Leiðin upp á Þríhyrning er slóðuð og stikuð af ferðafélagi Árnesinga...
hann fara margir allt árið um kring nánast... sumir skokkandi... og greinilega líka hjólandi...
hér er kominn mjög greinanlegur slóði alla leið upp á suðurtindinn og þá upp á fyrsta tindinn sem er ekki hæstur
en greinilega algengastur... færri fara líklega á alla tindana...

Sumarið ekki alveg komið í fjallið... en það er stutt í það...

Þessi skafl var glerharður... sem segir allt um næturfrostið þessa daga og lágan lofthitann...

Það var sérlega gaman að hitta fjölskylduna sem gekk upp með okkur...
en uppi var einnig stakur maður á ferð... svo það er nokkuð ljóst að útivist er meira stunduð nú á C-19 tímum...
því þjálfara hafa mjög oft farið á Þríhyrning og aldrei hitt á aðra á sama tíma á fjallinu fyrr en nú...

Eyjafjallajökullinn svo fagur...
við hugsuðum til Sigrúnar Eðvalds og Þorleifs sem ætluðu að ganga á hann þessa helgi með Veseninu...
en þau þurftu víst að snúa við vegna veðurs á sunnudeginum sem var mikil synd...

Komin upp á brúnirnar á Þríhyrningi en aðkoman hér er kyngimögnuð... í hvert sinn sem maður kemur hér...

Hér birtist fjallið manni í allri sinni dýrð...
með suðurtindinn sem er vinsælastur hér hægra megin en hæsta tindinn lengst til vinstri norðan megin...

Hér áðum við og nutum útsýnisins til allra átta...

Hvílíkur nestisstaður...

Framundan voru allir tindar Þríhyrnings... hver með sínu lagi... þetta var bara veisla...

Þetta var svæði Ágústar... heimasvæðið hans og vinnusvæðið...
hér hefur hann farið margsinnis um allt gangandi, keyrandi, ríðandi á hestum...
með erlenda ferðamenn og vini og vandamenn...
og gjörþekkir hverja þúfu, læk, slóða, heiði, hella, áningarstaði, sögustaði...

Hópmynd dagsins var falleg... með 2ja metra regluna enn í gildi... við erum að verða góð í þessu...
en öftustu menn sjást varla á þessum 2ja metra Covid-tímum... vonandi fer þessu að ljúka að einhverju leyti allavega...

Suðurtindurinn... mögnuð leiðin eftir brúnum fjallsins... hér rétt að byrja...

Uppi blasti hálendið við... jöklar og eldfjöll...

Brúnirnar hér sem við röktum okkur eftir...

Allir sprækir og í góðu formi þennan dag...

Glæsileg leið... og brakandi sumar hér uppi... það var mun betra veður en áhorfðist keyrandi um morguninn...

Litið til baka frá fremstu mönnum...

Þessi framundan taldist sem tindur tvö...

Mjög fallegur og enginn þeirra eins... Hekla hér vinstra megin... Tindfjallajökull hægra megin... hvílíkur staður...

Litið til baka... smá móða á myndavélinni...

Hekla fylgdist grannt með okkur allan daginn...

Komin upp á tind tvö...

Tindur eitt að baki hér...

Sýnin frá öftustu mönnum... því miður minnkaði myndavélin hjá kvenþjálfaranum myndirnar sínar skyndilega...

Hekla var svo skær og hvít þennan dag í sólinni að það var með ólíkindum...

Vatnsdalsfjall með vatnið sitt á tindinum...

... og Fiskánna niðri... fallegt...

Eyjafjallajökull svo glitrandi fagur í fjarska...

Arna dóttir Völlu og Jóns, Valla, Katrín Kj., Guðmundur Jón og Ágúst... eðalfólk allt saman...
við erum sérlega lánsöm með klúbbmeðlimi...

Hæsti tindur Þríhyrnings hér trónandi síðastur og nyrstur í fjallinu...

Allt að gerast á þessari mynd... Lilja Sesselja og Jóhanna Fríða að taka myndir...
og fremstu menn að koma sér á fallega klettinn þar sem Ágúst tók svo fallega hópmynd...

Litið til baka frá fremstu mönnum á hópinn að koma sér niður af tindi tvö...

Flosadalur hér niðri... Katrínargil mótast þarna neðar undan rennandi sprænunum úr fjallinu sem hafa með tímanum skorið það svo ægifagurt og risavaxið... en við enduðum gönguna á að skoða það... eftir göngu á þennan austasta tind hér vinstra megin sem er ekki hluti af tindaröðinni á vesturbrúnum Þríhyrnings...

Allir að njóta... hvers augnabliks... hvers útsýnisstaðar... hvers skrefs...

Tindfjallajökull og Eyjafjallajökull hvítir efstir á mynd...

Hinir tveir tindarnir í Þríhyrningi að mati þjálfara...
þessi strítulaga þarna á miðri leið (sá eini sem við gengum ekki á) og svo sá hæsti úti í enda...

Hér stilltum við okkur upp fyrir Ágúst sem tók mjög fallega hópmynd...

Svo dóluðum við okkur af stað eftir brúnunum...

Þessi fékk heldur ekki að teljast sem tindur... þetta voru fallegir klettar á miðri leið...

Stundum fórum við meginlandsmegin við klettana...

Í þessu skarði blasti þessi karl við... Guðmundur Jón og Katrín hér á mynd með honum :-)

Hekla var svo í dyrunum...

Nóg af landslagi uppi á þessu fjalli...

Hinir tveir tindarnir... þeir sjást úr kílómetrafjarlægð og móta sérstaka ásýnd fjallsins...

Hópurinn kominn undir tind þrjú... sem við gengum ekki á...

Litið til baka...

Tindur þrjú er hvass og brattur... lausgrýttur og þverhníptur...

Já... það var í lagi að sleppa honum...

Við fórum framhjá honum og áleiðis á þann hæsta...

Hér í enn einu skarðinu milli kletta sem móta útlit Þríhyrnings...

En hér klöngruðust menn upp þó lausgrýtt og bratt væri því framundan var fallegur hryggur alla leið á hæsta tind...
en um helmingur hópsins hélt áfram neðan við hann því miður...

Einhverjir hikuðu... og sneru við upp á hrygginn...

Litið til baka á tind þrjú með Ágústi ljósmyndara...

Leiðin meðfram hryggnum er í hliðarhalla og lausgrýti... það var alveg eins gott að koma sér bara upp á hrygginn...

Þetta var eini erfiði kaflinn á honum... hér upp...

Sumir fóru enn neðar... Jóhanna Diðriks hér en hún og Jóhanna Fríða sneru við með kvenþjálfaranum...

... og létu sig hafa það að klöngrast upp hrygginn og sáu ekki eftir því...

Geggjað gaman og ekkert mál !

Enda ákváðu þjálfarar að í bakaleiðinni skyldum við öll sem hópur fara hér um þennan hrygg
og lóðsa bara hvort annað niður þetta smá klöngur þarna í endann...

Hæsti tindur framundan...

Litið til baka eftir brúninni og á hina tindana...

Frábær leið...  fremstu menn komnir upp...

Greiðfært í mosa og grjóti alla leið upp, hvergi tæpistigur...

Eyjafjallajökull kominn með skýjahnoðra á tindinn... en hann var fljótur að hrista þá af sér aftur...

Sjá göngumenn vinstra megin uppi til að glöggva sig á leiðinni hér... og Tindfjallajökullinn enn auður...

Uppi var einmuna blíða... blankalogn og hiti... þetta var yndislegt... enda áðum við lengi hér...

Ofurhjónin Katrín Kjartans og Guðmundur Jón... duglegust af öllum að mæta árum saman í göngur með okkur...
bæði ólofthrædd og örugg í bratta... aðdáunarverðir göngumenn sem fáir munu feta í sporin á líklegast...
þjálfari hefur oft notið traustrar aðstoðar Guðmundar með öftustu menn
og Katrín hefur prjónað vettlinga á marga Toppfara í gegnum árin sem menn skarta af miklu stolti og þakklæti...
við erum ljónheppin að hafa þau innan okkar raða...

Ágúst með svæðið sitt í fanginu...

... héðan sagði hann okkur ýmsar sögur af tindinum...
og bauð þeim sem vildu í aukatúr eftir gönguna að manngerðum helli...

Hvílíkur nestisstaður... þeir gerast ekki glæsilegri... með nokkra glitrandi fagra jökla og virk eldfjöll í kring...
þessi staður er á heimsmælikvarða...

Yndislegt að borða og njóta... spjalla og horfa... íhuga og anda...

Lopapeysurnar eru það besta... og hafa oft bjargað okkur á fjöllum...

Riddarapeysurnar eru um allt... í öllum litum og útgáfum...

Hér eru fjórar þeirra... Guðmundur Jón, Katrín Kj., Lilja Sesselja og Gylfi...

Hafrún og Steinar að njóta á tindi Þríhyrnings... þau hafa verið mjög dugleg að mæta frá því þau bættust í klúbbinn og eiga nú þegar margar sögulegar ferðir að baki með hópnum... komin í topp-fjallgönguform... sem endar með Laugaveginum á einum degi ef að líkum lætur en líklegast er hnéð að taka þá leið af Steinari samt þó formið leyfir þá göngu án efa...

Valla var í nýjustu riddarapeysunni...
þar sem hún þolir ekki ullina þá prjónaði hún hana úr merinu-ullar-blöndu og hún kemur mjög vel út...

Það var ekkert annað í boði en að taka "riddarapeysurnar og vinir hennar" - hópmynd :-)

Guðmundur Jón, Katrín Kj., Gylfi, Lilja Sesselja, Örn, Bára, Hafrún, Ágústa, Jóhanna Fríða, Jóhanna Diðriks., Sigga Sig.,
Bjarni, Ágúst, Matti gestur og Valla.

Bakaleiðin var eftir brúnunum að hluta og svo yfir dalinn á austurtindinn... en þjálfarar sögðu hópnum að nú færum við eftir hryggnum sem helmingur hópsins sleppti á innleið... og menn voru alveg til í það...

Bratt en öruggt niður af tindinum...

Hvílíkar hlíðar... líklegast er hægt að fara hér upp á fleiri en einum stað
miðað við það sem kvenþjálfarinn sá í leit að spennandi nýrri leið á þetta fjall...
ef menn eru fáir og þurfa ekki að spá í grjóthrunshættu á þá sem neðar eru...

Mjög skemmtilegur endir á þessum kafla að fara hér til baka...

Ekkert mál...

Bara fallegt... og vetrarferðin rifjaðist upp frá árinu 2011...

Vetrarferðin þann 3. desember árið 2011...

Kyngimagnað...

Sami staður árið 2011 þann 3. desember með sólina svo lágt á lofti...

Utar þrengdist hryggurinn...

... en áfram örugg leið...

Komin að niðurgöngustaðnum...

Hér hjálpuðust menn að og réttu fram hjálparhönd hægri vinstri...

Gaman að sjá þennan stað í sumarfæri og ekki grár af ösku eins og árið 2010...

Sjá sama stað árið 2011 í desember...

Lausgrýti ofan á berginu... þá er bara að fara á afturendann og nota hendurnar... ekkert mál...

Takk fyrir hjálpina Guðmundur Jón, Gylfi, Steinar, Vilhjálmur og allir hinir :-)

Hér var hópurinn þéttur og haldið áleiðis á síðasta tind dagsins út af hefðbundinni leið...

... sem færri fara en um þessar brúnir...

... en uppgangan á hann er létt og notaleg í mosa og grjóti...

... og uppi gefst önnur sýn á hæsta tind Þríhyrnings...

Tignarlegt... og því við hæfi að Guðmundur Jón höfðingi sé með á myndinni...

Austurtindurinn... veðrið svo fallegt...

Hæsti tindur Þríhyrnings nýtur sín vel ofan af austurtindinum... Hekla í baksýn...

Hann er víðfeðmur og langur... enda ás sem myndar Flosadal...

Við vorum sannarlega að njóta uppi á þessum stórkostlega útsýnisfjalli...

Litið til baka...

Ofan af austurtindinum fórum við með hrygg hans til suðurs...

... og þá blasti suðurlandið allt við okkur... Seljalandsfoss... Fragafell og Vestmannaeyjar... og loks Katrínargil hægra megin...

Katrínargil... stórfengleg náttúrusmíð sem minnti á Tröllakróka í Lónsöræfum...

Tangi þarna sem hefði tekið allan hópinn fyrir hópmynd...
en á Covid-19 tímum má ekki standa svona nálægt hver öðrum... svo við slepptum því, því miður...

Náttúran... langflottust...

Menn fengu mynd af sér hér hver og einn...

Katrín var sú sem átti aldeilis að vera hér með gilinu í hennar nafni :-)

Bakaleiðin var farin í blússandi spjalli og gleði...

... eitt af því besta við fjallgöngurnar... bakaleiðin í tómu kæruleysi...

Hér hittum við þriðja hópinn á ferð... á uppleið með broddstafi eins og menn notuðu hér áður fyrr...

Bílahrúgan þarna niðri við ánna... uss... vonandi förum við að geta sameinast í bíla fljótlega...

Alls 8,9 km á 5:01 klst. upp í 679 m, 681 m, 695 m og loks 663 m hæð
með alls 776 m hækkun úr 114 m upphafshæð.

Leiðin hér á korti þar sem sést hvernig austurtindurinn gefur hringleið um Flosadal og svo smá krækju ofan við Katrínargil...
frábær leið...

Frá þjóðvegi eitt vinkaði Þríhyrningur með enn eina ásýndina af sér... þetta er geggjað flott fjall !

Gullfallegur yndisdagur á fjöllum með dásamlegu fólki... takk fyrir okkur Þríhyrningur og íslensk náttúra !