem þjálfarar voru að sniðganga grýtt landslag við fjallsrætur í hliðarhjalla sem við reiknuðum út að væri óhagstætt í þetta sinn þar sem tíminn var ekki með okkur í kvöldgöngu og  mikilvægt að menn erfiðuðu ekki að óþörfu hvora leið og slösuðust í "þreyttri og óþreyjufullri nætur-bakaleiðinni". Ekki spurning að fara samt næst "bláu leiðina" og sjá muninn og hafa þá nógan tíma, svigrúm og þolinmæði fyrir grýtta leið.

Sjá einnig á rauðu slóðinni hve stutt var eftir á tindinn slysadaginn í fyrra, bara gangan inn að tindinum sjálfum á hryggnum.

Sjá að bláa slóðin nær frá hliðinu en svarta og gula frá eyðibýlinu Horni sem munar nokkur hundruð metrum og sparaði tíma og fyrirhöfn þar sem um kvöldgöngu var að ræða.

Hér sést betur hversu langt við Örn fórum ein 14. mars 2009 upp í 780 m og svo hópurinn þann 28. mars 2009 í 924 m í samanburði við alla leið þetta kvöld í 970 m og hefðbundna leið með svarta trackinu af www.wikiloc.com.

Sjá hvernig við þræðum okkur neðan við svörtu gönguleiðina sem líklega er hefðbundin upp á sléttuna á tindinn. Það verður gaman að sjá þá leið næst í góðu skyggni þar sem við getum séð hvort er betra og um leið hvort gönguleiðin okkar þetta kvöld sé erfið lofthræðslulega séð því við vorum sannarlega að ganga í brattri hlíð þarna fram á brúnirnar í norðri.

Við verðum að fara þarna aftur ...

Það er ástæða til að óska mönnum til hamingju með þetta afrek.

Mjög sérstök og eftirminnilega ganga sem fer í afreksflokkinn í klúbbnum ásamt gosgöngunni á Fimmvörðuhálsi 1. apríl síðastliðinn enda var þetta lengsta vegalengd sem við höfum nokkurn tíma gengið á þriðjudagskvöldi og það upp í tæplega þúsund metra hæð og slær út fræga kvöldgöngu á Syðstu Súlu þann 12. ágúst 2008 með afreksfólki þess tíma en sú ganga var 14,1 km á 4:40 klst. upp í 1.100 m hæð í frábærum veðurskilyrðum og mögnuðu útsýni.

Hér með verður þetta árlegt, að fara krefjandi miðnæturgöngu í júlí með sterkasta hluta klúbbsins sem nýtur þess að fara dagsgöngu að kveldi til án þess að erfiða og bara njóta fyrsta skrefs til hins síðasta ;-)

Þjálfarar þakka fyrir sig að sinni, fara í 3ja vikna frí og hlakka til að sjá hópinn aftur á laufléttri göngu á Þyrli þriðjudaginn
3.
ágúst þegar við berum saman lokatölur fyrir Snæfell og Dyrfjöll á Austurlandi í 4ra daga ferð 5. - 8. ágúst sem vonandi verður eitthvað sögulega í líkingu við Vestfjarðaferðina núna í júní... að ekki sé talað um sumargöngurnar sem hópurinn á að baki
árin 2009 og 2008 ;-)
 

 

 

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
www.toppfarar.is


Gallerí Heilsa ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / 588-5277 - Netfang: bara(hjá)galleriheilsa.is
Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir - sími +354-867-4000 - netfang: bara(hjá)toppfarar.is