Ferđ nr. 2. 16.
mars, Smáþúfur í Esju. 7,5 km, 2,5 klst. um 600 m hækkun.
Upphafspunktur, 38 m y.s. Hæsti punktur, 595 m y.s.
Lagði af stað
upp úr 10:00. Kom við á nokkrum stöðum á leiðinni úr bænum. Hiti
um 4 °C og lítill vindur, engin úrkoma, léttskýjað.
Lagði bílnum á vigtarplanið við Hvalfjarðargöngin. Ganga hófst
um 11:30 og lauk um 14:00. Gangan gekk vel og varð mér frekar
heitt á leiðinni upp (enda skein sólin) þannig að ég gekk smá
hluta leiðarinnar ber að ofan. Útsýni var gott, sást alla leið
að Snæfellsjökli, einstaklega fallegur dagur.
Þegar upp var
komið á Smáþúfur ákvað ég að bregða mér niður í Blikdal í stað
þess að halda áfram t.d. á Kerhólakamb
eins og ég hafði jafnvel ætlað mér. Gekk niður í dalinn og svo
aftur að bílnum.
------
Ísleifur
Árnason
Búrfell í Grímsnesi
2. mars 2019
nr. 3:
Ferð nr. 3
var farin þann 2. mars á Búrfell í Grímsnesi sem hefur einhvern
veginn alltaf orðið útundan hjá mér. Ágætis veður og kom vatnið
á toppnum skemmtilega á óvart. Upphafspunktur 49 m. hæð og upp í
540 m. hæð. Hækkun 525 m og var 7,7 km og tók 3 klst.
https://www.wikiloc.com/…/2019-03-02-burfell-grimsnes-33956…
-----
Ísleifur
Árnason
Dragafell við Skorradal
29. mars 2019
nr. 4:
Ferð nr.
4 var farin þann 29. mars á Dragafell í Skorradal. Þetta var
létt og stutt ganga og má segja að það hafi verið sólskin og
hríð til skiptis. Þetta var þó nýtt umhverfi þar sem ég hef
lítið gengið þarna. Vegalengd var aðeins um 3,78 km. Upphafshæð
var 215 m og mesta hæð 479 m og uppsöfnuð hækkun 343 m. Gangan
tók eina klukkustund og 50 mínútur. Læt fylgja mynd af skúr í
Skorradal sem ég þekki ekki nafnið á með fellið í baksýn. Lítið
útsýni var af topnnum vegna snjókomu og því lítið um myndatökur
þar.
-----
Björn Matthíasson
Geitahlíð
8. apríl
Nr. 5:
Þann 8. apríl
gekk ég á Geitahlíð við suðurenda Kleifarvatns.
Fékk heilmikið hvassviðri á mig, en gangan var hressandi. Fimmta
fjallið af tólf. Sjö eftir.
-----
Ísleifur Árnason
Brennisteinsfjöll
14. apríl
nr. 5:
Ferð nr. 5 var
farin þann 14. apríl. Brennisteinsfjöll um Grindarskörð. Veðrið
var alls ekkert sérstakt, rok, lágskýjað og þoka. Engu að síður
var þetta mjög góð ganga, það reyndi mikið á rötun samkvæmt GPS
þar sem skyggni var lítið. EInnig gerði vindurinn þetta mun
erfiðara en viðvarandi vindur megnið af leiðinni var 15 - 20
m/s.
Ætlunin
var að ganga lítinn hrygg frá Grindaskörðum upp á
Brennisteinsfjöll, en á hryggnum var öflugur vindstrengur að það
var rétt svo hægt að standa
þar. Ákvað að þar sem ég væri einn þá væri ekki gáfulegt að
halda þeirri leið áfram. Ég fór niður af hryggnum og fór
allskyns krókaleiðir á leiðarenda. Set Trackið hérna undir i
athugasemd en mæli ekki með að nokkur maður noti það nema
kannski til viðmiðunar. Það er klárlega hægt að fara betri leið
í meira skyggni og minni vindi. En það verður að segjast að
þetta var allt gott í reynslubankann. Það styrkir mikið andlegu
hliðina að vera einn í þessum ástæðum þótt að það hafi aldrei
nein hætta á ferðum. En mikilvægt að hafa allan búnað í lagi á
borð við það að vera með nóg af aukarafhlöðum í GPS tækið.
Helstu lexíur og áminningar voru
þær að maður er mjög fljótur að týna áttum í þoku og þarf að
kíkja mjög ört á GPS tækið til að ganga í rétta átt. Manni
finnst oft eins og maður sé að ganga í rétta átt en áttar sig
svo á því að maður er að fara eitthvað kolvitlaust. Önnur lexía
er að geyma símann í lokuðum vasa, sem er að sjálfsögðu eitthvað
sem alllir eiga að vita
en ég afrekaði það
að týna honum, en rakti mig aftur samkvæmt GPS og fann hann, góð
æfing út af fyrir sig
Það útskýrir meðal
annars smá tvist á GPS trackinu. Annað tvist er á trackinu þar
sem ég stoppaði aðeins í Spenastofuhelli sem er þarna á
leiðinni, en það ruglaði aðeins tækið þegar það missti þar
sambandið ens og sést á mámarks og lágmarkshæð. Það var annars
kærkomin hvíld frá vindunum að kíkja þar í andyrið.
Læt fylgja mynd af
"tanngarðinum" í hellinum. Gangan tók 5 klst og 15 mín og var um
15 km (ferðin í hellinn bætti aðeins við vegalengdina - einhver
villa) , upphafshæð var 228 m og hámarkshæð 621 m, uppsöfnum
hækkun var 765 m enda töluvert um að fara upp og niður á
leiðinni.
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Meðalfell í Kjós
18. apríl
nr. 3:
Ferđ nr. 3.
18. apríl. Međalfell í Kjós. 7 km, 425 m hækkun. Lægsti
punktur, 82 mys. Hæsti punktur 349 mys.
Tók skyndiákvörðun og lagði af stað um 14:30 úr Reykjavík.
Ganga hófst um klukkutíma síðar austan fjallsins. Rok og
rigning meiri hluta leiðarinnar. Gekk fram fjallið og á
fjallsbrún þaðan sem sást í Hvalfjörð og Melasveit. Gangan
tók 2 tíma.
-----
Ísleifur Árnason
Fagraskógarfjall
1. maí
nr. 6:
Ferð nr. 6 var farin á
verkalýðsdaginn þann 1. maí snemma að morgni á Fagraskógarfjall
í Hítardal. Mjög skemmtileg ganga um flott fjall og mjög gaman
að sjá skriðuna sem féll nýlega úr fjallinu að ofanverðu. Sól
var allan tímann en hvasst sérstaklega í byrjun göngu en mjög
hlýtt og gott verður þegar ég var á leiðinni niður. Slóðin endar
þar sem skriðan féll. Það er óhætt að segja að gangan er
krefjandi í byrjun þar sem þar er töluverður bratti og þarf að
finna leið milli kletta og skriða. Að öðru leiti er hún frekar
létt. Upphafshæð 69 m og mesta hæð 678 m. Uppsöfnuð hækkun 912 m
en ég fór góðan hring á toppnum og er þar töluvert um hækkanir
og lækkanir. Gangan tók 4 klst og 45 mínútur og var 9,38 km. Læt
meðal annars fylgja 2 myndir af skriðunni að ofanverðu.
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Grímarsfell og Dalsrétt í Kjós
11. maí
nr. 4:
Ferđ nr. 4. 11. maí.
Grímarsfell og Dalsrétt í Kjós. 11 km, 560 m hækkun. 3 klst.
Lægsti punktur: 39 mys. Hæsti punktur: 482 mys.
Lagði af stað um 11 úr
bænum og ók inn í Helgadal í Mosfellsdal. Ganga hófst kl.
12:00 og var heitið á topp Grímarsfells, Stórhól. Fylgdi
stikaðri slóð upp á toppinn og hélt svo áfram stikaða leið
eftir Grímarsfelli niður að Dalsrétt og loks í bílinn. Sól
skein nánast allan tímann en hitastig var ekki mjög hátt og
kaldur vindur var hluta leiðarinnar.
-----
Ísleifur Árnason
Drápuhlíðarfjall
26. maí
(sama dag og á Kerlingarfjall !)
nr. 7:
Ferð nr.
7 var farin þann 26. maí en þó fór ég á Snæfellsnesið og fór í 2
göngur sama daginn. Sú fyrri var Drápuhlíðarfjall sem ég hef
alltaf átt eftir. Það var sólríkt allan daginn en frekar kalt í
lofti og hvasst á Snæfellsnesinu. Vegalengdin var 6,66 km eins
vel og það hljómar. Lægsti punktur var 32 m og hæsti 531 m og
uppsöfnuð hækkun 547 m. Gangan tók 3 klst og 8 mín.
-----
Ísleifur Árnason
Kerlingarfjall á Vatnaleið
26. maí
(sama dag og á Drápuhlíðarfjall !)
nr. 8:
Ferð nr. 8
var einnig farin þann 26. maí. Ég fór á Kerlingarfjall sem er
nálægt Vatnaleiðinni. Ég byrjaði gönguna í Kerllingarskarði á
milli Grímsfjalls og Hafrafells en ég fór á þau bæði fyrir
einhverju síðan. Ég gat ekki fundið neitt um göngur á
Kerlingarfjall , það væri gaman að heyra ef einhver hefur heyrt
um göngur á fjallið eða heyrt um þær. Það er ekki auðvelt að
finna leið upp á fjallið og ákvað ég að prófa að fara upp á
suðvesturhliðinni. Þar voru klettar sem mér sýndist
vera leið hjá en komst svo að því að svo var ekki, allavega ekki
vit í því einn á ferð, þannig að ég fór vestar og fann örugga
leið með því að fara vestur fyrir þá. En játaði mig svo sigraðan
í 547 m hæð þar sem allar leiðir þar allavega virtust ófærar, en
fjallið er 585 m hátt. Mig grunar að það gæti verið ágætist leið
að suðaustanmegin og verður það reynt síðar. Upphafshæð var 281
og hámarkshæð 547, uppsöfnuð hækkun var 312 m og tók gangan 2
klst og var 3,63 km. Set trackið í komment en þar sést ef zoomað
er inn flækingurinn á mér þegar ég var að reyna að finna leið.
Set 2 myndir hér að neðan, sú fyrri þar sem horft er yfir
Hafrafell úr hlíðinni og sú seinni sem er tekin í gegnum
náttúrulegan ramma sem var þarna á leiðinni.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Þyrill
9. júní
Nr. 1:
Þó ég sé
alin upp í sveit, þá er þetta í fyrsta skipti sem ég sé dauðan
nautgrip uppi á fjalli.
Jæja
loksins farinn að poppa inn tími til að gera eitthvað af viti.
Ótrúlegt en satt, þá hafði ég ekki farið á Þyril áður og ákvað
því að slá tvær flugur í einu höggi
og byrja í tveimur áskorunum í sömu ferðinni, á sama fjallinu.
Ferð nr. 1 - Þyrill í Hvalfirði á Hvítasunnudag, 9. júní 2019.
Veðrið var dásamlegt þó hafi aðeins blásið á leiðinni upp, en
það fór aldrei yfir 10 m/s. Þar sem ég lagði ekki af stað
gangandi fyrr en vel yfir kl. 11 og þá liðnir næstum þrír tímar
frá
morgunmat, þá stoppaði ég fljótlega í skjólsælli laut og maulaði
hádegismatinn. Uppi blés aðeins en allt þurrt og greinileg leið
alla leiðina, svo það var aldrei spurning um að rata eða ekki
rata. Á toppnum var farið að lægja og svo var komið logn á
leiðinni niður. Sólin skein nánast allan tímann, enda stoppaði
ég mikið, eða heilan klukkutíma í heildina, þar af um hálftíma á
toppnum og var 2,5 klst á göngu. Lengdin varð 8,5 km með 460 m
hækkun miðað við 29 m byrjunarhæð.
Rétt áður en komið er á toppinn, liggur dauð kvíga við
gönguleiðina, en hún hefur greinilega legið þarna allavega hluta
vetrar. Ég hringdi í bóndann og lét vita þegar ég kom heim og
hann hafði þá frétt af henni, en ekki stendur til að fjarlægja
hana. Ég stakk þó upp á því að reynt yrði að draga hana eitthvað
í hvarf, þar sem hún gæti farið að lykta fljótlega.
8,5 km og 460 m hækkun á 3:36 klst, byrjunarhæð 29 m og mesta
hæð 397m
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Þakgil upp á Miðafrétt
28. júní
nr. 5:
Ferð nr.
5. Frá Þakgili upp á Miðafrétt.
Mér var falið það hlutverk að velja gönguleið og leiðsegja
vinnufélögum og fjölskyldum þeirra í útilegu í Þakgili. Ég hafði
gist þarna áður yfir helgi fyrir 3 árum og vissi því af ágætis
gönguleið. Þegar í Þakgil var svo komið 28. júní 2019 reyndist
sú gönguleið bæði lengri og erfiðari en mig hafði munað. Það
gerist örsjaldan
😊 Eftir að
hafa ráðfært mig við tjaldsvæðisvörð ákváðum við í sameiningu að
betra væri að fara auðveldari leið
sem liggur eftir
jeppaslóða. Hún er gengin fram og tilbaka og því í raun hægt að
snúa við hvenær sem er og að því leytinu til hentug, sérstaklega
fyrir lítil börn. Sem ábyrgðarfullur leiðsögumaður varð ég að
skoða þessa leið áður en ég leiddi fólk þar um svo ég myndi ekki
leiða það í ógöngur. Ég arkaði því af stað upp og niður
jeppaslóðann og lengra en ég fór með sjálfan hópinn daginn
eftir. Á leiðinni upp hugsaði ég með mér að þessi ganga væri að
sjálfsögðu gjaldgeng í þessa áskorun. Ég strunsaði þetta upp í
gallabuxum og stuttermabol með peysu og jakka vafið um hendurnar
og hljóp við fót á leiðinni niður. Alls voru þetta um 9 km á 90
mínútum með um 450 m hækkun. Upphafspunktur var 144 mys. og
hæsti punktur var 582 mys. Ég gekk frá ca. 23:00 til 00:30. Gott
veður, frekar heiðskýrt og einstaklega fallegt umhverfi.
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Eldborg, Drottning, Stóra Kóngsfell
8. júlí
nr. 6:
Ferð nr.6.
Mánudagur 8. júlí. Eldborg, Drottning og Stóra Kóngsfell.
Sem liður í
æfingu fyrir fjögurra daga göngu um Fjörður seinna í júlí
brá ég mér með stóra bakbokann fullan af vatnsfylltum
plastflöskum. Ég sá mér svo leik á borði að slá tvær flugur
í einu höggi með því að æfa mig með þungan stóran bakboka og
göngustafi ásamt því að ganga 6. ferðina einn um ókunnar
slóðir. Ferðin tók 2 tíma og lenti ég ágætis úrkomu í
göngunni. Ganga hófst um kl. 20:00 og lauk um kl. 22:00.
Alls um 6 km, 370 m hækkun. Lægsti punktur var 420 m. y.s.
og hæsti var 600 m.y.s. (á Kóngsfelli).
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Löngubrekkur og Þjóðhátíðarlundur 10. júní
Nr. 2:
Ferð nr. 2 -
Annan í Hvítasunnu, 10. júní 2019
Þegar ég gekk Búrfellsgjá aðeins áður, sá ég skilti sem vísaði á
Löngubrekkur og Þjóðhátíðarlund og ákvað ég að skella mér þá
leið í sól og blíðu og skokkaði og gekk til skiptis. Fannst
gaman að sjá hversu vel er búið að merkja göngu-, hjóla- og
skíðaleiðir í Heiðmörkinni, neyðarpunktar víða og víða hægt að
setjast niður við borð.
Þetta varð í það heila 7,41 km og 116 m hækkun á 01:48 klst, en
ég lenti á langri kjaftatörn við sjötugan fjallagarp og konuna
hans.
Byrjunarhæð 77 m og mesta hæð 101 m.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Hafravatnshringur
16. júní
Nr. 3:
Ferð nr. 3 - 16.
júní - Hafravatnshringur.
Ótrúlegt en satt hafði ég aldrei gengið þennan hring, lengi búin
að ætla mér það en ekki haft mig í það. Ég hafði misstigið mig
fáeinum dögum fyrr og því var fjallganga ekki í boði. Til að
nýta blíðuna datt mér þetta í hug og þetta var skemmtiilegt. Ég
varð forvitin að vita eitthvað um húsið sem stendur við Hamarinn
við enda vatnsins og fékk að vita hluta sögu þess eftir
krókaleiðum, segi ykkur frá því síðar í göngu
;)
5,42 km og 46 m hækkun á 01:41 klst, enda pínu skökk og skæld
eftir misstig og veðrið var til að njóta
:)
Byrjunarhæð 185 m, mesta hæð 191 m.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Hulduhóll, Torfdalshryggur, Hjálmur og Nessel
24. júní
Nr. 4:
Ferð nr. 4 - 24.
júní 2019 - Hulduhóll, Torfdalshryggur, Hjálmur og Nessel.
Í fjarveru Toppfara-þjálfara bauðst ég til að sjá um tvær
göngur. Mér datt í hug að reyna að finna eitthvað sem hafði ekki
verið farið áður, en svona nálægt höfuðborgarsvæðinu getur það
verið ansi snúið. Ég fór í kortaforritið mitt og fór að leita og
vona að ég hafi fundið leið sem hafi ekki verið farin áður, þó
Hjálmur hafi verið genginn áður. Ég fór því að sjálfsögðu í
undirbúningsgöngu, en var búin að teikna ca slóð fyrirfram. Ég
fékk frábært útsýni og gott veður, sem gerði þessa leið afar
skemmtilega.
10,1 km og 415 m hækkun á 03:22 klst, byrjunarhæð 194 m og mesta
hæð 462 m.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Kerlingarfjöll að Kerlingu
29. júní
Nr. 5:
Ferð nr. 5
- 29. júní 2019 - Kerlingarfjöll í átt að Kerlingu.
Ég hafði verið beðin af vinahóp að leiðsegja þeim í
Kerlingarfjöllum, svo ég fór í könnunarleiðangur, var búin að
skoða kort og athuga með leiðir. Ég ætlaði að byrja á að ganga
frá tjaldstæðinu að Hveradölum, en fyrsta skiltið sem ég kom að,
vísaði meðal annars að Kerlingu, en þá gönguleið hafði ég hvergi
séð. Auðvitað þurfti ég að fara að tékka á þessu... ég meina
hver fer í Kerlingarfjöll og fer ekki að sjálfri
Kerlingunni. Það
var alveg ný reynsla fyrir mig að leita að Kerlingu en ég er
meira vön því að leita að körlum... eða þannig.
Leiðin er stikuð, en þó þurfti ég nokkrum sinnum að staldra við
til að koma auga á þá næstu, því þeim er ekki vel við haldið.
Skiltið sagði 7,8 km að Kerlingu, en þegar ég var búin að ganga
um 9 km samkvæmt GPS, þá ákvað ég að snúa við, svo ég fann enga
Kerlingu (ekkert frekar en neinn karl
🙈). Þegar ég
kom heim og komst í tölvu og sá hvar hún var, þá komst ég að því
að ég átti eftir um 400 metra að henni og eitthvað slatta minna
til að koma auga á hana.
Ég er hins vegar búin að teikna leið sem mig langar að fara næst
þegar ég fer að finna hana.
Fékk milt og gott veður, sólarlaust og nánast engan vind. Ég var
alein í heiminum, óð eina á, rakst á um fimmtán hjörtu (sem ég
deildi á vegginn minn), heyrði hvorki né sá fólk eða bíla, en
eitt lóupar fylgdi mér stóran hluta leiðarinnar,
dásamlegt að vera einn dag "out of nowhere" í algjörum friði.
18,6 km og 809 m hækkun á 06:38 klst, byrjunarhæð 711 m og mesta
hæð 930 m.
-----
Ísleifur Árnason
Þverfell við Reyðarvatn
10. júní
nr. 9:
Ferð nr. 9 var
farin þann 10. júní á Þverfell við Reyðarvatn. Skemmtileg ganga
og að mestu gott og sólríkt veður, það sem var virkilega
áberandi var hvað mýið var mikið við vatnið. Það var mikið
fagnaðarefni að komast upp í smá hæð þar sem það var sma gola og
það minnkaði. Ég hef líklega borðað um 50 flugur í göngunni sem
var nú ekki ætlunin. Gangan var 10,96 km , upphafshæð var 314 m
og mesta hæð 656 m. Uppsöfnuð hækkun var 636 m og tók gangan 3
klst og 20 mínútur. Læt fylgja mynd sem ég tók á leiðinni upp
þegar mýið hafði minnkað töluvert, það sést þó töluvert á
myndinni (svörtu flekkirnir), við vatnið var yfirleitt ekki hægt
að munda myndavélina vegna mýsins, ég veit að selfies eru ekki
æskilegar hér en læt eina fylgja af mér með flugunum, svipurinn
segir ýmislegt um hvað mér fannst um þetta allt saman.
-----
Ísleifur Árnason
Kýpur Cyclops hellarnir
23. júní
nr. 10:
Ferð nr.
10 var farin þann 23. júní og er frekar óvenjuleg en hún var
farin á Kýpur. Það er svona á mörkunum að það sé hægt að telja
þetta sem fjallgöngu en þetta var það sem komst næst því sem ég
fann á þessu svæði sem ég var á . Um var að ræða ganga meðfram
strandleggju og upp á lítið útsýnisfell í þjóðgarði sem heitir
Cavo Greco National Forest Park, skógurinn er þó ekki mikill á
svæðinu sem er þó mjög fallegt á sinn hátt. Gangan hófst hjá
honum svokölluðu Cyclops hellum sem
eru nálægt Konnos Beach (ég veit að fáir átta sig á örnefnunum
en læt þau fylgja. Mikið var stoppað og slórað í göngunni þar
sem margt var að skoða. Ég lagði af stað um kl. 08 um morguninn
, ég var ekki klár á því þegar ég fór af stað hvort það væri góð
gönguleið þarna með ströndinni að útsýnisfellinu en þarna voru
ágætir stígar, í þessu tilfelli hélt ég mig aðallega á þeim þar
sem ég var í opnum skóm. Ég byrjaði að skoða Cyclops hellana sem
eru mjög fallegir, fljótlega kom ég svo að lítilli kirkju en við
hana voru nokkrir ferðamenn en hún reyndist heita Agioi Anargyri
Church, sá þar skilti sem benti á aðra hella niður við sjóinn,
ég skoðaði þar flottann helli en þar voru nokkrir ferðamenn
ásamt köfurum sem reyndust svo vera nokkuð algeng sjón á
leiðinni. Stuttu síðar kom ég að "blue Lagoon" þeirra Kýpverja
en um er að ræða sundstað í sjónum sem þekktur er fyrir að vera
mjög tær, einnig eru þar sillur sem hægt er að ganga meðfram
sjónum, mjög sérstakt. Ég kðaði einnig á leiðinni náttúrulega
steinbrú sem ég var búinn að heyra af en vissi ekki að væri
þarna á leiðinni og var því gaman að ramba á hana. Fljótlega kom
ég svo að helstu hækkuninni (sem var ekki mikil). Ég fann ekkert
annað nafn á fellinu en Cavo Greco Viewpoint. Þar fór ég upp og
niður aftur og svo hélt niður á þjóðveg og tók rútu að hótelinu.
Upphafshæð var 19 m og hæsti punktur á útsýnisfellinu var 86 m
:)
og hækkun á leiðinni 125 m. Ég var þó með Wikiloc appið í
símanum þar sem ég var ekki með GPS tækið með og hafa
hæðartölurnar þar verið einkennilegar, gangan var 10,8 km og tók
3 klst og 48 mínútur, enda mikið slórað og skoðað. Þótt hækkunin
var mjög lítið þá voru þarna alveg nýjar áskoranir og þá helst
hitinn, ég reyndi að fara snemma þegar hitinn var aðeins minni
en þar sem það var hitabylgja á svæðinu þá var hann um 30 C
þegar ég fór af stað og kominn í 36 C þegar klukkan var að
nálgast hádegi. Lítið sem ekkert var um skugga á svæðinu þar sem
sólin þarna er nánast beint fyrir ofan mann yfir hádaginn. Það
vakti athygli hversu erfiðara það er að verjast hitanum heldur
en kulda. EInnig voru allskyns kvikindi þarna sem maður er ekki
vanur að sjá hér og voru helstu ferðafélagarnir eðlur sem hlupu
reglulega fyrir framan mig og með mér. Þarna var mjög fallegt en
náttúran er mjög einsleit en aðallega er um að ræða ljóst hraun
/ grjót og kjarr. Það er fátt sem jafnast á við íslenska náttúru
og saknaði ég mikið svalans hér þegar hitinn var sem mestur.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Hveradalir Kerlingarfjöllum
30. júní
Nr. 6:
Ferð nr. 6
- 30. júní - Hveradalir frá tjaldstæðinu í Kerlingarfjöllum.
Mig langaði að finna mátulega langan og mátulega erfiðan hring
fyrir vinahópinn sem ég var búin að taka að mér að leiðsegja og
það er algjört "möst" að sjá Hveradali þegar maður er í
Kerlingarfjöllum. Ég var búin að sjá leiðina á korti utan á einu
húsanna í Kerlingarfjöllum og búin að lesa mig aðeins til. Það
var glampandi sól, en ekki nema um 6°C í forsælu svo ég lagði af
stað í lopapeysu, þar sem ég reiknaði
með að lognið á tjaldstæðinu myndi ekki duga lengi. Þegar ég var
komin upp á hæðina í suður frá tjaldstæðinu, var ennþá logn, svo
ég var fljót að fara úr lopapeysunni og var á stuttermabolnum
alveg að Hveradölum sjálfum, en þá fór að blása köldum
norðanvindi. Ég var þó úr og í lopapeysunni eftir það, þar til
ég gekk slóðann austan megin Hveradala, en þá voru komnir um
13-14 m/s og hitinn með vindkælingu kominn niður í 3,5°C (gaman
að eiga græjur sem mæla þetta
😉)
Ég tók smá króka í Hveradölum sjálfum og svo að upphafsstað
göngu upp á Fannborg og Snækoll. Mjög flott gljúfur meðfram
jeppaslóðanum.
Í heildina varð þetta 13,5 km og 668 m hækkun á 04:30 klst,
byrjunarhæð 711 og mesta hæð 1062 m.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Brúarárskörð að upptökum og áleiðis á Högnhöfða
6. júlí
Nr. 7:
Ferð nr. 7 - 6.
júlí 2019 - Brúarárskörð að upptökunum og áleiðis upp á
Högnhöfða.
Ég hef áður gengið á Högnhöfða um Brúarárskörð, en þessa ferð
fór ég til að finna góða leið að upptökum Brúarár og hugsanlega
þaðan upp á Högnhöfða, því leyfi ég mér að setja þetta hér inn
sem ókunna slóð.
Þessa ferð fór ég líka sem undirbúningsgöngu fyrir vinahópinn
sem ég var búin að taka að mér að leiðsegja, en þetta var plan
B, ef Kerlingarfjöll myndu ekki ganga upp.
Þetta var heitasti dagur sumarsins, altént heitasti dagurinn sem
ég var að ganga. Ekki bætti úr skák að tveimur dögum áður gaf ég
blóð í Blóðbankanum og daginn fyrir göngu, þegar ég hefði átt að
vera að passa upp á vatnsbirgðirnar eftir blóðgjöfina, þá var ég
að rúnta með pabba sem varð 75 ára þann dag. Það var svo gaman
að ég gleymdi öllu öðru, m.a. að drekka vatn og það fékk ég all
rækilega í bakið þennan dag.
Ég varð strax þreytt í fyrstu brekkunni, enda brekkan brött og
mjög heitt og ég fljót að skella skuldinni á það, hélt áfram í
þeirri vissu að þetta myndi lagast. Þegar ég kom upp þessa
brekku, sem tók dágóðan tíma, var ég komin með þreytuverki í
alla vöðva líkamans, í lærin, kálfana, axlir og upphandleggi, en
það myndi nú aldeilis lagast þarna á jafnsléttu og svo niður í
móti að Brúarárskörðum. Þar settist ég niður og fékk mér
harðfisk og smjör og nóg að drekka. Allt kom fyrir ekki, ég var
ennþá þreytt, en ennþá var ég ákveðin í að þetta myndi lagast,
þó mér satt að segja óaði við þessari litlu brekku upp frá
skörðunum, sem allt í einu var brött og löng. Ég hélt áfram, upp
þessa brekku, niður aftur, upp að Strokki (lagði alls ekki í að
fara upp á hann, vá hvað það var bratt og hátt og langt!!!),
niður aftur, upp aftur, niður og upp, vitandi það að ég átti
eftir að ganga þetta allt til baka. Þar sem þetta var
könnunarleiðangur, þá bara varð ég að duga en ekki drepast.
Þegar ég var komin að brúninni niður að upptökunum, blasti við
mér þessi illilegi steinn sem sagði við mig "snúðu við kerling,
þú hefur ekkert hingað niður að gera, þú ert búin að finna góða
leið, þú sérð upptökin héðan, farðu heim að hvíla þig"... og ég
gengdi, horfandi á þessa löngu, bröttu brekku (not) og ég sneri
við.
Þegar ég var aftur komin að Strokki, datt mér í hug að mjaka mér
þar upp í átt að Högnhöfða og sjá hvort það væri ekki þægileg
leið, sem hún og var, þó hún væri í alvörunni svolítið brött, en
ég var ein, nægur tími og ég bara stoppaði þegar ég þurfti,
ekkert stress og engin pressa. Þar fyrir ofan kom ég að mjög
skemmtilegri myndun í móberginu sem ég hafði ekki séð áður og er
algjörlega þess virði að skoða. Ég fór svo aðeins niður í
skarðið hinu megin (í staðinn fyrir að fara áfram upp Högnhöfða)
en bjó mér samt þannig til enn eina brekkuna til að fara upp.
Það var nefnilega bara allt í lagi, því þrátt fyrir allt þetta,
þá var ég að njóta göngunnar, þó það hljómi skringilega, mér
fannst gaman og mér fannst dásamlegt að horfa í kringum mig,
enda einmuna veðurblíða og ég á brjóstahaldaranum næstum allan
tímann sökum hita og enginn annar á þessu svæði. Líklega er það
því að þakka að það er búið að læsa hliðinu upp þennan veg og
maður þarf að borga fyrir að fara hann. Fyrst var ég frekar
skúffuð yfir því, en svo fattaði ég hvað það væri dásamlegt að
hafa þetta svæði ekki allt morandi í alls konar bílum, því það
er ekkert grín að mæta bíl á þessum vegi, allavega gott að það
þarf að biðja um leyfi, þó það megi deila um gjaldtökuna.
Frábær ferð þrátt fyrir allt og hópurinn sem ég var að undirbúa
mig fyrir, endaði svo á því að velja Högnhöfða.
Heildin varð 9,41 km með 745 m hækkun á 04:23 klst, byrjunarhæð
240 m og mesta hæð 602 m.
-----
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Skarðshyrna og Heiðarhorn
8. júlí
Nr. 8:
Ferð nr.
8 - 8. júlí 2019 - Skarðshyrna og Heiðarhorn.
Einhvern veginn hef ég alltaf hugsað um Heiðarhorn sem
vetrargöngu, þó ég hafi aldrei farið, en svo var það
allt í einu orðið plan C hjá hópnum sem ég var að fara
að leiðsegja (ég á þessum hóp mikið að þakka!!!). Ég var
með það á plani að ganga þetta degi fyrr, en sökum
þreytugöngunnar 6. júlí, þá hreinlega lagði ég ekki í
það. Ég var búin að kynna mér leiðina og fann trakk sem
sýndi göngu upp meðfram Skarðsá, upp á Heiðarhorn og
þaðan á Skarðshyrnu og niður á bakvið, en mér fannst
einmitt spennandi að gera þetta að hring.
Ég ákvað þennan mánudag að keyra allavega uppeftir, var
ennþá aðeins stressuð yfir orkuleysinu tveimur dögum
fyrr, en tók samt allt með mér sem þurfti fyrir
dagsgöngu. Á leiðinni uppeftir lá skýjabakki yfir
Heiðarhorni og spáin benti til að dagurinn gæti orðið
þannig. Ég keyrði að Efra-Skarði og hitti hjónin sem búa
þar, Hrefnu og Linda. Ég spjallaði heilmikið við þau og
þegar ég nefndi þennan hring, þá sagði Hrefna mér að
fólk gengi almennt hinn hringinn, þ.e. fyrst á
Skarðshyrnu, svo á Heiðarhorn og svo niður með ánni. Ég
nefndi við þau hvort ég mætti koma með hóp og fékk að
vita hvar við mættum leggja og slíkt og sagði svo "ég
hafði nú reyndar hugsað mér að fara kannski prufugöngu í
dag, en skýjin..." og ég komst ekki lengra, því Lindi
greip fram í fyrir mér og sagði "já endilega drífðu þig,
það verður bara gaman, taktu bara fullt af myndum og
sendu okkur þær"... og viti menn, þegar ég leit upp,
voru skýjin farin og engin líkleg í grennd til að stríða
mér. Ég sagðist þá ætla allavega að ganga áleiðis og sjá
hvað það gæfi mér, ekki gat ég bara keyrt heim eftir
svona hvatningu.
Það var sól fyrstu brekkuna, en svo dró fyrir sólu og
það var logn og háskýjað bókstaflega allan tímann,
frábært gönguveður og orkan í súper standi, þá fyrst
fattaði ég að það var blóðgjöfinn sem hafði verið að
stríða mér á laugardeginum við Brúarárskörðin.
Þetta var alveg áskorun fyrir mig, því ég hélt að þetta
væri meira "ógnvekjandi" ganga, þ.e. brattinn og
klöngrið og var viðbúin því að það væri kannski ekki
skynsamlegt að vera ein á ferð. Ég var því allan tímann
tilbúin að snúa við og passaði að alls staðar þar sem ég
var að klöngrast upp, þá væri það staður sem ég myndi
líka komast niður.
Eftir fyrsta klöngrið, leit alveg út fyrir í fjarska að
það næsta, upp á toppinn á Skarðshyrnu, væri verra, en
ég ákvað að taka þetta bara í rólegheitum og bara skoða
það. Það reyndist bara jafnvel léttara ef eitthvað var
og svo er Skarðshyrnan alveg slétt og auðgengið yfir á
Heiðarhorn frá henni. Það er smá klöngur upp á
Heiðarhornið, en aldrei þannig að það væri einhver hætta
svo lengi sem ég færi varlega, en þegar ég er ein fer ég
extra, extra varlega og tékka mig reglulega inn í 112
appinu, mæli með því.
Ég var því virkilega stolt og montin þegar ég var komin
upp á topp á Heiðarhorni og stoppaði góðan tíma þar, tók
fullt af myndum og borðaði nesti, í logni nota bene. Ég
var allan tímann í stuttermabol, nema ég smellti mér í
lopapeysuna í þeim tveimur nestisstoppum sem ég tók.
Leiðin niður dalinn var drjúg, tók um tvær klst, en
undirlagið er gróft og fallegir fossar á leiðinni sem
þörfnuðust skoðunar
:)
Mæli fullkomlega með þessum hring og ekki spurning að
byrja á Skarðshyrnu, það er miklu, miklu, miklu flottari
leið, þá birtist útsýnið smátt og smátt og maður tekur
erfiðasta brattann á uppleiðinni (sem er alltaf
auðveldara).
Algjörlega frábær og magnaður dagur sem mig langaði ekki
að tæki enda.
Heildin varð 13,69 km með 1089 m hækkun á 06:23 klst,
byrjunarhæð 96 m og mesta hæð 1053 m.
-----
Ásta Henriksdóttir
Þyrill
18.
júlí
Nr. 1:
Hálfnað
verk þá hafið er, ekki satt? Skráði mig í þessa áskorun sem
virtist sakleysisleg svona miðað við áskorun ársins 2018 en
hafði mig ekki af stað, fyrr en nú. Tilgangur þessarar fyrstu
ferðar var tvíþættur, annars vegar að kanna hvort ég kæmist upp
örlítið fjall og hins vegar að taka myndir án þess að hafa
stillt á AUTO. Ég komst upp fjallið og tók slatta af myndum,
flestar þeirra liggjandi á maganum úti í mýri þannig að tenging
við náttúruna var mjög góð
:)
Myndirnar eru
nú margar annað hvort of ljósar eða of dökkar eða hreyfðar vegna
mikils vinds en það skiptir ekki máli því ég lauk fyrstu göngu
af 12 í þessari áskorun svo nú er ekki aftur snúið og þá er bara
að læra af mistökunum í næstu ferð
:)
Gleymdi mér svo í dýrðinni á bakaleiðinni, þvílíkt fífuhaf ofan
á fjallinu og fífurnar voru svo fallega samstíga í rokinu. Fór
svo framhjá stígnum niður og var allt í einu stödd á milli
tveggja klettabelta. Hélt að það væri ekki hægt að villast á
þessari leið
:)
Þetta lengdi leiðina svolítið og gerði hana meira a la Toppfarar
en Endomondo hefur eitthvað svikið mig eða misst samband og
sýnir bara að hluta bein strik og ekki rétta vegalengd eða tíma
eða hækkun. Vonandi sleppur þetta samt með myndunum.
18. júlí
2019 – Fyrsta ferðin
Þyrill, Hvalfirði
ca. 10 km
4 klst og 20 mín.
Hæð: 439m
Hækkun ca. 400m
Upphafshæð 92m
-----
Ásta Henriksdóttir
Háibjalli og Snorrastaðatjarnir
25.
júlí
Nr. 2:
Ókunnar slóðir nr. 2. - gekk um svæði sem er á
náttúruminjaskrá. Fyrst kom ég að Háabjalla, 10m löngum
hamravegg, og svo Snorrastaðatjörnum. Þessi ganga flokkast
undir "eða gönguleið" í lýsingu þjálfara á þessum viðburði.
Sem sagt, gekk ekki á fjall, heldur gönguleið á jafnsléttu
sem ég hef aldrei farið áður. Stúderaði Reykjanesið í
áskorun síðasta árs og datt þá niður á þessa náttúruperlu.
Náði ekki að skoða hana þá en langaði alltaf að gera það.
Það merkilega við þessa perlu
er að hún er rétt fyrir neðan Reykjanesbrautina. Þetta svæði
er svolítið eins og örútgáfa af Þingvöllum, með misgengjum
og sigdæld. Svo er gróðurinn mjög fjölbreyttur og fallegur
og úfið hraunið allt í kring. Sannkölluð vin í ekki beint
eyðimörk en í hrauninu. Á eftir að fara þangað aftur
:)
Þetta var létt ganga, svona ef frá er talinn smá kafli yfir
úfið hraunið og þetta var blautt á köflum. Ég gekk 7,19km og
var 3 tíma og 12 mínútur (myndavélin um hálsinn). Byrjaði í
58m hæð og hækkun alls var hvorki meira né minna en 28
metrar
:)
Mesta hæð 86 m. Hægt er að aka alla leið frá afleggjara til
móts við Seltjörn á Grindavíkurvegi og er vegurinn merktur
"Háibjalli" með heimatilbúnu skilti.
-----
Ísleifur Árnason
Suðurnámur, Háalda og Vondugil
Landmannalaugum
15. júlí
nr. 11:
Ferð
nr. 11 var farin þann 15. júlí í Landmannalaugar. Þetta er í
3. sinn sem ég fer í fjallgöngu á þessu svæði. Ég hef áður
farið með Toppförum þar sem farið var á Bláhnúk, Skalla,
Hattver og fleira. Ég fór einnig síðasta sumar einn þar sem
ég gekk fyrsta hlutann af Laugaveginum með smá tvisti en
gekk upp á Hrafntinnusker og Söðul og svo til baka í
Landmannalaugar. En núna fór ég hringleið í Suðurnámur og
svo á Háöldu og gekk svo Vondugil til baka. Spáin þennan dag
var ekkert
sérstök en það virtist vera smá gat í skýjahulunni yfir
þessu svæði og rættist vel úr þessu en sól var megnið af
tímanum og sólbaðsveður í restina. Það var gaman að sjá að
það er ýmislegt sem ég á eftir á þessu svæði og langar mig
til að hafa það árlegan viðburð að fara á þetta svæði og
ganga eitthvað nýtt. Enda er þetta að mínu mati eitt
langflottasta svæði landsins, allavega sem ég ef aðgang að á
framhjóladrifna jepplingnum mínum
:)
Gangan tók 5 klst og 12 mínútur og var 15,26 km. Upphafshæð
var 583 m og mesta hæð 1.121 m á Háöldu. Uppsöfnuð hækkun
var 896 m.
-----
Ísleifur Árnason
Lambatindur Árneshreppi
3. ágúst
nr. 12:
Ferð
nr. 12, síðasta gangan, sem er þó örugglega ekki sú síðasta
á árinu, var farin þann 3. ágúst á Lambatind í Árneshreppi.
Ég hef aldrei farið á þetta svæði áður en alltaf langað. Ég
lagði af stað um 05:30 að morgni og var orðinn frekar
svartsýnn á leiðinni þar sem það var þoka nánast alla
leiðina. Ég var búinn að lesa í bókinni hans Ara Trausta að
það væri ekkert sérstaklega sniðugt að fara á fjallið í
þoku. En þegar ég nálgaðist og sá yfir þá sýndist mér
þokulagið ekki ná
hátt og þar sem ég var með track þá ákvað ég allavega að
leggja af stað í þokunni. Ekkert að sjá nema þoku (fyrir
utan einn regnboga í þokunni) fyrr en í um 400 m hæð en þá
komst ég upp úr þokunni og við tók sól og blíða. Án efa
besta veður sem ég hef fengið í sumar í göngu en restina
gekk ég ýmist ber að ofan eða í stuttermabol. Lokakaflinn
var krefjandi , sérstaklega þar sem ég þurfti að fara aðeins
út fyrir slóðina og finna nýja leið vegna bratts snjóskafls.
Lokakaflilnn er mjög hrikalegur að sjá þegar maður nálgast
hann og virtist nánast þverhnípturm en það er hægt að finna
leiðir og eins og oft leit betur út þegar maður nálgaðist.
Grjótið getur þó verið mjög laust og þarf að fara varlega og
ekki að treysta því að neitt sé fast sem stigið er á. Gangan
tók 6 klukkustundir og 5 mínútur og var 13,14 km.
Lágmarkshæð var 20 m og mesta hæð 850 m. Heildarhækkun 921
m.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Syðri Ófæra og Silfurfoss
3. ágúst
nr. 9:
Syðri Ófæra og Silfurfoss,
3,16 km á 01:05 klst, mesta hæð 399 m, hækkun 108 m,
byrjunarhæð 337.
Ég
skellti mér í Hólaskjól um Verslunarmannahelgina og var með
allt opið fyrir hvað ég myndi gera við dagana og hversu
lengi ég myndi vera. Ég hef aldrei komið á Fjallabak Nyrðra,
fyrir utan að fyrir 15 árum fór ég með fleirum í skreppferð
á Sveinstind, keyrðum að nóttu uppeftir í myrkri, var upp á
Sveinstindi kl. 8 að morgni, sem var dásemd, en svaf svo í bakaleiðinni
:-)
Ég tjaldaði í logni á föstudagskvöldi og spáin fyrir
laugardag góð. Þegar ég vaknaði um morguninn var skýjað
niður í miðjar hlíðar en logn. Ég ákvað því eftir morgunmat
að skella mér í morgungöngu frá Hólaskjóli, þar sem búið var
að segja mér frá Silfurfossi sem væri þarna rétt fyrir ofan.
Ég ákvað hins vegar að byrja á því að ganga lengra uppeftir
og fann þar mjög fallegan foss í sömu á, Syðri-Ófæru, en ég
hef ekki fundið neitt nafn á honum. Stígarnir eru mjög góðir
og liggja innan um mosavaxnar hraunmyndanir, ótrúlega
notalegt að ganga um í logni og engin nálægur. Ég skoðaði
svo Silfurfoss í bakaleiðinni, en hann er rétt fyrir ofan
Hólaskjól og vel þess virði að ganga að honum fyrir þau sem
eiga leið þarna um.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Eldgjá og Ófærufoss
3. ágúst
nr. 10:
Ferð nr. 10, 3. ágúst,
Eldgjá og Ófærufoss, 4,9 km á 01:18 klst, mesta hæð 498 m,
hækkun 107 m, byrjunarhæð 453 m.
Eftir hádegi 3. ágúst var enn lágskýjað, en ég hafði haft
augastað á Gjátindi sem ég var viss um að væri gott útsýni
af í björtu veðri, en því var ekki fyrir að fara þenna
daginn.
Ég lét því duga að ganga um Eldgjá upp að Ófærufossi, sem er
mjög tignarlegur, en þaðan er svo hægt að ganga upp á
Gjátind, sem væri 14 km hringur, ef ég man rétt.
Við Ófærufoss er búið að smíða mjög flottan pall, þar sem
maður horfir á ánna undir fótum sér, mæli eindregið með því
að ganga að honum og upp og út á pallinn. Þarna náði ég líka
að vera ein, mætti einum sem var að koma niður þegar ég var
að fara upp og svo voru tvö á leiðinni upp þegar ég fór
niður, dásamlegur friður og ótrúlega endurnærandi að sitja
og horfa á fossinn.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Álftavötn
4. ágúst
nr. 11:
Ferð nr.
11, 4. ágúst, Álftavötn, 3,06 km á 1:50 klst, mesta hæð
546 m, hækkun 89 m, byrjunarhæð 532.
Ég var mest að nýta þessa helgi til að keyra um
Fjallabak, en auðvitað er nauðsynlegt að komast út og
ganga með. Ég lagði bílnum rétt fyrir neðan vaðið á
Syðri-Ófæru og gekk þurrum fótum yfir náttúrulega
steinbrú sem þar rétt við. Magnað að sjá hvernig áin
rennur niður í jörðina og kemur svo út á mörgum stöðum
fyrir neðan steinbrúnna.
Ég gekk niður að skála Útivistar í Álftavötnum og
stoppaði þar líklega hátt í klukkutíma í dásamlegu
veðri, borðaði nesti og lá í sólbaði áður en ég gekk til
baka. Mjög skemmtilegt tjaldstæði í Álftavötnum, ég ætla
að tjalda þar einhvern tíma.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Laki gestagatan
5. ágúst
nr. 12:
Ferð nr.
12, 5. ágúst, Laki og Gestagata, 4,69 km á 01:42 klst,
mesta hæð 924 m, hækkun 321, byrjunarhæð 694 m.
Ég sá að
ef ég drifi mig frekar snemma af stað, myndi ég kannski
ná Laka í björtu veðri og það rættist, en stuttu eftir
að ég kom niður var útsýnið til austurs farið, svo ég
var mjög heppin. Algjörlega geggjað útsýni af Laka og
mjög skemmtilegar hraunmyndanir í Gestagötu.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Tjarnargígur, Eldborgarfarvegur og Stóri gígur
í Lakagígum
5. ágúst
nr. 13:
Ferð nr.
13, 5. ágúst, Tjarnargígur, Eldborgarfarvegur og Stóri
gígur, 4,76 km á 01:12 klst, mesta hæð 671 m, hækkun 115
m, byrjunarhæð 636 m. Fyrst ég var komin þarna uppeftir,
þá var ekki hægt að fara til baka án þess að ganga að
Tjarnargíg og fyrst ég var komin að honum ákvað ég að
ganga hringinn sem Landverðirnir höfðu bent mér á.
Dásamlegt umhverfi sem ég mæli eindregið með að fara og
skoða. Ég var ein að öðru leyti en því að það voru
berrassaðir þjóðverjar að baða sig í Tjarnargíg.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Gjátindur
7. ágúst
nr. 14:
Ferð nr.
14, 7. ágúst, Gjátindur, 5,7 km á 02:06 km, mesta hæð
1061, hækkun 383 m, byrjunarhæð 794 m.
Þegar ég sá veðurspána kvöldið áður, þá búin að vera
heima í einn dag, tók ég þá skyndiákvörðun að skella mér
aftur upp á Fjallabak nyrðra og freista þess að ná
Gjátindi sem ég gat ekki hætt að hugsa um. Það tókst og
þvílíkt útsýni maður minn, algjör, algjör dásemd. Í stað
þess að fara aftur leiðina að Ófærufossi, þá nýtti ég
mér það að sjálfsögðu að vera á jeppa og keyrði lengra
uppeftir og enn og aftur var ég því ein í heiminum með
allt þetta umhverfi í kringum mig, þvílík sæla!!!
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Drageyraröxl og Mórauðihnúkur Skorradal
10. ágúst
nr. 7:
Ferđ nr.
7. 10. ágúst. Drageyraröxl og Mórauðihnúkur í Skorradal.
Skrapp heim á Hvanneyri um helgina og ákvað að koma við á
einhverju fjalli. Það var nokkuð vindasamt og skýjað á leiðinni
svo ég hugsaði með mér að ég myndi ekki fara í neitt sérstaklega
langa göngu. Ég stoppaði nokkrum sinnum á leiðinni og leit á
fjöllin. Ákvað síðan að fara Draghálsleiðina í gegnum Svínadal
úr Hvalfirði og grunaði að á vegi mínum yrði spennandi fjall. Ég
leit aðeins í kringum mig í Svínadal en
fann að mig langaði að fara yfir í Borgarfjörð og ganga þar.
Þegar ég svo kem upp á Draghálsinn fer ég að hugsa um að ganga
upp á Skorradalsháls en fannst hann einhvern ekki alveg nógu
hár. Ég lít þá í hina áttina og sé Drageyraröxl og Mórauðahnúk
rétt sjást úr skýjunum og ákvað því að ég skyldi ganga þar upp.
Ég legg bílnum við Selskóg nálægt Litlu-Drageyri og legg í hann
í gegnum kjarr og meðfram læk. Brátt fer brattinn að aukast og
svitinn að spretta fram. Ég kem svo á efsta punkt sem líklega
heitir Mórauðihnúkur í um 800 m hæð yfir sjávarmáli. Á leiðinni
upp var ég farinn að gæla við að gera úr þessu hringleið þar sem
það virtist nokkuð auðsótt. Ég hafði því augun á fjallshlíðinni
hægra megin við mig á leiðinni upp en þar var að sjá hamrabelti
sem virtist vera hægt að fikra sig niður um. Ég kastaði mæðinni
á toppnum og snæddi nesti. Hélt svo áfram hringleiðinni og niður
hamrabeltið. Niðurleiðin og hamrabeltið var hins vegar aðeins
brattara og erfiðara viðureignar en mér hafði sýnst. Ég var
kominn langleiðina niður þegar mér leist ekki lengur á blikuna
og sneri því við upp og fann aðra betri leið niður. Mikið var um
ber á leiðinni upp sem og niður, bæði kræki- og bláber og tíndi
ég berin bæði beint ofan í mig sem og í poka.
Tæpar 3,5
klst. 7,5 km og 750 m hækkun. Lægsti punktur: 97 m, hæsti
punktur: 800 m.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Eldborgarhraun og Lambafellsklofi
10. ágúst
nr. 15:
Ferð nr. 15,
10. ágúst, Eldborgarhraun og Lambafellsklofi, 6,36 km á
01:30 klst, mesta hæð 204 m, hækkun 222, byrjunarhæð 130 m.
Ég hef áður farið í Lambafellsklofa og svo á Trölladyngju og
Grænudyngju, en aldrei gengið um hraunið og hreinlega aldrei
fattað að það væru stígar þar. Þetta er skemmtileg leið, með
skemmtilegum hraunbollum sem eru tilvaldir nestisstaðir.
Þetta var undirbúningsganga fyrir hóp sem ég fór svo með
þarna tveimur dögum síðar. Einhvern vegin tókst mér í
flýtinum að gleyma því að taka myndir og tók bara þessa einu
í lokin uppi á Eldborg.
-----
Jóhanna Fríða Dalkvist
Kringum Högnhöfða um Brúarárskörð ofl
1. september
nr. 16:
Ferð nr. 16,
1. september, Hringur um Högnhöfða, um Úthlíðarhraun,
Svínahraun, yfir Hellisskarð, um Rótarsand, að upptökum
Brúarár og meðfram Brúarárskörðum, 17,3 km á 4:15 klst,
mesta hæð 506 m, hækkun 472 m, byrjunarhæð 230 m.
Úffff, hvar skal byrja... þetta er ferðasaga ársins sem
verður ekki endurtekin af minni hálfu :-)
Daginn áður var planið að fara með Toppförum á Hábarm,
Grænahrygg og um Jökulgilið í Landmannalaugar, en vegna
veðurs frestaðist sú ferð yfir á sunnudaginn 1. sept, enda
frábær veðurspá fyrir þann dag.
Ég var búin að hlakka mjög lengi til þessarar ferðar, þar
sem bæði Fjallabak er í algjöru uppáhaldi hjá mér og akkúrat
þessi leið er mjög sjaldan gengin.
Þegar frestunin var staðfest, dreif ég í að selja miða á
tónleika sem ég átti á sunnudagskvöldið
(eða réttara sagt þegar ég mundi að ég átti miða á þá).
Það var svolítið notalegt að hafa laugardaginn til að græja
sig fyrir gönguna og safna kröftum og ég fór snemma að sofa.
Það vildi svo ekki betur til en svo, að eftir um klukkutíma
svefn byrjuðu læti í blokkar U-inu sem vöktu mig mjög
reglulega næstu tvo til þrjá tímana, en þá mögnuðust lætin
og gerðu það að verkum að ég svaf ekki neitt eftir kl. 3.
Það varð því þannig að þegar klukkan hringdi kl. 4:45, þá
var ég mesta lagi búin að ná 3ja tíma svefni í heildina.
Ég hef farið í erfiða göngu eftir smá pest og þá ekki upp á
mitt besta, þar sem ég svo lenti í því að þurfa að láta
halda á hluta af búnaðinum mínum part úr leið, á meðan ég
jafnaði mig. Því vil ég með öllum ráðum komast hjá að lenda
í aftur, ef ég mögulega get og lagði því ekki í þessa ferð.
Ég náði svo að sofna einhvern tíma eftir kl 6 og svaf til
tæplega 9. Þá tók ég þá ákvörðun, horfandi á bakpokann
tilbúinn og allt nestið, að ég skildi nýta veðrið og ganga
hringinn í kringum Högnhöfða í sárabætur, enda þurfti ég að
fara þetta í undirbúning fyrir göngu framundan með hóp.
Það var auðvitað ennþá hellings syfja og þreyta í mér, svo
ég dólaði mér í rólegheitum við að borða morgunmat og koma
mér af stað, enda allur dagurinn framundan. Á leiðinni
austur fékk ég svo skilaboð um að sú sem ætlaði að nýta sér
tónleikamiðana væri hætt við það...
Klukkan var
orðin 12:20 þegar ég lagði af stað gangandi, vitandi að
þetta væru um 17 km ef ég færi enga útúrdúra, þá tæki það
með venjulegum njóta-gönguhraða mínum, hátt í sex
klukkutíma, enda var planið líka að skoða tvenns konar
leiðir frá upptökum Brúarár.
Þá var ég allt í einu komin í tímaþröng ofan á þreytu og
svekkelsi... ég varð að vera komin í bílinn í allra síðasta
lagi eftir fimm tíma, miðað við akstur heim, sturtu, smá
sjæn, sækja mágkonu mína (sem var svo dásamleg að segja
strax já við að koma með á tónleikana) í Breiðholt og svo
niður í Hörpu á tónleika.
Ég vissi að síðasti fjórðungur leiðarinnar yrði
seinfarnastur, svo ég ákvað að arka rösklega af stað og
reyna að "eiga inni" tíma fyrir hann.
Þetta var mjög skrýtin ganga. Fljótlega kom í ljós að gengið
yrði stærsta hlutann á vegaslóða, sem er mjög langt frá því
að vera mitt uppáhald, svo auðvitað bættist það sem neikvætt
ofan á allt hitt.
Þarna var ég alein, með 11 kg á bakinu (Fjallabakspökkun),
þreytt, svekkt, í tímaþröng og ofan á allt saman ÞRAMMANDI Á
VEGI!!! Er hægt að hafa það verra???
Ég komst hins vegar að því fyrir fullt og allt, að það er
ekki hægt að vera í fýlu í göngu, ég gat svo sannarlega
dáðst að útsýninu, tók 96 myndir (já ég taldi eftirá) og
naut þess að vera ein í besta veðri sem hægt var að fá. Ég
var samt einhvern vegin ekki glöð, eins og ég er vanalega í
svona aðstæðum, erfitt að útskýra og líklega ekki hægt.
Ég gaf mér ekki tíma í útúrdúra, þar sem fyrsti valkostur
var nokkuð ákjósanlegur fyrir tilvonandi hóp. Ég fór að
upptökum Brúarár, þar upp á Högnhöfða, meðfram
Brúarárskörðum sem eru auðvitað stórkostleg og niður í
lautina góðu, en þá var stutt eftir í bílinn.
Þetta gerði
17,3 km á 4 klst og 15 mínútum, með 472 m hækkun og 11 kg á
bakinu, sem þýðir að ég var að ganga þetta á næstum hraða
sem ég geng á malbiki innanbæjar, eða 4,8 km/klst miðað við
"moving time", en með stoppum (tvisvar nesti og svo
myndatökur) var meðalhraðinn um 4,1 km. Enda segir Strava
"Historic, Nicely done. This was a stronger effort than
usual." :-) Ég skemmti mér hins vegar konunglega á
tónleikunum um kvöldið, Raggi Bjarna bjargar öllu alltaf!!!
Á þriðjudegi gat ég svo farið að gera grín að sjáflri mér,
samglaðst þeim sem komust að Fjallabaki og þakka fyrir að ég
tuðaði bara við sjálfa mig, svo tuðið og ergelsið bitnaði
ekki á neinum öðrum og engin vissi um það... ég veit að þið
segið engum frá... :-)
-----
Ásta
Henriksdóttir
Fagridalur Reykjanesi
9. september
Nr. 3:
Ókunnar slóðir
nr. 3, 9. september. Ekki langt frá Kleifarvatni er Fagridalur.
Hef lengi ætlað að rölta þangað því ég var forvitin að sjá hvers
vegna dalur á þessum hrjóstrugu slóðum heitir Fagridalur, hvað
það er við hann sem er svona fagurt. Komst að því að dalurinn
ber nafn með rentu. Þegar ég nálgaðist hann opnaðist fagurfrænn
gróðurfaðmurinn sem einhvern veginn var á skjön við landslagið
all í kring. Ætlaði aðeins að ganga inn í botn dalsins en stóðst
svo ekki þá freistingu að brölta upp úr honum. Fann stikaða leið
upp úr dalnum og sýnist mér þessi leið vera hluti af Dalaleið.
Þetta voru 9,11 km á 3:37 klst, mesta hæð 460 m og hækkun 250 m.
Lægsti punktur 219 m.
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Stapatindar Sveifluhálsi
13. september
nr. 8:
Ferð nr. 8.
Föstudagur, 13. september. Stapatindar í Sveifluhálsi.
Tók skyndiákvörðun í lok vinnu að skella mér í fjallgöngu.
Fyrst datt mér í hug að fara einhvers staðar upp Esju en
ákvað svo að fara ekki í svo mikla hækkun svo ég kæmi ekki
allt of seint heim. Ég leit á kort heima og ákvað að stefna
að Kleifarvatni. Lagði bílnum norðarlega vestan vatnsins við
Innristapa. Þaðan gekk ég beinustu leið upp á hrygginn og
þræddi svo tindana hvern á fætur öðrum þar til kom að
Miðdegishnúk en hann virtist nokkuð óárennilegur norðan frá.
Gekk þá niður af hálsinum og sneri við í átt að bílnum.
Rúmar 2 klst. 7,5 km og 600 m hækkun. Lægsti punktur: 148 m,
hæsti punktur: 400 m.
-----
Björn Matthíasson
Vatnshlíðarhorn Reykjanesi
15. september
Nr. 6:
Sjötta gangan
mín var á Vatnshlíðarhorn, fjallsbrúnina vinstra megin við
Kleifarvatnsveg þegar ekið er frá vestri til austurs.
Frekar auðveld ganga, en í miklum stormi.
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Húsmúli Hellisheiði
23. september
nr. 9:
Ferð nr.
9. Mánudagur 23. september. Húsmúli á Hellisheiði.
1,5 klst, 6 km, 350 m hækkun. Lægsti punktur: 300 m. Hæsti
punktur: 615 m.
Ákvað að skella mér á fjall eftir vinnu ekki síst þar sem ég hef
verið einum mánuði á eftir áætlun frá byrjun í þessari áskorun.
Ég leit á kort á ja.is um daginn og eftir smá skoðun ákvað ég að
ganga á Húsmúla í Henglinum. Það leit út fyrir einhverja
rigningu skv. veðurspá en mér sýndist hún eiga að minnka
eitthvað um kl. 18:00. Ég lagði því af
stað eftir vinnu og keyrði í smá rigningu og pínu þoku inn á
afleggjarann hjá Hellisheiðarvirkjun og inn á bílastæðið við
Sleggjubeinsdal. Rigning var enn þá og ég vonaðist til að henni
slotaði þegar ég væri lagður af stað. Klæddi mig því í regnfötin
og arkaði af stað. Ég gekk hringleið, fór upp vestan megin og
fylgdi stikaðri slóð sem líklega liggur yfir á Nesjavelli. Fór
af henni og upp á topp Húsmúla. Það rigndi stöðugt allan tímann
og kólnaði ég nokkuð á toppnum og ákvað að staldra ekki lengi
þar við enda komin svolítið þoka. Sneri því niður og fylgdi
Sleggjubeinsskarðinu niður á bílastæði. Kom nokkuð blautur og
kaldur enda rigndi allan tímann. Tók bara eina mynd þar sem ég
vildi vera að taka upp símann í óþarfa.
-----
Björn Matthíasson
Hestfjall Suðurlandi
30. september
Nr. 7:
Sjöunda gangan
mín var á Hestfjall, þ. 30. september. Þetta var í þriðja skipti
sem ég reyndi við þetta fjall. Fyrst með Siggu og Heimi fyrir
nokkrum árum, en þá fundum við ekki uppgöngustaðinn. Annað
skipti í janúar sl., en þá sneri ég við vegna snjóþyngsla eftir
að hafa gengið mestalla leiðina upp vestan megin frá. Þriðja og
síðasta tilraunin heppnaðist. Þá gekk ég frá bænum Vatnsnesi, ók
þar inn á tún og vestan megin við fjallið þar til ég kom að
gamalli sandnámu með aflagðri skurðgröfu og hóf þar gönguna.
Fjallið er ekki hátt, 317 metrar. Brekkan mest gróin grasi og
mosa. Talsvert um ber.
Mjög gott útsýnisfjall. Sést yfir allan fjallahringinn frá
Eyjafjallajökli, Heklu, til fjalla vestan Kjalar, til Högnhöfða
og allra fjalla til Ingólfsfjalls. Útsýnið gerist vart betra.
-----
Björn Matthíasson
Laugafell við Geysi og Miðfell við Flúðir
21. september
Nr. 8 og 9:
Fjöll nr. 8 og 9
voru gengin á sama deginum, Laugafell við Geysi og Miðfell við
Flúðir 21. september.
Hvorutveggja lágreist fjöll en sérstæð á sinn hátt.
Laugafellið er hæðin beint fyrir ofan Geysi. Margir ferðalangar
ganga á þetta fell.
Það er eins og að vera á mauraþúfu, svo fjölmennt var á
fjallinu, og ég eini Íslendingurinn.
Miðfellið var önnur saga.
Þar gekk ég einn upp á grasi gróið fjallið, með fallegt fjall
nálægt tindinum.
Merkilegt hvað fjöll á Suðurlandi eru gjarna með vatn nálægt
tindinum, t.d. Vörðufellið og Búrfell í Grímsnesi. Og vötnin eru
veiðivötn.
-----
Björn Matthíasson
Hagafjall
6. október
Nr. 10:
Tíunda fjallið
mitt var Hagafjall 6. október, notalegt fjall beint fyrir ofan
Gaukshöfða. Grasi grónar brekkur alla leið upp.
Lagt af stað frá býlinu Haga, gengið framhjá hlöðu og gripahúsi,
klöngrast yfir rafmagnsgirðingu og þaðan beint upp.
472 metrar á um 1,5 klst.
-----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Eyrarfjall í Kjós
19. október
nr. 10:
Ferð nr. 10.
Laugardagur 19. október. Eyrarfjall í Kjós
Eftir smá veikindi í vikunni fann ég að ég var orðinn ágætur
þennan morgun. Ákvað því að bregða mér í 10. gönguna í
þessari áskorun. Keyrði að Hvalfjarðareyri í Hvalfirði þar
sem ég lagði bílnum og arkaði af stað upp á Eyrarfjall. Fann
að þetta tók aðeins meira á en venjulega og var ég farinn að
svitna talsvert þegar ég var kominn aðeins áleiðis. Tók því
að fækka fötum. Það var ákaflega kyrrlátt og fallegt um að
líta þarna uppi og fínasta útsýni yfir Hvalfjörð. Ég dólaði
mér eitthvað á toppnum, snæddi smá harðfisk og rúsínur og
arkaði svo niður svipaða leið.
2 klst., 6,5 km, 484 m hækkun. Lægsti punktur 24 mys. Hæsti
punktur 476 mys.
----
Davíð Rósenkrans Hauksson
Innri og Ytri Svartitindur og Rauðuhnúkafjall
2. nóvember
nr. 11:
Ferð
nr. 11. Laugardagur 2. nóvember. Innri og Ytri svartitindur,
Rauðuhnúkafjall.
Lagði af stað um 10 um morguninn áleiðis í Borgarfjörðinn.
Beygði inn afleggjarann í Andakíl rétt áður en komið er að
Borgarfjarðarbrúnni. Keyrði áleiðis að bænum Árdal þaðan sem
ég lagði í hann með Tungukoll og Hafnarfjall á hægri hönd um
kl. 11:30. Í hönd fór í raun fyrsta alvöru fjallgangan hjá
mér í þessari áskorun hvað lengd varðar. Þegar komið var upp
í svona 650-700 m hæð fór undirlagið
að verða hált
en ég hafði ákveðið að geyma keðjubroddana í bílnum.
Brattinn var þó aldrei það mikill að af stafaði hætta. Veður
var gott og milt og var gott útsýni yfir Borgarfjörð, Mýrar
og út á Snæfellsjökul, út á Akranes, Grundartanga og til
Reykjavíkur og á Eiríksjökul, Ok og Þórisjökul. Leiðin niður
var nokkuð góð og var ég kominn að bílnum um kl. 16:00 eftir
um 15 km göngu með nokkuð jafnri hækkun og lækkun.
4,5
klst., 15 km, 1000 m hækkun. Lægsti punktur 5 mys. Hæsti
punktur 790 mys.
-----
Ásta Henriksdóttir
Fjallahringur Arnarvatns Sveifluhálsi
4. desember
nr. 4:
Ókunnar slóðir nr. 4, 6.
desember. Eftir smá spark í rassinn frá þjálfara hrökk gamla
maskínan í gang og hélt á fjall. Ók af stað í áttina að
Kleifarvatni og hafði ekki hugmynd um hvar ég myndi stoppa
og setja undir keðjurnar. Endaði við Seltún um það leyti sem
sólin var að setjast og hugsaði með mér að það hefði nú
verið gáfulegra að vera aðeins fyrr á ferð. Datt í hug að
rölta á Hatt en fór framhjá honum (held ég) upp að
Arnarvatni. Þá var nú farið að rökkva töluvert en fegurðin
sem umvafði mig var endurnærandi. Ég rammaði inn nokkur
abstrakt málverk áður en myrkrið skall endanlega á.
Þetta voru 6,4 km á 2:09 klst. Mesta hæð var 378m, lægsti
punktur var 209 m og hækkun var 202 m.
-----
Samantekt frá
upphafi:
Ísleifur
Árnason búinn með 12 af 12:
Lokið !
Bæjarfell og Arnarfell Krýsuvík í janúar
Fagradalsfjall og
Borgarfjall Reykjanesi í janúar
Búrfell Grímsnesi í mars
Dragafell við Skorradal í mars
Brennisteinsfjöll við Grindaskörð í apríl
Fagraskógarfjall 1. maí
Drápuhlíðarfjall 26. maí
Kerlingarfjall 26. maí
Þverfell við Reyðarvatn 10. júní
Kýpur Cyclops hellarnir 23. júní
Suðurnámur 15. júlí
Lambatindur Árneshreppi 3. ágúst.
Jóhanna Fríða
Dalkvist búin með 12 + 4 = 16:
Lokið !
Þyrill 9. júní
Löngubrekkur og Þjóðhátíðarlundur 10. júní
Hafravatnshringur 16. júní
Hulduhóll, Torfdalshryggur, Hjálmur og Nessel 24. júní
Kerlingarfjöll að Kerlingu 29. júní
Hveradalir Kerlingarfjöllum 30. júní
Brúarárskörð að upptökum og áleiðis á Högnhöfða 6. júlí
Skarðshyrna og Heiðarhorn 8. júlí
Syðri Ófæra og Silfurfoss 3. ágúst
Eldgjá og Ófærufoss 3. ágúst
Álftavötn 4. ágúst
Laki Gestagatan 5. ágúst
Laki Tjarnargígur, Eldborgarfarvegur og Stóri gígur 5. ágúst
Gjátindur 7. ágúst
Eldborgarhraun og Lambafellsklofi 10. ágúst
Kringum Högnhöfða um Brúarárskörð ofl. 1. september
Davíð
Rósenkrans Hauksson búinn með 11 af 12:
Búrfell Grímsnesi í febrúar
Smáþúfur Blikdal í mars
Meðalfell í apríl
Grímarsfell og Dalsrétt í Kjós 11. maí
Eldborg, Drottning, Stóra Kóngsfell 8. júlí
Þakgil upp á Miðafrétt 28. júní
Drageyraröxl og Mórauðihnúkur Skorradal 10. ágúst
Stapatindur Sveifluhálsi 13. september
Húsmúli Hellisheiði 23. september
Eyrarfjall í Kjós 19. október
Innri og Ytri Svartitindur og Rauðuhnúkafjall 2. nóvember
Björn
Matthíasson búinn með 10 af 12:
Stóra og Litla
Lambafell, Bæjarfell og Arnarfell Reykjanesi
Geitahlíð Reykjanesi 8. apríl
Vatnshlíðarhorn Reykjanesi 15. september
Hestfjall Suðurlandi 30. september
Laugafell við Geysi og Miðfell við Flúðir 21. september
Hagafell Suðurlandi 6. október
Ásta
Henriksdóttir búin með 4 af 12:
Þyrill 18. júlí
Háibjalli og Snorrastaðatjarnir 25. júlí
Fagridalur 9. september
Fjallahringur Arnarvatns Sveifluhálsi 4. desember
Anna Jóhanna hætti við:
Fragafell ofan Seljalandsfoss í mars
Hætti í áskoruninni