Um blóðrauðar slóðir
Rauðufossa
að upptökum Rauðufossakvíslar
undir Rauðufossafjöllum

Loksins drifu þjálfarar í að blása til aukaferðar upp að Rauðufossum á Landmannaafrétti...
laugardaginn 19. október þar sem veðurspáin leit mjög vel út í byrjun vikunnar
en átti reyndar eftir að versna heldur þegar á leið... en hélst sæmilega góð fram að brottför svo við skelltum okkur
vitandi sem var að við fengjum friðsælt og fallegt veður þó einhver snjókoma væri í kortunum og sólin farin að mestu...

Um sérstakar slóðir var að ræða... sem lesa má um í Ferðabók Ferðafélagsins... og sjá mátti í Stikluþætti Láru Ómarsdóttur á RUV þar sem deilt var á hana fyrir að kynna þessa fágætu perlu fyrir alþjóð þegar menn væru búnir að halda þessu leyndu sem mest þeir máttu í áraraðir...
en Lára svaraði fyrir sig fullum hálsi:

... og Ólafur Örn Haraldsson varð einnig að verja sig þegar hann var átalinn fyrir að gagnrýna Láru
þar sem hann hafði sjálfur kynnt staðinn fyrir alþjóð í fyrrnefndri bók enda hlutverk FÍ að kynna landið fyrir þjóðinni...

https://www.visir.is/g/2016161208994

Svo var því komið þegar við sem hópur fórum hingað upp eftir árið 2019
að Rauðufossar og upptök Rauðufossakvíslar voru orðnar að einum heitasta stað landsins sem allir vildu heimsækja...
 ekki síst vegna þessarar umræðu um að halda skyldi staðnum leyndum...

Þjálfarar höfðu viljandi geymt þennan stað fyrir klúbbinn þar sem við vildum ekki fara á stað sem verið væri að hlífa fyrir umferð
en þegar myndir og ferðasögur af þessum slóður voru orðnar áberandi á samfélagsmiðlum og ógrynni ljósmynda og gps-slóða komnar á veraldarvefinn, frá íslenskum landvörðum, leiðsögumönnum og ekki síst frá erlendum ferðamönnum... var það okkar niðurstaða að Rauðufossar og upptök þeirra væru orðnir ansi fjölfarinn staður á allra vörum og engin leið að taka þátt í því lengur að halda honum leyndum...
enda má spyrja sig hvers vegna þessi staður sé öðruvísi en svo margir aðrir á landinu... þjálfarar eru t. d. búnir að reyna að sannfæra alla í áraraðir um fegurð og einstakleika Jarlhettna... fyrir daufum eyrum nánast allra... og enn fer nánast enginn á þær slóðir að ganga þrátt fyrir einmuna fegurð á heimsmælikvarða...

Við lögðum því loksins í hann laugardaginn 19. október...
og veðrið var mun betra en spáin hafði versnað um...
logn, léttskýjað og þurrt...
Hekla hvít niður í rúmlega 200 m hæð norðan megin en um 600 m sunnan megin...

Snjóföl við upphaf Dómadalsafleggjara... þar sem strákarnir léttu á dekkjunum...
en vegaslóðinn inn eftir var eins og malbikaður vegur, svo sléttur og greiðfær...
að enn hefðu líklega getað farið á fólksbílum inn eftir...
svo allt stress um jeppa var óþarfi... en aldrei að vita samt fyrr en á staðnum...

Nóg af jeppum hvort eð er... en margir að koma til og frá sumarbústöðum á svæðinu
og því flæktist aðeins skipulagið á keyrslu frá borginni sjálfri með far en lexían nú eins og svo oft,
það það er alltaf meira en nóg af jeppum og í versta falli koma menn á fólksbílum að þessum afleggjara
og svo fá far með jeppa inn eftir ef þarf...

Hekla var hvít sem mjöll og ógnarfögur eins og alltaf frá Dómadal...

Akstursleiðin inn eftir er ævintýri sem fangar mann í hvert sinn...

Leggur tvö um Hellismannaleið blasti við á vinstri hönd þegar við keyrðum inn eftir....
Hrafnabjörg hér og Sauðleysur...

Innar og ofar var meiri snjór... hvítara yfir... og ferskara yfirlitum...
Komin hér á Krakatindsleiðina með toppinn á fossinum dökkan vinstra megin við miðja mynd
og glittir í hluta af tindum Rauðufossafjalla...

Komið fínt bílastæði við byrjunarendann á gönguleiðinni að Rauðufossum...

Vel troðinn göngustígur alla leið að fossunum og upp fyrir þá og svo alla leiðina að upptökunum...
þetta koma verulega á óvart því þjálfarar gengu hér árið 2014 og þá var enginn stígur að þeir muna eftir...

Löðmundur... konungurinn á landmannaafrétti... geislaði af fegurð í norðri...
þarna upp fórum við í fyrstu ferðinni okkar um Fjallabakið að vetri til árið 2017...
 http://www.fjallgongur.is/tindur149_lodmundur_fjallabaki_041117.htm

Já... eigum við ekki að gera þetta árlegt...
blása til aukaferðar ef veður leyfir þegar veturinn er byrjaður að læsa klónum sínum í hálendið
en enná er bílfært inn eftir ?

Sauðleysurnar tvær... mjög spennandi fjöll að ganga á í aukaferð einn daginn...
hinum megin við þau lúrir vatn sem liggur alveg við fjöllin og er sérlega fallegt að sjá...
og landslagið norðan þeirra og útsýnið er kyngimagnað...

Brátt komu Rauðufossar í ljós... sjá nyrsta tindinn á Rauðufossafjöllum hægra megin...

Sérstakt að sjá hann í vetrarhamnum... allt öðruvísi en að sumri til...

Alls 18 manns mættir og menn voru himinlifandi með að vera á þessum stað á þessari stundu...

Sauðleysur... Löðmundur... Langasáta og Sátubarn...

Frá brúninni þar sem fossinn blasir við er nú kominn slóði hægra megin utan í hlíðunum...

Við fylgdum bara slóðanum þó þjálfarar hafi áður farið neðan við hér yfir að fossinum...

Mjög ströng fyrirmæli voru í þessari ferð um að ganga vel um, skilja ekkert eftir sig og helst engin ummerki...

Mjög gefandi samræður og samvera gafst þennan dag... forréttindi að ganga með þessu fólki...

Komin að fossinum og engin spurning að ganga alveg að honum...

Þangað liggur líka slóði sem við gengum eftir til að raska engu...

Stærð fossins og umfang fangaðist betur þegar nær var komið...

Klakaböndin farin að læsast í hann eins og hrúður...

Við vorum ósköp smá í þessum töfraheimi...

Allt svo ferskt og fallegt... í nýfallinni mjöllinni frá því um nóttina...

Guli og rauði liturinn áberandi í hvíta snjónum...

Töfrandi staður að koma á ...

Við gáfum okkur mjög góðan tíma og nutum þess að vera hér...

Allir fóru niður nema Hörður gestur sem lét nægja að fara inn með stígnum og njóta fossins þaðan...

Hópmynd var tekin hér...

... en Njóla var enn uppfrá að setja á sig keðjubroddana og við vildum hafa hana með...

Njóla, Jórunn Ósk, Bjarnþóra, Sigga Lár., Hafrún, Kolbeinn, Steinar, Njáll, Örn, Súsanna, Ólafur Vignir, Þóranna,
Elísa, Bjarni, Arna og Maggi en Bára tók mynd og Hörður var ofar.

Batman, Gormur og Skuggi voru hundar dagsins og léku sér mjög vel saman.

Hér var hægt að staldra lengi við... andaktugur og hljóður og anda inn kraftinum af fossinum...

Upplifa hreina litina...

.... stöðugt flæðið og hráleikann...

... samspilið..

... náttúruorkuna sem skákar öllu mannlegu...

Frostið farið að setja mark sitt á náttúruna...

... og gaf lítið eftir þrátt fyrir allt rennslið...

Stórfenglegur staður að koma á...

Það var ráð að halda áfram...

... koma sér upp á stíginn aftur...

... og fara varlega því það var hálka og frost í jörðu...

Við gengum upp fyrir fossinn...

... og þá blasti allt svæðið við Landmannahelli við...

... smá snjókoma á þessum tíma og því aðeins minna að sjá en fyrr um morguninn...

Ofan við Rauðufossa var útsýnið þetta...
hér yfir öllu var orðið ansi snjólausara þegar við snerum til baka ekki svo löngu síðar...

Frá fossbrúninni héldum við inn eftir Rauðufossakvíslinni í áttina að Rauðufossafjöllum sem geyma upptök árinnar...

Við héldum okkur við ánna og reyndum að elta slóðina sem var öðru hvoru...

Áin ekki orðin blóðrauð hér...

Friðsælt og fallegt... og sólin stöðugt að reyna að brjótast undan skýjunum...

Þurftum að þvera nokkra læki og finna stiklfær grjót...

Gormur treysti sér ekki yfir þennan og varð einn eftir hinum megin...

... en náði þessu svo og hlaut klapp og hrós fyrir frá öllum og var mjög stoltur og fékk auðvitað nammi fyrir dugnaðinn :-)

Svo varð hann kaldari og hikaði ekkert yfir þennan læk :-)

Friðsæl og falleg snjókoma var á þessum kafla og við nutum þess að ganga í algeru logninu...

Upp og niður ása og gil...

... og svo aftur meðfram ánni alla leið að roðanum sem hér var farinn að sjást...

... mjög vel í mjöllinni...

... eins og rennandi blóð...

... á vígaslóð...

Æðarnar runnu blæðandi niður um allt...

Töfrarnir voru að nálgast...

Hér opnast einstakur heimur náttúrufegurðar...

... sem heillað hefur marga...

... og veldur að við erum hér eins og allir aðrir...

Það var ekki annað hægt en ganga út í ánna þó maður myndi hugsanlega blotna...

Engin náttúruspjöll við það... þetta var bara appelsínurautt berg og enginn gróður eða mýkt í þessu...

... og við vorum nokkur sem gengum upp ánna...

... meðan hinir héldu sig á stígnum meðfram ánni...

Hvílíkur staður...

Svo grunnt í ánni að smá snjór gat fests og safnast upp frá því um nóttina...

Töfrastaður...

Fryssandi fagur með meiru...

Það var erfitt að halda áfram og gleyma sér ekki í þessum hrópandi litríku andstæðum...

Fleiri fossar ofar...

Veturinn smám saman að loka á allt...

Blóðrauð áin rann gegnum hvíta mjöllina...

Það var freistandi að fara hér upp en líklega ekki hægt svo við héldum okkur á stígnum...

Ofar er þessi stallaði foss...

... sem við skoðuðum bara að ofan...
það lá stígur niður að honum en hann var merktur lokaður með skilti og við virtum það þó erfitt væri...

Stórfengleg fegurð svo ekki sé meira sagt...

Blóðrauð er eina rétta lýsingin á þessum lit í hvítunni... sést ekki eins vel á myndum...

Katrín Kjartans eðaljósmyndari hefði þurft að vera með í þessari ferð eins og fleiri bestu ljósmyndarar Toppfara...
en hún var með í anda enda vettlingar frá henni á öðrum hverjum manni :-)

Komin að upptökunum...

... hinu svokallaða "Auga"... þar sem allt vatnið í ánni og fossunum kemur upp um...

Maður vissi varla hvað maður átti að gera...

Við marggengum kringum uppsprettuna og skoðuðum hana frá öllum hliðum...

Lögun hennar var fegurst séð frá þessum stað þar sem hópurinn er...

Hér sést hvernig vatnið fellur niður úr auganu...

Hvílíkur staður...

Sólin sífellt að reyna að brjótast fram og tókst það stundum en hvarf alltaf aftur...

Við reyndum að ná góðri hópmynd á þessum töfrastað...

Þessi líklega best en lýsir samt staðnum ekki nægilega vel...

Nær hér...

Súsanna, Bjarnþóra, Ólafur Vignir, Maggi, Njóla, Þóranna, Sigga Lár., Steinar, Hafrún, Njáll., Arna, Gormur, Jórunn Ósk, Hörður,
Örn, Elísa, Kolbeinn, Bjarni og Bára tók mynd og vantar Batman og Skugga.

Fjær hér... lögunin og þessi beygja sést betur hér...

Við reyndum að fanga hvernig vatnið rennur niður úr auganu...

Nær hér en vatnið var alveg spegilslétt... þangað til Batman steig út í uppsprettuna og gáraði vatnið
sem var of lengi að jafna sig til að menn hefðu þolinmæði til að bíða...
en það varð spegilslétt stuttu síðar...

Nær hér...

Sigga Lár. kafari tók myndband í kafi með símanum sínum
sem var sláandi að skoða á fb og sjá vel það sem er undir vatnsyfirborðinu þarna...

Eftir góða nestispásu í gilinu við augað var haldið til baka sömu leið...

... meðfram blóðrauðri ánni...

Rauðufossafjöll og bratti fossinn neðan við augað...

Við nutum fegurðarinnar af ánni líka í bakaleiðinni...

... og nú fóru fleiri út í ánna sjálfa...

... einstakt...

Þessi litur...

Jú, það var hægt að detta hér...

Manni var alveg sama þó maður blotnaði...

... það var þess virði...

Það var erfitt að fara...

Við hétum okkur því að koma hingað að sumri til og sjá þetta í sól og blíðu...

Líklega er það allt öðruvísi en gæti vel verið síðra en svona í snjónum...

Andstæðurnar svo áberandi í þessum vetrarham...

Litirnir svo skærir og hreinir...

En aldrei að vita fyrr en við komum og upplifum...

Bakaleiðin var afslöppuð eins og innleiðin...

Við nutum þess að fara stutta göngu vitandi að við yrðum komin um kaffileytið í bæinn...

Snjórinn smám saman að taka upp í sólinni...

... en það var samt frost í jörðu...

Farið að glitta í Sauðleysurnar...

Sjá birtuna sem kom þegar sólin lét sjá sig...

... þá verður nefnilega allt svo fallegt...

Rauðufossafjöll eru fjórir aðskildir stapar sem eru allir undir eða yfir 1.200 m hæð...

Við fórum á þann hæsta þann 12. ágúst í aukatindferð árið 2017 þegar þjálfarar gripu einmitt góðan veðurdag
og fengum við mjög flottan dag í sól og skyggni þar sem gengið var fyrst á Krakatind::
http://www.fjallgongur.is/tindur146_krakatindur_raudufossafjoll_120817.htm

Frammi á brúnum Rauðufossa blasti Friðlandið við Landmannahelli nú við að mestu snjólaust
nema í fjallatindunum sjálfum... einstakir litir og falleg dýpt í landslaginu...

Sauðleysurnar tvær, Herbjarnarfell á bak við, Löðmundur margtindóttur og svo Langasáta fjær og Sátubarn nær...

Litið til baka... enn snjór hér enda mun hærri fjöll en niður frá...

Við fórum sömu leið niður og við komum upp...

Orkuhleðslan við að ganga í svona náttúrufegurð er óumdeild þó hvergi sé hægt að mæla það...

Allir sem ganga í óbyggðunum eða á fjöll geta án efa borið vitni um þetta... óskilanlegt þeim sem ekki prófa...
synd hversu margir missa af þessari upplifun...

Verið þið blessaðir kæru Rauðufossar og haf þökk fyrir veislu fyrir sál og líkama...

Við fórum fram á þennan tanga...

... og virtum Landmannahellissvæðið fyrir okkur fram af brúninni...

Þarna var smá klettur sem bauð upp á eina riddaramynd...

Þrjár riddarapeysur í þessari göngu:

Sigga Lár., Þóranna og Bjarnþóra...
frábærir litir og magnað að sjá muninn á peysunum eftir því hvaða litur er í gangi...

Sigga Lár var í mesta stílnum við landslagsliti dagsins...
þennan ljósbrúna, mógræna og föl-vínrauða...
allir þrír litirnir allt í kring í landslaginu í kringum okkur....
ótrúlega fallegt...

Við sáum slóðir niður að Rauðufossum í snjófölinni og hugsuðum að þetta væru kindur en ekki menn...

Sátubarn hér baðað sólskini í fjarska með snjókomuna á fjarlægari fjöllum í leiðinni...

Mjög falleg leiðin að Rauðufossum í þessum snemmvetrarham...

Við fórum sama slóðann sem óðum var að bræða snjóinn af sér...

Orkuhleðsla og heilun af bestu gerð þessi ganga...

Dásamlegt að fara svona aukaferðir sem hvorki eru langar né strembnar heldur bara til að njóta...

Friðlandið að fá aftur yfir sig snjókomuna í fjarska...

... og nutum þess að dóla okkur til baka í bílana...

Hér var orðið ansi hlýlegt miðað við um morguninn... og sólin leit aðeins við...

Alls 9,3 km á 3:33 klst. upp í 801 m hæð með 374 m hækkun úr 600 m sléttum...

Gula slóðin upp Rauðufossa að upptökum 19. október 2019
Rauða upp hæsta tind Rauðufossafjalla 12. ágúst 2017
Bláa slóðin gangan á Krakatind 12. ágúst 2017  í sömu ferð og á Rauðufossafjöll.

Síðdegissólin fór mjúkum höndum um okkur í lok ferðar og enginn að flýta sér...

Sikileyskar húfur í þessari ferð :-)

... og perúskar...
... sagan verður sífellt lengri og ævintýralegri í klúbbnum...

Ólafur Vignir kom með sex kalda í kókómjólkurnestisboxinu sínu :-)

... og auðvitað nutum við stundarinnar og skáluðum fyrir gullfallegum ævintýradegi :-)

Takk fyrir okkur fagra Fjallabak...
við höldum áfram að safna fjöllunum þínum og gönguslóðum
meðan heilsan og atgerfi leyfir...

Helliskvíslin farin að frjósa á heimleið... já, veturinn er kominn...

Akstursleiðin hins vegar snjólaus með öllu til baka...

Þessir pokar  við Heklurætur vöktu furðu okkar...
.... einhverjar framkvæmdir framundan á svæðinu greinilega en hvaða vitum við ekki...

Töfrandi fögur ferð.... frábær félagsskapur... dásemdardagur með meiru...

Sjá myndband af ferðinni í heild hér:
https://www.youtube.com/watch?v=YTFUOmQeXlk&t=9s

Sjá nafnaskrá Friðlandsins - gott að styðjast við í ferðum um Fjallabak:
http://www.landmannalaugar.info/Pages/Glossary.htm