Sex tinda afrek í Tindfjallajökli
Haki - Saxi - Búri - Hornklofi - Gráfell - Bláfell
Kyngimögnuð ganga á göldróttri slóð

Ofan á Gráfelli með Hornklofa framundan ofan við göngumenn.

23 Toppfarar lentu í sannkölluðu hálendisævintýri í Tindfjallajökli laugardaginn 11. september
er þeir gengu á sex tinda vestan megin í Tindfjöllum og fengu sex útgáfur af veðri... logni, þoku, rigningu, golu, sól og léttskýjuðu.

Tindfjallajökulstindarnir í röð vinstra megin á mynd - Þríhyrningur fyrir miðri mynd og Eyjafjallajökull hægra megin.
Hekla var einnig skýlaus þennan dag sem og tindarnir við Langjökul í norðri.

Veðurspáin var sæmileg þessa helgina og hugur okkar í veðurkortum Suðurlands og Austfjarða þar sem wildboys stefndu á Dyrfjöll í Borgarfirði eystri og Sigga Sig og Heimir á Smjörfjöll við Vopnafjörð sama dag og það var sama rysjótta spáin um allt land.

Fjallasýnin lofaði hins vegar góðu til að byrja með alla leið frá Suðurlandsvegi upp úr kl. 7:00 um morguninn...

Veðrið var enn gott þegar við keyrðum upp heiðina að efsta skála.

Bláfell - Haki aðeins upp úr - Saxi aðeins upp úr - Hornklofi hægra megin við miðja mynd, Gráfell framan við hann
og Tindfjöllin sjálf hægra megin með Tind hæstan.

Meðan Kári Rúnar sneri við og dró Björgvin upp úr smá holu á jeppaslóðanum þar sem drifið var eitthvað tregt skoðuðum við Eyjafjallajökul yfir Markarfljótið og veltum vöngum yfir mögulegri göngu á hann í apríl 2011 en þjálfari vinnur nú óðum að dagskrá ársins 2011...

Vörðufell vinstra megin - glittir í alla tinda Þríhyrnings í fjarska vinstra megin við miðja mynd og "efsti skáli" hægra megin.

Loksins komum við á áfangastað og gátum byrjað að ganga í 864 m hæð... hvílík upphafshæð ;-)

Búri, Hornklofi, Tindfjallahryggur og Gráfell.

Fljótlega gengum við inn um anddyri Tindfjalladals og við blasti fjallahringur dagsins í allri sinni dýrð...

Haki var fyrsta fjall dagsins, hér framundan hægra megin með tind Saxa enn fjær í skýjunum.

Fljótlega skreið þokan yfir svæðið og lokaði akkúrat fyrir allt útsýni þarna sem við hófum fyrstu fjallgönguna... en við létum ekki deigan síga, veðrið var glimrandi gott; heitt, lygnt og sumarfæri í hæð sem ekki var sjálfgefið í september á hálendinu.

Haki (1.142 m) var auðveldur uppgöngu og mosagróinn með gráa öskuna yfir öllu eins og leir.

Anna, María, Gunnar og Ágúst voru í sinni fyrstu tindferð með Toppförum og fengu mynd af sér á tindinum.

Öðru hvoru sást glitta í útsýnið sem þarna gefst... sjá kriðjökulinn niður Búraskarðið og tindana í kring.

Haki vildi ekki minni vera innan um stórbrotin fjöll dalsins og bauð upp á bratta niðurleið til að standast samanburðinn við félaga sína
...leið sem var vel fær yfirveguðum og varfærnum göngumönnum sem kynnst hafa öðru eins á þriðjudögum...

Milli Saxa og Haka sáum við aðeins í Búraskarð og jökulklærnar niður dalinn
sem við áttum eftir að rekja okkur eftir síðar um daginn.

Þrjú af sterkustu göngumenn Toppfara... Dimma, Kári Rúnar og Anton... með hópinn neðar á leiðinni upp á Saxa.

Leið sem var vel greiðfær þar sem þjálfarar ákváðu að þræða sig upp með hryggnum en ekki fara beint upp á hann frá Haka
en sú leið liggur beinast við en er mun brattari, stórgrýttari og seinfarnari.

Dúndurstemmning

...eins og vanalega með þessum perlum fyrir fólk á fjöllum..
Áslaug, Inga Lilja, Anna, Lilja Kristófers, Ásta Henriks, Elsa Þóris, Sæmundur í hvarfi, Ágúst og aftar sést í Heiðrúnu og Björgvin.

Askan lá eins og leirkennt uppfyllingarefni i grjótinu sem einfaldaði göngumönnum yfirferðina.

Saxi (1.312 m) var hrikalegastur yfirferðar af tindum dagsins
og bauð upp á brattan en öruggan hrygg með hengiflugi niður á jökulinn sem faldi sig í þokunni.

Irma og Inga Lilja.

Þetta var alvöru hryggur þar sem fóta þurfti sig varlega...

... og styðja sig með höndum en hvergi tæpt þeim sem á annað borð eru vanir að klöngrast eitthvað...
...eins og t. d. á þriðjudögum til að æfa sál og líkama fyrir gönguleiðir sem þessar ;-)

http://www.youtube.com/user/BaraKetils#p/a/u/5/rpib9614WvA

Fyrsta Nestispása dagsins var á Saxa og þar fór að rigna og við bættum á okkur fötum í léttri sorg yfir útsýnisleysinu sem fylgdi rigningunni en höfðum á orði að það hlaut að koma að því að við fengjum ekki fullkomið veður á fjöllum ;-)

Veðurspáin var hárnákvæm þarna... yfir hádegið átti að koma úrkomubelti yfir jökulinn en vera léttskýjað fyrr um morguninn og seinnipartinn
og rættist þessi spá bókstaflega.

Mynd tekin í könnunarleiðangri þjálfara 26. ágúst 2010...
Útsýnið ofan af Saxa niður á jökulinn sem umlukti hann að Ými og Ýmu... kolsprunginn og ægilegur ásýndum.

Sjá á þessari mynd útsýnið sem var þarna úti í þokunni og þjálfarar syrgðu að geta ekki notið með hópnum.
Miklu áhrifameira en myndir geta sýnt.

Ekkert væl...

Niður var haldið á tind nr. þrjú af "fimm" á verkefnalista dagsins... þ.e.a.s. það var áður en veðrið vatnaði
og við bættum sjötta tindinum við í ærðum sólardansi á Gráfelli...

Niður af Saxa komum við í Búraskarð sem var eins og bráðlifandi náttúruvættur með jökulinn lekandi niður
og jarðveginn sem hann ýtir með sér öskugráan og ferskan og þokuna læðandi um allt eins og töfraseið...
Þetta var eins og af öðrum heimi... lifandi risi sem við fengum að skríða um eins og flugur án þess að hún klóraði okkur af sér...

Ketill, Kristín Gunda, Anton, Lilja K., Björgvin J., Hildur V., Ingi, Áslaug, Hanna, Ásta H.

Dæmigerðir Toppfarar

...bros á hverju andliti... Dimma með allt á hreinu.... hlátur í uppsiglingu... og myndavélin á lofti...

Gunnar, Anna, María, Sæmundur, Ingi, Heiðrún og Ásta Henriks.

Þetta var kyngimagnað umhverfi og við nutum þess að vera innan um ægikrafta jökulsins allt um kring.

Jökultungurnar tóku við gegnum skarðið og veðrið var með besta móti þarna niðri "á láglendinu" í 970 m hæð...

Þessi kafli um jökulruðningana var áhrifamikill í fágæti sínu og gaf göngunni galdrafengið yfirbragð sem aldrei fyrr..

http://www.youtube.com/user/BaraKetils#p/a/u/4/O0ZcUntIbeE

Við dóluðum okkur og nutum augnabliksins og tókum myndir sem aldrei fyrr og Ingi ætlaði að senda Ástu Henriks í stafræna afvötnun þar sem hún væri orðin óstöðvandi í myndatökunum... eins og reyndar fleiri í hópnum... en hún hefur óumdeilanlega annað auga fyrir því sem fyrir augu ber í fjallgöngum hópsins en við hin og birtir myndir sínar á fésbókinni hingað til en þarf náttúrulega að fara að koma sér upp myndasíðu yfir þessa snilld.... landslagsskrásetjari Toppfara með meiru ;-)

Á leiðinni á Búra þurfti að þvera nokkrar jökulsprænur úr Búraskarði í grýttu og öskugráu landslaginu sem var alveg í stíl við niðdimma þokuna. Manni fannst jarðvegurinn jafn ferskur og nýr og þokan... ekkert eins og áður var...

Og þornaðar sandöldur undan jöklinum tóku svo við þar sem jökullinn var endanlega hopaður...

Búri (1.240 m) leyndi á sér í þettri hækkun gegnum rautt hraun og grýtta kletta efst .

http://www.youtube.com/user/BaraKetils?feature=mhum#p/u/3/-p_7XRxPIiM

Rauðhraunið á Búra undan öskunni

Já og þrátt fyrir alla litadýrðina í landslagi þessarar göngu var askan engu að síður að hylja mörg litaspjöldin
sem ekki fengu notið sín undir grámanum...

Á Búra jókst rigningin og þessi litfagri gígur þverneitaði að gefa nokkurt útsýni sem hefði verið kærkomið á miðri vegu gönguleiðar dagsins svo við fundum okkur það til dundurs að taka eina "blauta hópmynd"...

Efri: Björgvin, Ketill, Hanna, Elsa Þóris, Kári Rúnar, Anton, Ágúst, Örn, Anna, María, Sæmundur, Irma, Gunnar, Inga Lilja og Ásta Henriks.
Neðri: Hildur Vals., Áslaug, Lilja K., Kristín Gunda, Heiðrún, Ingi, Helga Bj. og Bára tók mynd.

Áfram var haldið frá Búra yfir á fjórða tind dagsins, Hornklofa
sem var samvaxinn Búra að ákveðnu leyti en allt öðruvísi að formi, lit og lögun....

Á þessum kafla gerðist margt... við heyrðum í Óskari á Egilsstöðum sem voru með fréttir af göngu þeirra á Dyrfjöll sem gekk vel í 12 manna hópi og svipuðu veðri og við en þó líklega skárra. Við heyrðum í Siggu Sig sem gekk með Heimi á Smjörfjöll í sama veðrinu fyrir austan og voru þau nýlögð inn í þokuna á leiðinni upp... og Kári Rúnar féll beint fram fyrir sig á ennið og skrámaði sig við augabrún og gagnauga.

Þjálfari skoðaði hann við Hornklofa og hafði engar áhyggjur af örum í andlitinu þar sem þetta voru grunnar skrámur, en aðeins meiri af áhrifum höfuðhöggsins og fylgdist í laumi með ástandi hans sem ekki virtist á nokkurn hátt breytast það sem eftir lifði dags ;-)

Hornklofi (1.258 m) var klettóttur í listasmíðuðum hrygg úr flötum grjóthellum til að byrja með og endaði í stórgrýttu skarði þar sem efsti tindur gnæfði yfir gegnum þokuna.  Vegna veðurs afráðu þjálfarar að reyna ekki við efsta tind með allan hópinn þar sem talsvert klöngur, hálka og bratti var á honum í 1.271 m hæð efst en þeir sem vildu gátu klöngrast þarna upp á eigin vegum og það gerðu Ágúst, Kári Rúnar og Anton sem eru fótvissir með eindæmum.

Í staðinn fengum við okkur nesti í brattri hlíðinni þar sem fram kom að ?hver aftur? skírði Ými og Ýmu þessum góðu nöfnum sem skera sig úr algengum hversdagslegum fjallanöfnum þó það ætti reyndar ekki við um tinda dagsins.

Þarna fóru glufur að myndast í gegnum þokuna niður á landslagið um kring og við tókum andann á lofti sem endranær við slíkar aðstæður.

http://www.youtube.com/user/BaraKetils#p/a/u/2/aMErxrQ7INs

Hengiflugið ofan af Hornklofa fékk aðra vídd þegar eitthvað sást til suðurs og niður með hlíðunum.

http://www.youtube.com/user/BaraKetils?feature=mhum#p/a/u/2/aMErxrQ7INs

Anton og Ágúst í stíl við svipmikla kletta Hornklofa í þokukenndum austurhlíðunum...

Sólin fór smám saman að brjótast gegnum skýin og þokuna og við fórum að sjá landslag hryggjarins á Hornklofa.

Ingi, kristín Gunda, Gunnar, Ágúst, Kári Rúnar, Ketill, Hildur Vals., Helga Bj., og Björgvin.

Eini hluti leiðarinnar þar sem fara þurfti til baka var á Hornklofa þar sem þjálfarar höfðu ekki fundið nógu góða leið með hópinn sunnan megin í könnunarleiðangri fyrr um haustið (í slæmu veðri) en næsta víst er, að þar er hægt að fara um og enda þá á hryggnum ofan af Hornklofa niður á á Gráfell sem heldur líka áfram yfir á Tindfjallahrygginn sjálfan en það er þriðji og síðasti hluti okkar á Tindfjallajökul í framtíðinni ;-).

 Við fórum því lengri leiðina í þetta skiptið sem þýddi að hver einasti tindur dagsins var genginn upp og niður...
Þetta var bókstaflega tindaganga sinnum sex....

Öskugráar hlíðar Hornklofa voru greiðfærar með vaxandi þurrki ogfljótlega þegar við litum við var orðið skýlaust á hryggnum með tilheyrandi útsýni yfir jökulinn og Ými og Ýmu... en þá vorum við fjærri góðu gamni niðri á láglendinu milli Hornklofa og Gráfells...

Tröllslegir klettar Hornklofa nutu sín betur í þokunni en ef það hefði verið bjart skyggni...

Brátt vorum við komin yfir á hrygginn á Gráfell... síðasta tindinn... þar til Bláfellið kom í ljós undan þokunni svo freistandi og nálægt og kallaði á síðasta sætið...

María og Anna með kynjamyndir Hornklofa í baksýn.

Veðrið gerði ekkert nema batna og við vorum skyndilega komin í ágætis hita, þurrk og kærkomið skyggni...

Gráfell (1.070 m) var með sömu stoltu sjálfsmyndina og Haki
og lét okkur klöngrast aðeins þó mosavaxið væri og greiðfært að mestu.

Það tók gestum sínum fagnandi með því að sópa allri þoku á svæðinu burt og gaf lúnum ferðamönnunum yfirsýn yfir afrek dagsins allan hringinn um Tindfjalladal... og lagði óvænt á borð auka eftirrétt... Bláfell í vestri... svo óskaplega mikið í leiðinni að bílunum að við stóðumst ekki mátið og fengum okkur þennan bita...

Tindfjallajökulsfarar:

Inga Lilja, Björgvin, Gunnar, María, Áslaug og Día, Kristín Gunda, Anna í hvarfi, Helga Bj., Ingi, Ágúst,
Ketill, Kári Rúnar, Irma, Anton, Sæmundur, Hanna, Örn, Ásta H., Heiðrún, Elsa Þóris í hvarfi og Lilja K.
Bára tók mynd en það vantar Hildi Vals og Dimmu.

Eyjafjallajökull birtist svartur og hvítur í suðri og tjörnin austan í Þórólfsfelli glitraði eins og gimsteinn í mosanum...

Kristín Gunda, María E., Helga Björns og Örn með Bláfellið vinsta megin á mynd og síðasta legg dagsins upp á hann og til hægri niður að bílunum við efsta skála sem skín í hægra megin við miðja mynd.

Día ofurfyrirsæta með Tindfjallahrygg og Tind í baksýn.

Í sólinni... hitanum... logningu... útsýninu... á Gráfelli fengum við fjallakransinn beint í æð
og "nutum" í rúmlega hálftíma í tindavímu hálendisins...
Já, það tók tíma að mynda allt landslagið og allar fyrirsætur hópsins
sem sumar hverjar voru í stíl við  fegurðina sem þarna ljómaði allt um kring...

Allt í lífinu á sér upprunalega fyrirmynd í náttúrunni... litir, lögun, form, ferli, orka, þróun...

Útsýnið var stórfenglegt yfir tinda dagsins;
Anna hér að benda á Búra hægra megin við jökulkennt Búraskarðið með gulan Saxa í þokunni.

Ásta Henriks að mynda kynjaverurnar á Gráfelli með Tindahrygg og Tind í baksýn.

Við svifum um í tómu kæruleysi hitans, lognsins og útsýnisins... og dröttuðumst loksins af stað...

Búraskarð - Búri - Hornklofi á leiðinni ofan af Gráfelli...

Saxi með Tindfjalladal fyrir neðan á leiðinni niður af Gráfelli.

Haki

Bláfell

Tindur Gráfells

http://www.youtube.com/user/BaraKetils?feature=mhum#p/a/u/1/hKFhV1iMXVo

Kletturinn hans Antons ;-)

María, Heiðrún, Inga Lilja og Ásta Henriks með Búra og Hornklofa í baksýn.

Jökulsprænurnarniðri í dalnum voru saklausar en gruggugar og ódrekkandi..

Síðasta brekka dagsins...
Helga Bj., Kristín Gunda og Sæmundur með Saxa, Búraskarð með Búraskeri og Búra í baksýn.

Búrasker, Búraskarð, Búri og Hornklofi.

Síðasti tindurinn... á Bláfelli í seilingarfjarlægð.

Sumir á síðasta orkudropanum en aðrir í banastuði fyrir þessa fullkomnun dagsins.

Búrasker í Búraskarði, Búri og Hornklofi.

Helga Bj., Kristín Gunda og Irma eftir góðan sopa af sérstökum orkudrykk sem gerði gæfumuninn ;-)

Gráfell og Tindur í Tindfjallahrygg með Maríu E. og Gunnar á síðasta sprettinum upp.

Saxi vinstra megin, Búraskarð með Búrasker upp úr og með hvítan jökulinn sitthvoru megin við sig, Búri rauður gígurinn hægra megin við jökulinn,
með Ými beint fyrir ofan sig í þokuslæðingi og Ýmu hægra megin og Hornklofi svo lengst til hægri.
Tekin úr hlíðum Bláfells með Tindfjalladal í forgrunni.

Á Bláfelli (1.012 m) var síðustu orkudropum göngumanna bókstaflega úthellt og uppskeran var eftir því; óvænt útsýni yfir á konunginn og drottninguna í ríki sínu (Ýmir og Ýma) með konunglegt hálsmen jökulsins utan um sig og alla tindana sem við gengum á þennan dag eins og útverði sem mynda hring um andyri jökulsins er nefnistTindfjalladalur.

Við mynduðum sem aldrei fyrr dýrðina í heild.

http://www.youtube.com/user/BaraKetils?feature=mhum

Tindar Ýmis og Ýmu með Búra í forgrunni.

Ljósir og saklausir tindar sem hægt er að ganga á án þess að fara á jökulinn sjálfan síðla sumars.

Tunglkenndur síðasti kaflinn að bílunum undirstrikaði töfra þessa göngudags sem endanlega færði gönguna í sérflokkinn... slíkan dag sem þennan er vart hægt að endurtaka eins og marga aðra sem við eigum að baki... þessi án efa göldróttur með meiru...

Ketill, Hanna, Björgvin, Ásta H., Lija K. og Irma.

"Heill þér fimmtugum"

Við skáluðum fyrir afmælisbörnum göngunnar og ársins í klúbbnum sem eiga afmælisárið 1960.

Unglingar göngunnar

Björgvin, Lilja K., Hildur Vals., Anton, Anna og María Elíasar
sem fjögur þeirra eiga margar magnaðar göngur að baki með Toppförum og öll vonandi fleiri slíkar framundan ;-)

Keyrt ofan af heiðinni með skálann Miðdal á mynd... skakkur var maður af þreytu og sælu ;-)

Við tók aksturinn heim í fjallavímunni sem rennur ekki af manni næstu daga eftir svona upplifun...

Alls 14 km á 8:04 - 8:11 klst. upp á sex tinda í 1.142 m, 1.312 m, 1.240 m, 1.258 m, 1.070 m og 1.012 m hæð
með alls hækkun upp á rúmlega 1.300 m hækkun milli allra tinda miðað við 864 m upphafshæð.

Kyngimögnuð afreksferð með gulli af mönnum

Þreytan án efa áþreifanleg í öllum eftir svona dag... en sælan þeim mun sterkari ! 

Allar myndir úr ferðinni á leiðinni inn á myndasíðu Toppfara:
http://www.picasaweb.com/Toppfarar

... og fullt af frábærum myndum félaganna á fésbókinni...
 

Við erum á toppnum... hvar ert þú?
www.toppfarar.is

Toppfarar ehf - Viðarrima 52 - 112 Reykjavík - Kt: 581007-2210 - Sími: +354-867-4000 / -899-8185 / -588-5277 - Netfang: bara(hjá)toppfarar.is
Copyright: Höfundarréttur: Bára Agnes Ketilsdóttir